ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ: “Πάταξον μεν, άκουσον δε!”.

Socratis 21 Ώρες πριν
«Θα έλεγα να κάνεις την αρχή εσύ. Σαν καλό παράδειγμα θα έλεγα να διαλέξεις μια οποιαδήποτε μουσουλμανική χώρα της αρεσκείας σου και να πας να ζήσης εκεί για τουλάχιστον ένα χρόνο. Μετά θα είσαι σε καλύτερη θέση να μας ενημερώσεις ξανά από πρώτο χέρι για τις απόψεις σου. Εξ άλλου μπορούμε απλά να ρωτήσουμε γιατί οι περισσότεροι μουσουλμάνοι διαφεύγουν στη δύση και όχι σε άλλες πλούσιες μουσουλμανικές χώρες; Αυτό τροφή για σκέψη»..

leny
10/08/2016 03:49
«Φαίνεστε μου κα Λοϊζίδου ότι δεν εκαταλάβετε τι σημαίνει ισλαμιστής και μας ζητάτε να δούμε το Ισλάμ με περισσότερο σεβασμό; Αν είναι δυνατόν, μιλούμε για ανθρώπους γουρούνια ίσως και χερότερα και μας λέτε να δούμε με νέα θεώρηση τον Μωάμεθ; Ενα εγκληματία παιδόφιλο που αυτοί ονομάζουν προφήτη του αλλάχ και που σκοτώνουν παιδιά το ονομα του γιατί έτσι τους λέει το κοράνι τους; Η Αμερικάνοι δημιούργησαν το ΙΣΙΣ και ακόμα το συντηρούν, τι μας λέτε λοιπόν»;

      “Πάταξον μεν, άκουσον δε!”. 

«Αρπακτικά γεράκια», «αναξιόπιστοι», «λύκοι» και «βαρβαρικό έθνος» ειναι μερικές απο τις εκφράσεις που χρησιμοποίησαν οι βυζαντινοί συγγραφείς για να περιγράψουν τους κατοίκους της αραβικής χερσονήσου και της συριακής ερήμου: τους Άραβες.
Σίγουρα αυτοί οι προσδιορισμοί αντικατοπτρίζουν εν μέρει την προκατάληψη ενός δυτικού προς τους απολίτιστους λαούς. Ή αν θέλετε ενός οργανωμένου κράτους προς «τας Ασιατικάς ορδας».

Η μη ανάπτυξη όμως ενός σύνθετου οργανισμού (κοινωνικού και πολιτικού), έγκειται στην ανυδρία που μάστιζε κατα τον Mango το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας των Αράβων. Οπουδήποτε υπήρχαν  κάποιες εξευρέσεις (όπως  χάρη στις  βροχές των μουσώνων αναπτύχθηκαν στη νότια Αραβία αρκετά βασίλεια), ωστόσο οι περισσότεροι Άραβες ήταν συνηθισμένοι στην απουσία κράτους. Για τον λόγο αυτόν, ήταν οργανωμένοι σε φυλές, δηλ ομάδες που βασίζονταν στην καταγωγή και την αλληλοβοήθεια. Ο καθείς για να μπορέσει να βρει το δίκιο του έπρεπε να πάρει το νόμο στα χέρια του. Αυτοί οι άξεστοι τρόποι ( που θυμίζουν κατα πολύ την δική μας παλαιά Δίκη), συνδυάζονταν με ακόμη ένα ελάττωμα, σύμφωνα με την άποψη των Βυζαντινών πολύ πιο σοβαρό• την βιβλική καταγωγή τους. Όχι απλά ταπεινής, αλλα όντας απόγονοι της σκλάβας Άγαρ, θεωρούνταν ο πιο αξιοκαταφρόνητος και ασήμαντος λαός της γης.

Όμως, σε μια εποχή όπου ο Πέρσης βασιλιάς Χορσόης Β´ σάρωνε με τις στρατιές του τις βυζαντινές επαρχίες της Συρίας και της Παλαιστίνης, σε μια απόμακρη γωνία της αραβικής χερσονήσου η πρωτοβουλία ενός και μόνο άντρα Άραβα ονόματι Μωάμεθ απο την αραβική φυλή των Κορεϊσιτών (Quraysh), έμελλε να φέρει την άνοδο του Ισλάμ.

Όμως επιτρέψτε μου να αναφέρω τα εξής μιας και μου δίνεται η ευκαιρία.

Στην ιστορία των ανατολικών λαών, υπάρχουν πολλα θαυμαστά πράγματα τα οποία ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να εξιχνιάσει. Ο δικός μου –τουλάχιστον καιρό τώρα αναρωτιέται τα εξής:

Πώς γίνεται ένας έφηβος να φορτώνει στην πλάτη του ένα σακίδιο φορτωμένο με εκρηκτικά και να  πράττει όπως πράττει;  Ή πως γίνεται ένας φτωχός και περιφρονημένος άνθρωπος όπως ήταν ο Μωάμεθ να καταφέρει να αποκτήσει τόση δύναμη και να τιμάται απο ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη μόλις κατι λιγότερο απο όσο τιμάται ο Θεός.

Στο επόμενο κεφάλαιο θα αναπτύξω την ιστορική προϋπόθεση που αναπτύχθηκε το δόγμα του Ισλάμ, και  που κατάφερε να σαρώσει απο την Ανατολή τη χριστιανική θρησκεία. (Για το πρόβλημα της εκκλησίας τι να πω, τα έχει πει όλα ο Νίκος Μούγιαρης σε πρόσφατη δήλωσή  του όταν του απονέμει το βραβείο  “2016 CAPITAL LINK CSR LEADERSHIP AWARD” […] αν και οι μόνοι θεματοφύλακες της ελληνικής γλώσσας και παιδείας, προτιμούν να κλείνουν σχολεία και να χτίζουν μεγαλοπρεπείς εκκλησίες […]

Σχεδόν απο  το τίποτα λοιπόν ο Μωάμεθ, ανήγειρε μια αυτοκρατορία, η οποία μεσα σε μισό  αιώνα υπέταξε περισσότερες επαρχίες απο όσες υπέταξε η ρωμαϊκή μεσα σε τρεις αιώνες. Έπληξε λοιπόν δύο ακμάζουσες αυτοκρατορίες : ρωμαϊκή και περσική. Στην πρώτη αυτό που κατάφερε ήταν να σειστεί συθέμελα καταστρέφοντας εντελώς την δεύτερη.

Αυτά τουλάχιστον εμένα προσωπικά ταρακουνούν πολύ βαθιά το πνεύμα μου, το οποίο ειναι γεμάτο απο την αγάπη και τον σεβασμό για την θρησκεία μας.
Όμως, αυτή η θρησκεία εκτός απο Πιστεύω ειναι και πνευματικός εξοπλισμός!
Αυτό θεωρώ ειναι το υπερόπλο για να αφανιστεί κάθε τι που τονίζει την μισαλλοδοξία, την διχόνοια, την ωμότητα και οτιδήποτε δεν συνάδει με την ευπρέπεια.

Δεν θα ξεχάσω όσο ζω την απάντηση ενός αλλόθρησκου συνεργάτη μου (Ισλαμιστής), το 2012 όταν είχα το θάρρος να ακουστεί στο τέλος του δράματος (La MaMa, 2012), η επιστολή προς Κορινθιους του Απ. Παύλου.

Τον ρώτησα:
-Δεν σε ενοχλεί αυτό που ακούς?

Και η απάντηση που έλαβα;
–Οχι. Με ενοχλεί να με αποκαλούν Γουρούνι!!!