ΓΝΩΜΗ: Η πρόταση για δημιουργία “Κοινοβουλίου του Ελληνισμού της Διασποράς”

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αθήνα.- Ο πολιτικός σχηματισμός «Πρωταγωνιστές» έχει διατυπώσει πρόταση για τη δημιουργία Κοινοβουλίου του Ελληνισμού της διασποράς, η οποία έχει αποσταλεί ως ανοιχτή επιστολή στους αρχηγούς των ελληνικών κομμάτων και τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.

Αξίζει να σχολιάσουμε την πρόταση αυτή, αφού θα απασχολήσει και την πολιτική ηγεσία της χώρας προς την οποία ως ανωτέρω απεστάλη.

Θα σχολιάσουμε κυρίως για να διατυπώσουμε τη γνώμη μας η οποία κανέναν δεν δεσμεύει πλην του γράφοντος. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η ανθρωπότητα αλλάζει με το παράδειγμα κάποιου και όχι με τη γνώμη του…

Παρατήρηση 1. Ο όρος Διασπορά. Αν και ελληνικός, εντούτοις, για την ελληνική περίπτωση, με κοιτίδες ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό και πατρογονικές εστίες 3.000 και πλέον ετών, είναι αδόκιμος, ανιστόρητος και παραπλανητικός.

Παρατήρηση 2. Ο όρος Κοινοβούλιο. Το Κοινοβούλιο, όπως και η Βουλή, προϋποθέτουν ύπαρξη συντεταγμένου Κράτους. Περιφερόμενο Κοινοβούλιο ή γυρολόγος Βουλή δεν υπάρχουν. Το Κοινοβούλιο όπως και η Βουλή απαιτούν ύπαρξη βουλευτών.

Παρατήρηση 3.  Βουλευτές δεν εκλέγουν ομάδες ατόμων, αλλά οργανωμένοι λαοί. Ο Απόδημος Ελληνισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ενιαίου Ελληνισμού. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να διαθέτει δική του ανεξάρτητη διοικητική δομή που να λειτουργεί στα «σπλάχνα» της χώρας υποδοχής και στη «σκιά» της πρώτης πατρίδας, ούτε, κατά συνέπεια, δικούς του βουλευτές!

Παρατήρηση 4. Σύσσωμος ο ελληνισμός του εξωτερικού (Έλληνες Απόδημοι και Ομογενείς) οφείλει να συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα των χωρών υποδοχής (εφόσον φυσικά πληροί τις απαιτούμενες από κάθε χώρα προϋποθέσεις). Εκεί που ζει, εκεί λαμβάνονται  οι αποφάσεις που αφορούν τον ίδιο, τα παιδιά και το εργασιακό του μέλλον.

Παρατήρηση 5. Στα κοινά της Ελλάδος δικαιούνται και υποχρεούνται να συμμετέχουν οι Έλληνες Ψηφοφόροι που διαμένουν στο εξωτερικό. . Ο Απόδημος ψηφίζει για την Ελλάδα, γιατί σ΄ αυτή θεωρητικά κάποια στιγμή της ζωής του θα επιστρέψει. Εν όψει, δε της πιθανότητας αυτής, διατηρεί κάποιο σπίτι, μεταφέρει επαγγελματικά του συμφέροντα, φορολογείται. Οι ομογενείς που διατηρούν ΚΑΙ την ελληνική υπηκοότητα εάν πληρούν όλες τις προϋποθέσεις (Ταυτότητα, Δημοτολόγιο, Εκλογικοί κατάλογοι) μπορούν εάν θέλουν να συμμετέχουν στις ελληνικές εθνικές εκλογές, αλλά είναι προς το συμφέρον τους να ψηφίζουν εκεί όπου ζουν. Εκεί να εκλέγουν και να εκλέγονται.

Παρατήρηση 6.  Οι Περιφέρειες ΣΑΕ είναι τεράστιες γεωγραφικές εκτάσεις, όπως Βόρειος Αμερική, Ωκεανία κλπ.. Για να πραγματοποιήσουν προεκλογική εκστρατεία οι υποψήφιοι στις ελληνικές παροικίες ας πούμε της Αμερικής (κοντά 500) χρειάζονται τουλάχιστον πέντε χρόνια, και πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια χρήμα!

Παρατήρηση 7. Για να μην πει κάποιος ότι δεν ακούσαμε πως ζούμε στην ηλεκτρονική εποχή που εκμηδενίζει τις αποστάσεις, να πληροφορήσουμε πως είναι ζήτημα εάν το 60% των Αποδήμων Ελλήνων και των ομογενών δεύτερης γενιάς χρησιμοποιεί κομπιούτερ. Στις νεότερες ηλικίες ομογενών βεβαίως το ποσοστό αυτό συρρικνώνεται, πλην, όμως, οι ομογενείς αυτοί δεν μιλούν πλέον ελληνικά και δεν ενδιαφέρονται για τα ομογενειακά κοινά. (Ας ερωτηθεί σχετικά ο οποιοσδήποτε πρόεδρος ελληνικού Συλλόγου, Ομοσπονδίας κλπ.)

Παρατήρηση 8. Επτά ομογενείς βουλευτές στην Ελληνική Βουλή (και όχι Κοινοβούλιο) τι ακριβώς θα κάνουν; Τίποτα. Ούτε καν μία επερώτηση θα μπορούν να καταθέσουν και να υποστηρίξουν.  Για να συμμετέχουν δε κανονικά στις συνεδριάσεις της Βουλής και των Επιτροπών της, θα πρέπει να μετακομίσουν μόνιμα στην Αθήνα, οπότε (αν εκλεγούν περισσότερες από μία θητείες) θα απωλέσουν και την ιδιότητα του ομογενή και τη άμεση γνώση των θεμάτων που απασχολούν την ομογένεια και τα οποία –πλην των παγίων-  είναι συνεχώς ανανεούμενα.

Παρατήρηση 9.  Αντιπαρερχόμαστε τα περί οικονομικής αυτοδυναμίας. Αλλά είναι απορίας άξιο πως θα μπορούσε να επιχορηγηθεί από προγράμματα της ΕΕ π.χ. στην Αμερική ή στην Κίνα! Όσο δε για επιχορήγηση της ελληνικής Βουλής…

Παρατήρηση 10. Θα αποκτήσει η ομογένεια τον δικό της «πρωθυπουργό» και τους δικούς της «υπουργούς» με αρμοδιότητες!  Τους οποίους θα αναδεικνύουν οι 49 εκπρόσωποι (των πέντε ή επτά εκατομμυρίων Αποδήμων-ομογενών!).  Εάν έχουμε –κατά τα προτεινόμενα- 9 υπουργούς και 1 πρωθυπουργό, δηλαδή δέκα εν συνόλω μέλη της «κυβέρνησης», αντιλαμβάνεσθε τι θα γίνεται σε κάθε «εκλογική συνέλευση»! Έπειτα, ποιος θα ελέγχει το «έργο» των υπουργών και του «πρωθυπουργού»;

Γενική παρατήρηση: Αλήθεια, τι θα κάνει ο ομογενής «υπουργός για τη Διεθνή Πολιτική και Διπλωματία» όταν π.χ. θα λέει «όχι» στη χρήση του ονόματος Μακεδονία από τους Σκοπιανούς και η Ελληνική Κυβέρνηση και ο ΟΗΕ θα προωθούν «σύνθετη ονομασία»;

Εν κατακλείδι, ο εκτός συνόρων ελληνισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τον εμπιστευθούμε σε οποιονδήποτε «πολιτικό σχηματισμό».