Αθώος ο Μιλόσεβιτς! Το Δικαστήριο της Χάγης δεν τον θεωρεί υπεύθυνο για εγκλήματα πολέμου!

Η είδηση δεν είναι πως το δικαστήριο της Χάγης, στην απόφαση για την καταδίκη του Ράντοβαν Κάρατζιτς το Μάρτιο, αθώωνε τον Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς, αλλά ότι το θέμα είχε παραληφθεί από όλα τα θεωρούμενα «σοβαρά» ΜΜΕ.Σε μια απρόσμενη απόφαση, οι ίδιοι δικαστές που πριν μερικούς μήνες είχαν αποφασίσει να στείλουν τον Σερβοβόσνιο ηγέτη Ράντοβαν Κάρατζιτς επί 40 χρόνια στη φυλακή, ομόφωνα αποφαινόντουσαν ότι ο Μιλόσεβιτς ήταν αθώος. Επισημαίνοντας πως οι σχέσεις μεταξύ των δύο ανδρών, είχαν χειροτερεύσει από το 1991 και ότι είχαν διαφορετικές απόψεις, ως προς την ανεξαρτητοποίηση των Σερβοβόσνιων από τη Σερβία. Και ότι ο Μιλόσεβιτς υποστήριζε τους Μουσουλμάνους που επιθυμούσαν να παραμείνει ενιαία η Γιουγκοσλαβία.

Σημειώνεται πως το ίδιο δικαστήριο, ουδέποτε άλλοτε είχε αποφανθεί για την υπόθεση Μιλόσεβιτς. Ούτε πως τον είχαν ήδη απαλλάξει από κάθε κατηγορία για συμμετοχή σε εγκλήματα πολέμου.

Η αθωωτική παράγραφος:

Η αθώωση του Μιλόσεβιτς από το αποκαλούμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τα εγκλήματα στην π. Γιουγκοσλαβία, που εδρεύει στη Χάγη δημοσιεύθηκε στο www.slobodan-milosevic.org στις 18 Ιουλίου με τίτλο: «Το Δικαστήριο της Χάγης αθωώνει τον Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς για εγκλήματα στον πόλεμο της Βοσνίας, με καθυστέρηση δέκα χρόνων»: «Το δικαστήριο του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου, αποφάνθηκε πως ο αποθανών πρόεδρος της Σερβίας ΔΕΝ ήταν υπεύθυνος για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στη Βοσνία στη διάρκεια του πολέμου 1992-95. Οι δικαστές προσδιόρισαν πως ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς «ΔΕΝ πήρε μέρος στη από κοινού εγκληματική επιχείρηση για να καταστήσει θύματα Βόσνιους Μουσουλμάνους και Κροάτες».

Συνωμοτικά είχαν θάψει τα ευρήματα της υπόθεσης στην 1.303 σελίδα με μία παράγραφο που παρεμβάλλεται στις 2.590 σελίδες της απόφασης για την καταδίκη του Κάρατζιτς, γνωρίζοντας πως οι ελάχιστοι ενδιαφερόμενοι θα βρεθούν να καθίσουν και να τις διαβάσουν όλες.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως ο θάνατος του Μιλόσεβιτς στη φυλακή επισυνέβη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες που ορισμένοι σχολιαστές τις είχαν χαρακτηρίσει «ύποπτες». Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 11 Μαρτίου 2006, μόλις δύο εβδομάδες κατόπιν της αρνητικής απόφασης του δικαστηρίου να του επιτρέψει να υποβληθεί σε εγχείριση καρδιάς στη Ρωσία.

Ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς είχε δαιμονοποιηθεί από ολόκληρο τον δυτικό Τύπο και από κάθε πολιτικό χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ. Τον αποκαλούσαν «ο Χασάπης των Βαλκανίων», τον παρομοίαζαν με τον Χίτλερ τον περιέγραφαν ως «αιμοδιψές τέρας» και τον κατηγορούσαν για γενοκτονία. Και αυτά όχι μόνο για να δικαιολογήσουν τις οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Σερβίας, αλλά και τους ΝΑΤΟΪκούς βομβαρδισμούς του 1999 της Σερβίας στον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου.

Έτσι ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς, πέρασε τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του στη φυλακή προσπαθώντας να υπερασπισθεί όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τους Σέρβους τους οποίους οι ΝΑΤΟΪκοί κατηγορούσαν πως διεξάγουν έναν πόλεμο, που τώρα το δικαστήριο αποφαίνεται πως προσπαθούσαν να σταματήσουν.

Χρειάσθηκε να περάσουν δέκα χρόνια από το θάνατό του για να δικαιωθεί ο Μιλόσεβιτς αλλά φυσικά ουδείς ζήτησε συγγνώμη για το εγκληματικό «λάθος» τους. Και η είδηση πέρασε απαρατήρητη. Όλα ξεκίνησαν όταν δημοσιεύθηκε στις 2 Αυγούστου σχόλιο του Neil Clark στο RT.com με τίτλο «Ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε καθώς η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ προχωράει».

Ο Κλαρκ έχει αρθρογραφήσει σε πολλά βρετανικά έντυπα (The Guardian, Morning Star, Daily and Sunday Express, Mail on Sunday, Daily Mail, Daily Telegraph, New Statesman, The Spectator, The Week, και The American Conservative).Και είναι τακτικός αρθρογράφος στο RT. Το σχόλιό του για το Μιλόσεβιτς, αναδημοσιεύεται στις 3 Αυγούστου από την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ρον Πολ (για την ειρήνη και την ευημερία).

Aποτέλεσμα ήταν να ενοχληθούν αντιδραστικοί κύκλοι όπως το φερέφωνο της αμερικανικής προπαγάνδας “Radio Free Europe”. Η διευθύντρια του βαλκανικού τμήματος του αμερικάνικου σταθμού Gordana Knezevic , κατηγόρησε τον Κλαρκ ότι «αποτελεί παράδειγμα δημοσιογραφικής παραποίησης γεγονότων».

Χωρίς ωστόσο η καλή αυτή κυρία, να πει ότι παρ΄όλο που ο Μιλόσεβιτς δεν ήταν κατηγορούμενος στη δίκη Κάρατζιτς, η απόφαση στην παράγραφο 3460, της σελίδας 1303 περ4ιγράφει σαφώς, πως «δεν υπήρξαν σαφείς αποδείξεις που να παρουσιασθούν στην υπόθεση ώστε να βρεθεί ο Μιλόσεβιτς ότι είχε συμφωνήσει στο σχέδιο (της δημιουργίας περιοχών που να έχουν εκκαθαρισθεί από μη Σέβρους)».
Το καλό στην υπόθεση ήταν πως η αντίδραση αυτή προκάλεσε το ενδιφέρον να ψάξουμε τις ακριβώς έχει συμβεί. Επειδή η είδηση, όπως ήταν φυσικό είχε περάσει στο ντούκου από τα πολυδιαφημισμένα Μέσα του συρμού.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον βρίσκεται πως το Ινστιτούτο ανήκει στον Αμερικάνο γιατρό και πολιτικό (επί χρόνια βουλευτή του Τέξας 1976 ως το 1977 και από το 1979 ως το 1985 και από 1997 – 2013), Ronald Ernest “Ron” Paul. Ο Ρον Πολ, είχε διεκδικήσει τρεις φορές την αμερικανική προεδρία ως ανεξάρτητος υποψήφιος (1988) και διεκδίκησε το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων το2008 και 2012.
Στο άρθρο του ο Κλαρκ κάνει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυσή σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας αρχικά στοχοποιήθηκε, στη συνέχεια δαιμονοποιήθηκε κι εν τέλει εξοντώθηκε από τους ΝΑΤΟϊκούς.