Στοχασμοί: Η αλλαγή του κόσμου
Συγγραφέας
-Γιατί δεν θέλει να αλλάξει ο κόσμος Δάσκαλε;
-Εσύ, γιατί κάνεις αυτήν την ερώτηση; Γιατί μεταβιβάζεις με την ερώτησή σου την ευθύνη στους άλλους; Γιατί αφήνεις τον εαυτό σου απέξω; Όταν όλοι έτσι σκέφτονται, ποιος είναι αυτός που θα αλλάξει; Οι άλλοι; Και ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι;
Έχεις σκεφτεί ποτέ σου, γιατί όλες τις ερωτήσεις τις κάνεις στον πληθυντικό, αντί να τις κάνεις στον πρώτο ενικό; Οι άλλοι δεν αλλάζουν, τα ταίρια δεν συμπεριφέρονται καλά, οι φίλοι είναι σκάρτοι, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, οι άλλοι θα σε εκμεταλλευτούν, οι άλλοι θα σε ξεζουμίσουν, οι άλλοι θα αδιαφορήσουν. Πάντα αυτοί οι άλλοι.
Σκέφτηκες ποτέ σου, πόσο αδιάφορος στάθηκες, πόσους εκμεταλλεύτηκες ξεζουμίζοντάς τους, πόσους δεν κάθισες να καταλάβεις, πόσους πρόδωσες, σε πόσους δεν συμπεριφέρθηκες καλά, και πάνω από όλα, πόσο αμετάβλητος έμεινες μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια κλεισμένος μέσα σε μια πανοπλία που τη θωράκισες πίσω από τις ανασφάλειές σου;
Ζητάς να αλλάξει ένας κόσμος, ο οποίος αποτελείται από πολλούς σαν εσένα, που ενώ εσύ μένεις οχυρωμένος πίσω από τα κάστρα σου, αναρωτιέσαι γιατί οι άλλοι δεν ρίχνουν τα δικά τους τα τείχη. Που είναι η ευθύνη σου άνθρωπέ μου, που είναι η δύναμή σου, και στην κορύφωση της σκέψης σου, τι κοινωνία θα ήθελες να έχεις αύριο το πρωί;
-Εσύ, γιατί κάνεις αυτήν την ερώτηση; Γιατί μεταβιβάζεις με την ερώτησή σου την ευθύνη στους άλλους; Γιατί αφήνεις τον εαυτό σου απέξω; Όταν όλοι έτσι σκέφτονται, ποιος είναι αυτός που θα αλλάξει; Οι άλλοι; Και ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι;
Έχεις σκεφτεί ποτέ σου, γιατί όλες τις ερωτήσεις τις κάνεις στον πληθυντικό, αντί να τις κάνεις στον πρώτο ενικό; Οι άλλοι δεν αλλάζουν, τα ταίρια δεν συμπεριφέρονται καλά, οι φίλοι είναι σκάρτοι, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, οι άλλοι θα σε εκμεταλλευτούν, οι άλλοι θα σε ξεζουμίσουν, οι άλλοι θα αδιαφορήσουν. Πάντα αυτοί οι άλλοι.
Σκέφτηκες ποτέ σου, πόσο αδιάφορος στάθηκες, πόσους εκμεταλλεύτηκες ξεζουμίζοντάς τους, πόσους δεν κάθισες να καταλάβεις, πόσους πρόδωσες, σε πόσους δεν συμπεριφέρθηκες καλά, και πάνω από όλα, πόσο αμετάβλητος έμεινες μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια κλεισμένος μέσα σε μια πανοπλία που τη θωράκισες πίσω από τις ανασφάλειές σου;
Ζητάς να αλλάξει ένας κόσμος, ο οποίος αποτελείται από πολλούς σαν εσένα, που ενώ εσύ μένεις οχυρωμένος πίσω από τα κάστρα σου, αναρωτιέσαι γιατί οι άλλοι δεν ρίχνουν τα δικά τους τα τείχη. Που είναι η ευθύνη σου άνθρωπέ μου, που είναι η δύναμή σου, και στην κορύφωση της σκέψης σου, τι κοινωνία θα ήθελες να έχεις αύριο το πρωί;
Σχόλια Facebook