Στοχασμοί: Μην με αγαπήσεις
Μην με αγαπήσεις.
Αν δεν είσαι έτοιμος να αποδεχτείς το δρόμο μου, μη με αγαπήσεις. Είναι το βήμα μου σταθερό, η ρότα μου χαραγμένη και το λιμάνι μου με περιμένει. Μπορώ αν θέλεις το ταξίδι να το καθυστερήσω, να δω πράγματα που δεν είχα με το νου μου βάλει, να λοξοδρομήσω τη διαδρομή μου, αλλά το λιμάνι μου, με περιμένει. Αν για άλλο λιμάνι σκέφτεσαι πως θα με πας, μαράζι θα προκαλέσεις στον καπετάνιο και φουρτούνες θα υποδεχτούν το πλοίο μου. Γι αυτό, αν το λιμάνι μου δεν μπορείς να το δεις,
Μην με αγαπήσεις.
Αν σε μένα ψάχνεις τα ανεκπλήρωτά σου να πραγματοποιήσεις, τις χαμένες σου ελπίδες να ζωντανέψεις, ή το αποκούμπι σου να βρεις, μην με αγαπήσεις. Είναι βαρύς ο ρόλος τούτος για του οποιουδήποτε τους ώμους και στο τέλος λυγάει ακόμα και ψυχές σε όποιον προσπαθήσει να τον παίξει. Μαράζι τάζει για το φινάλε του ο δρόμος αυτός και με πικρά αγκάθια είναι στρωμένος. Γι αυτό, αν πατερίτσα αναζητάς,
Μην με αγαπήσεις.
Αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, τι από τη ζωή σου ψάχνεις, από πού έρχεσαι και για πού τραβάς, μην με αγαπήσεις. Μια τυχαία αναλαμπή θα αποτελώ στην πορεία σου, αν τα βήματά σου δεν γνωρίζεις για το πού αυτά σε πάνε. Το σπίτι, από τα θεμέλια ξεκινάει, και οι γέφυρες πατάνε στιβαρά στις δυο όχθες για να αντέχουν τα νερά των ποταμών. Ακόμα και τα πουλιά, έχουν ελεύθερα και δυνατά φτερά για να μπορούν στους αέρηδες να γλιστράνε. Γι αυτό, αν δεν σε γνωρίζεις,
Μην με αγαπήσεις.
Όμως, αν της ψυχής σου το κάλεσμα ακούσεις και με αγαπήσεις, αγάπα με γι’ αυτό που γνώρισες όταν το πρώτο μας φιλί ανταλλάξαμε και όχι γι’ αυτό που έχεις στο μυαλό σου ότι θα γνώριζες. Δεν είμαι αυτό, και ούτε και ποτέ θα γίνω. Αγάπα με επειδή βλέπεις με χαρά το που κοιτάζουν τα μάτια μου και όχι γιατί το βλέμμα μου επιθυμείς αλλού να το στρέψεις. Αγάπα με, γιατί η αγάπη έχει τον τρόπο τον μαγικό να σου δείχνει εσένα αυτά που δεν μπορώ εγώ να δω, και έτσι θα με διευκολύνεις απεριόριστα να χαράξω το μονοπάτι μου.
Αγάπα με, γι αυτό που είμαι, όχι γι αυτό που σου λείπει. Αγάπα με όχι γιατί είμαι το άλλο σου μισό, αλλά γιατί το ολόκληρο που είσαι εσύ, θα μπορέσει να εκφραστεί μέσα στο χώρο που έχω έτοιμο για να φωλιάσεις. Αγάπα με επειδή ξέρεις το χαρακτήρα σου, ξέρεις τη δύναμή σου, ξέρεις το δικό σου το μονοπάτι, και βλέπεις πάνω από όλα, ότι για να ανοίξω την καρδιά μου, σε έχω αποδεχτεί.
Γιατί όταν αγαπώ, αγαπώ αυτό που γνώρισα. Όταν αγαπώ, αγαπώ αυτό που είδα. Όταν αγαπώ, αγαπώ τις προοπτικές σου, τις σκέψεις σου, τα όνειρά σου, τη διαδρομή σου, το πεπρωμένο σου. Όταν αγαπώ, παραχωρώ από το χώρο μου για τη δικιά σου δράση. Όταν αγαπώ, παραχωρώ από το χρόνο μου για να εκφραστείς με τον δικό σου μοναδικό τρόπο. Όταν αγαπώ, επιθυμώ να αναπτύσσεσαι. Όταν αγαπώ, κάνω ότι είναι δυνατόν να σου δείξω αυτά που μου έχει δείξει η αγάπη και δεν μπορείς εσύ να τα δεις, ώστε να σε διευκολύνω απεριόριστα να χαράξεις το μονοπάτι σου.
Και αν τα μονοπάτια μας μπορούμε να τα βαδίζουμε παράλληλα, αυτό θα είναι υπέροχο!
Αν δεν είσαι έτοιμος να αποδεχτείς το δρόμο μου, μη με αγαπήσεις. Είναι το βήμα μου σταθερό, η ρότα μου χαραγμένη και το λιμάνι μου με περιμένει. Μπορώ αν θέλεις το ταξίδι να το καθυστερήσω, να δω πράγματα που δεν είχα με το νου μου βάλει, να λοξοδρομήσω τη διαδρομή μου, αλλά το λιμάνι μου, με περιμένει. Αν για άλλο λιμάνι σκέφτεσαι πως θα με πας, μαράζι θα προκαλέσεις στον καπετάνιο και φουρτούνες θα υποδεχτούν το πλοίο μου. Γι αυτό, αν το λιμάνι μου δεν μπορείς να το δεις,
Μην με αγαπήσεις.
Αν σε μένα ψάχνεις τα ανεκπλήρωτά σου να πραγματοποιήσεις, τις χαμένες σου ελπίδες να ζωντανέψεις, ή το αποκούμπι σου να βρεις, μην με αγαπήσεις. Είναι βαρύς ο ρόλος τούτος για του οποιουδήποτε τους ώμους και στο τέλος λυγάει ακόμα και ψυχές σε όποιον προσπαθήσει να τον παίξει. Μαράζι τάζει για το φινάλε του ο δρόμος αυτός και με πικρά αγκάθια είναι στρωμένος. Γι αυτό, αν πατερίτσα αναζητάς,
Μην με αγαπήσεις.
Αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, τι από τη ζωή σου ψάχνεις, από πού έρχεσαι και για πού τραβάς, μην με αγαπήσεις. Μια τυχαία αναλαμπή θα αποτελώ στην πορεία σου, αν τα βήματά σου δεν γνωρίζεις για το πού αυτά σε πάνε. Το σπίτι, από τα θεμέλια ξεκινάει, και οι γέφυρες πατάνε στιβαρά στις δυο όχθες για να αντέχουν τα νερά των ποταμών. Ακόμα και τα πουλιά, έχουν ελεύθερα και δυνατά φτερά για να μπορούν στους αέρηδες να γλιστράνε. Γι αυτό, αν δεν σε γνωρίζεις,
Μην με αγαπήσεις.
Όμως, αν της ψυχής σου το κάλεσμα ακούσεις και με αγαπήσεις, αγάπα με γι’ αυτό που γνώρισες όταν το πρώτο μας φιλί ανταλλάξαμε και όχι γι’ αυτό που έχεις στο μυαλό σου ότι θα γνώριζες. Δεν είμαι αυτό, και ούτε και ποτέ θα γίνω. Αγάπα με επειδή βλέπεις με χαρά το που κοιτάζουν τα μάτια μου και όχι γιατί το βλέμμα μου επιθυμείς αλλού να το στρέψεις. Αγάπα με, γιατί η αγάπη έχει τον τρόπο τον μαγικό να σου δείχνει εσένα αυτά που δεν μπορώ εγώ να δω, και έτσι θα με διευκολύνεις απεριόριστα να χαράξω το μονοπάτι μου.
Αγάπα με, γι αυτό που είμαι, όχι γι αυτό που σου λείπει. Αγάπα με όχι γιατί είμαι το άλλο σου μισό, αλλά γιατί το ολόκληρο που είσαι εσύ, θα μπορέσει να εκφραστεί μέσα στο χώρο που έχω έτοιμο για να φωλιάσεις. Αγάπα με επειδή ξέρεις το χαρακτήρα σου, ξέρεις τη δύναμή σου, ξέρεις το δικό σου το μονοπάτι, και βλέπεις πάνω από όλα, ότι για να ανοίξω την καρδιά μου, σε έχω αποδεχτεί.
Γιατί όταν αγαπώ, αγαπώ αυτό που γνώρισα. Όταν αγαπώ, αγαπώ αυτό που είδα. Όταν αγαπώ, αγαπώ τις προοπτικές σου, τις σκέψεις σου, τα όνειρά σου, τη διαδρομή σου, το πεπρωμένο σου. Όταν αγαπώ, παραχωρώ από το χώρο μου για τη δικιά σου δράση. Όταν αγαπώ, παραχωρώ από το χρόνο μου για να εκφραστείς με τον δικό σου μοναδικό τρόπο. Όταν αγαπώ, επιθυμώ να αναπτύσσεσαι. Όταν αγαπώ, κάνω ότι είναι δυνατόν να σου δείξω αυτά που μου έχει δείξει η αγάπη και δεν μπορείς εσύ να τα δεις, ώστε να σε διευκολύνω απεριόριστα να χαράξεις το μονοπάτι σου.
Και αν τα μονοπάτια μας μπορούμε να τα βαδίζουμε παράλληλα, αυτό θα είναι υπέροχο!
Σχόλια Facebook