Το δίδυμο Χίλαρι-Κέιν, το ελληνικό λόμπι και η… σφήνα του Τραμπ
Ουάσιγκτον.- Οταν τον περασμένο Ιούνιο οι Κύπριοι ομογενείς που αποτελούν το ελληνικό λόμπι στην Ουάσιγκτον καλούσαν τον γερουσιαστή και πρώην κυβερνήτη της Βιρτζίνια, Τιμ Κέιν, στο ετήσιο συνέδριο της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπρίων Αμερικής (ΠΣΕΚΑ), δεν γνώριζαν βεβαίως ότι θα ήταν η επιλογή της Χίλαρι Κλίντον για τη θέση του υποψήφιου αντιπροέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ομως, όπως αποδεικνύεται εκ των γεγονότων, καλώς έπραξαν, καθώς η πρώτη καλή γνωριμία με τον υποψήφιο αντιπρόεδρο έγινε, ως συνέχεια των φιλικών του δεσμών με την Ομογένεια της Πολιτείας της Βιρτζίνια, της οποίας υπήρξε κυβερνήτης. Ο κ. Κέιν διετέλεσε και δήμαρχος της πόλης Ρίτσμοντ, όπου ζουν αρκετοί Ελληνοαμερικανοί.
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι -όπως ομολόγησε και ο ίδιος- «μόλις τελευταία άρχισε να ασχολείται με την Κύπρο και την Ελλάδα». Για άλλους είναι καλό, αλλά υπάρχουν και αυτοί που το θεωρούν κακό, διότι η ενημέρωσή του για τις δύο χώρες θα βασιστεί πια στην επίσημη πληροφόρηση των μελών της ομάδας της Χίλαρι Κλίντον που ασχολείται με την εξωτερική πολιτική και η οποία δεν είναι και η πλέον? φιλελληνική.
Για την Τουρκία
Κατά την ομιλία του στο συνέδριο της ΠΣΕΚΑ, ο υποψήφιος αντιπρόεδρος έκανε μία δήλωση που ικανοποίησε την ηγεσία των ομογενών. Αφού αφιέρωσε εγκωμιαστικά σχόλια για τον τρόπο δράσης της ελληνικής κυβέρνησης και των Ελλήνων πολιτών έναντι των προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα, τόνισε: Οι σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας «είναι πολύ σημαντικές, αλλά θα πρέπει να διέπονται από τις αξίες που χαρακτηρίζουν τις ΗΠΑ».
Η δήλωσή του χαρακτηρίστηκε συνετή και συνεπής με τις αρχές της Δημοκρατίας, όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η κ. Κλίντον, στην περίπτωση εκλογής της στην αμερικανική προεδρία, θα συγκρουστεί με την Τουρκία και τον αυταρχικό πρόεδρό της Ταγίπ Ερντογάν.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η σημερινή προεδρική υποψήφια των Δημοκρατικών τήρησε πάντα φιλοτουρκική στάση και δικαιολόγησε επανειλημμένως τη συμπεριφορά του Τ. Ερντογάν, ο οποίος συχνά-πυκνά ομιλεί εναντίον της Αμερικής. Σε μία από τις πολλές συναντήσεις της με τον (τότε) Τούρκο ομόλογό της Αχμέτ Νταβούτογλου, ο τελευταίος διέρρευσε ότι της θύμωσε και χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι. Η κ. Κλίντον δεν ένιωσε ούτε για ένα λεπτό την ανάγκη να διορθώσει τον κ. Νταβούτογλου.
Η πρώην υπουργός Εξωτερικών ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει τα θέματα που ενδιαφέρουν την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Ενώ έχει ισχυρούς φίλους στην Ελληνοαμερικανική Κοινότητα δεν επηρεάζεται ποτέ από αυτούς, αλλά οι ίδιοι συνεχίζουν και τη στηρίζουν οικονομικά. Και αυτό αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα, καθώς τους θεωρεί του χεριού της. Οι επιχειρηματίες αυτοί, δεύτερης και τρίτης γενιάς Ελληνοαμερικανοί, ενδιαφέρονται περισσότερο για να εξασφαλίσουν οφέλη για τις επιχειρήσεις τους, αντί να προωθήσουν τα θέματα της πατρίδας των προγόνων τους. Λόγω αυτής της σχέσης και στάσης, η κ. Κλίντον τους θεωρεί δεδομένους.
Ως υπουργός Εξωτερικών δέχθηκε αρκετές φορές τους ομογενείς που ασχολούνται πραγματικά με την προώθηση των ελληνικών εθνικών θεμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του Κυπριακού. Στις συναντήσεις αυτές συμμετείχε και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ο οποίος σε μία περίπτωση αναχώρησε ενοχλημένος από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ όταν η κ. Κλίντον συνέδεσε το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης με την αναγνώριση των ψευτομουφτήδων. Ηταν η πρώτη φορά που η Αμερική συνέδεε τα δύο θέματα, ενώ δημόσια η υποψήφια των Δημοκρατικών επισκεπτόταν τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίο και τον διαβεβαίωνε για την αμερικανική υποστήριξη αναφορικά με τη Χάλκη.
Μέχρι στιγμής δεν γνωρίζει κανείς πώς θα πολιτευθεί στα ελληνικά και κυπριακά θέματα στην περίπτωση που εκλεγεί και δεν πείθουν οι Ελληνοαμερικανοί οπαδοί της όταν υποστηρίζουν πως έχει φιλελληνικές θέσεις. Με βάση την εμπειρία και τη θητεία της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, οι θέσεις της θα παραμείνουν βολικές για τους Τούρκους και στα θέματα του Αιγαίου και στο Κυπριακό.
Ο υποψήφιος αντιπρόεδρος Κέιν, ακόμα και αν είχε διαφορετικές θέσεις από την κ. Κλίντον, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αλλάξει τις απόψεις της. Ως παράδειγμα έχουμε και την περίπτωση του σημερινού αντιπροέδρου Τζόζεφ Μπάιντεν, ο οποίος αποτελούσε από τη δεκαετία του 1980 τον αγαπημένο πολιτικό της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας. Ακόμα και αυτός, που έχει ταυτιστεί με την Ομογένεια και την Κύπρο, δεν μπόρεσε να αλλάξει την πάγια πολιτική της γραφειοκρατίας, η οποία παραμένει και σήμερα φιλοτουρκική, παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Τούρκων δηλώνουν αντιαμερικανοί και ο Ταγίπ Ερντογάν έχει συμπεριφερθεί με εχθρικό τρόπο στον Μπαράκ Ομπάμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αναξιοπιστία
Στον αντίποδα, και παρά το γεγονός ότι δύο εκ των συμβούλων του είναι Ελληνοαμερικανοί, ουδείς μπορεί να έχει την παραμικρή εμπιστοσύνη στον Ντόναλντ Τραμπ. Πρόκειται για περίπτωση ανθρώπου που κυριαρχείται από ρατσιστικές και ακροδεξιές ιδέες και ο οποίος είναι έντονα εκφοβιστικός έναντι των προσφύγων και των μεταναστών.
Είναι απρόβλεπτος σε όλα τα θέματα και στην περίπτωση που εκλεγεί θα μπορούσε να αντιμετωπίσει εχθρικά τον κ. Ερντογάν, αν και τον ελκύουν οι αυταρχικοί ηγέτες. Ομως ο κ. Τραμπ έχει έντονες ιδέες για τους ισλαμιστές και την ταύτισή τους με τους τρομοκράτες και η υλοποίηση των σχεδίων του για τους μουσουλμάνους θα τον οδηγήσει σε πορεία σύγκρουσης με τον Ερντογάν.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Σχόλια Facebook