Ο ομογενής υποψήφιος Στιβ Γεωργανάς: Το θέμα της διατήρησης της γλώσσας μας ένα από τα πολύ σημαντικά θέματα

Ο ομογενής υποψήφιος του Εργατικού Κόμματος για την έδρα Hindmarsh της Νότιας Αυστραλίας, Στιβ Γεωργανάς, είναι -αναμφισβήτητα- ένας από τους σημαντικότερους υποψηφίους του Εργατικού Κόμματος στη συγκεκριμένη Πολιτεία.

Ο λόγος για τον οποίο τόσο το κόμμα του όσο και το Φιλελεύθερο Κόμμα «κοιτούν» με ενδιαφέρον και αγωνία, τις δημοσκοπήσεις και την πορεία του Στιβ Γεωργανά κατά την προεκλογική περίοδο που διανύουμε, είναι απλός. Η έδρα Hindmarsh θεωρείται μία από τις οριακές έδρες της χώρας και η μόνη οριακή έδρα της Νότιας Αυστραλίας.

Ο ομογενής υποψήφιος πρωτοεκλέχθηκε στη συγκεκριμένη έδρα το 2004, με διαφορά 1,2% έναντι του τότε υποψηφίου του Φιλελεύθερου Κόμματος Simon Birmingham. Στις ομοσπονδιακές εκλογές 2007, ο ομογενής υποψήφιος αύξησε το ποσοστό υπεροχής του στην έδρα κατά 4 περίπου ποσοστιαίες μονάδες, καταφέρνοντας να επανεκλεγεί με διαφορά 5%. Οι εκλογές του 2010, όμως, αποδείχθηκαν πολύ δυσκολότερες για τον κ. Γεωργανά. Έστω και αν κατάφερε να επανεκλεγεί, το ποσοστό υπεροχής του μειώθηκε δραματικά, φτάνοντας το 0,7%. Η εκλογική μάχη του 2013 εξελίχθηκε σε «Βατερλό» για το Εργατικό Κόμμα και για τον ίδιο τον ομογενή πολιτικό που εκθρονίστηκε από το Hindmarsh, που πέρασε στα χέρια του Φιλελεύθερου Κόμματος. Ο ομογενής πολιτικός, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Επέστρεψε στον πολιτικό στίβο και στις εκλογές της 2ας Ιουλίου επιζητά να κερδίσει εκ νέου την ψήφο και την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων της έδρας Hindmarsh. 

Ο ομογενής υποψήφιος για την έδρα Hindmarsh κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνένετευξης

Εν τω μεταξύ, η συγκεκριμένη έδρα ήταν, είναι και παραμένει, έδρα με έντονη ομογενειακή παρουσία καθώς από τους 105.000 ψηφοφόρους, περίπου 10.000 είναι ελληνικής καταγωγής και στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι. Ήταν, λοιπόν, αναμενόμενο, ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, ο ομογενής υποψήφιος αναφέρθηκε διεξοδικά σε θέματα που άπτονται όχι μόνο του ενδιαφέροντος των συμπαροίκων που κατοικούν στα όρια της έδρας του, αλλά και της ευρύτερης ομογένειας της Αυστραλίας.

Το θέμα των συντάξεων, το θέμα του τρόπου με τον οποίο η αυστραλιανή Πολιτεία χειρίζεται τις καθυστερήσεις της ελληνικής κυβέρνησης στην πληρωμή των συντάξεων σε Αυστραλούς ελληνικής καταγωγής, μετά τη σχετική συμφωνία που υπεγράφη πριν από περίπου επτά χρόνια, το θέμα της ελληνικής γλώσσας, τα εθνικά μας θέματα, αλλά και αυτό της εφαρμογής του προγράμματος χορήγησης τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας σε νέους από την Ελλάδα, μονοπώλησαν τη συζήτησή μας. Τα συγκεκριμένα θέματα είναι και αυτά που πολλοί αναγνώστες μας, με επιστολές τους ή ηλεκτρονικά τους μηνύματα ζήτησαν από το «Νέο Κόσμο» να θέσει στους υποψήφιους πολιτικούς μας.

Ας δούμε, όμως,αναλυτικότερα τις δηλώσεις-δεσμεύσεις του κ. Γεωργανά.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ

Το θέμα των περικοπών των συντάξεων και του δικαιώματος των συνταξιούχων να λαμβάνουν το συνολικό ποσό της σύνταξής τους για πάνω από έξι εβδομάδες όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό, απασχόλησε και απασχολεί μεγάλο αριθμό ομογενών. Ποιες είναι οι δεσμεύσεις του Εργατικού Κόμματος στο συγκεκριμένο θέμα;

Η θέση μας είναι πάγια στο συγκεκριμένο θέμα. Δεν πρόκειται να εφαρμόσουμε το μέτρο της περικοπής των συντάξεων όσων ταξιδεύουν στο εξωτερικό και παραμένουν εκεί για πάνω από έξι εβδομάδες. Θεωρούμε το μέτρο άδικο.

Ένα άλλο θέμα με τις συντάξεις έχει να κάνει με το πώς οι αυστραλιανές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν τους συνταξιούχους μας που έχουν το δικαίωμα να λάβουν σύνταξη και από το ελληνικό Δημόσιο. Ενώ η «ελληνική» σύνταξη έχει εγκριθεί στα χαρτιά, έως ότου λάβουν το πρώτο τους δολάριο από το ελληνικό δημόσιο μεσολαβούν ακόμα και τέσσερα χρόνια. Το αυστραλιανό Δημόσιο, όμως, δεν ενδιαφέρεται για το πότε αυτοί οι άνθρωποι θα πληρωθούν και μειώνει την αυστραλιανή τους σύνταξη από τη στιγμή που θα πάρουν την έγγραφη επιβεβαίωση ότι θα πληρωθούν από το ελληνικό Δημόσιο. Μιλάμε, δηλαδή, για ανθρώπους που αναγκάζονται να ζουν με «ψίχουλα» σε μία από τις ακριβότερες χώρες του κόσμου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Τίθεται ζήτημα επιβίωσης στην προκειμένη περίπτωση.

Είμαι ενήμερος του θέματος. Πιστεύω ότι αυτό που γίνεται εκ μέρους του αυστραλιανού Δημοσίου είναι λάθος. Παράλογο θα έλεγα. Είναι σαν να λες σε κάποιον άνεργο ‘σου κόβω τώρα το επίδομα ανεργίας επειδή σε ένα μήνα θα βρεις δουλειά’. Πιστεύω ότι το ποσόν της σύνταξης που λαμβάνει ο κάθε συνταξιούχος, πρέπει να υπολογίζεται ανάλογα με το εισόδημα που λαμβάνει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, και όχι ανάλογα με το εισόδημα που θα λάβει στο μέλλον. Όταν τους έρθει η σύνταξη από την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να γίνει και η αναπροσαρμογή, όχι πριν. Θα επιμείνω να αλλάξει το συγκεκριμένο μέτρο. Θέλω, όμως, να προσθέσω και κάτι άλλο, που αφορά άμεσα τους ηλικιωμένους μας. Αν γίνουμε κυβέρνηση δεσμευτήκαμε, επίσης, ότι θα ακυρώσουμε τη συνδρομή των πέντε δολαρίων για κάθε συνταγή ιατρού. Το λέω αυτό γιατί είναι ένα ακόμα θέμα που πολλοί συμπάροικοι συνταξιούχοι στην έδρα μου το αναφέρουν και είναι λυπηρό να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους που δούλεψαν σκληρά, πλήρωσαν τους φόρους τους, μεγάλωσαν παιδιά και προσέφεραν στην κοινωνία της χώρας, να τα βγάζουν πέρα με μεγάλη δυσκολία και να μετρούν ακόμα και το δολάριο για να επιβιώσουν.

Η παρούσα κυβέρνηση ανακοίνωσε την περικοπή $3 δις από τον τομέα της φροντίδας των ηλικιωμένων. Αν το Εργατικό Κομμα πάρει την εξουσία τι προτίθεται να κάνει στον συγκεκριμένο τομέα;

Ο αρχηγός μας ήταν ξεκάθαρος. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Αντιταχθήκαμε στις συγκεκριμένες περικοπές και έχω ήδη μιλήσει με την Catherine King, σκιώδη υπουργό Υγείας, αλλά και με τον Mark Butler, ο οποίος ήταν ο αρμόδιος υπουργός που ανέπτυξε το πρόγραμμα και τις υπηρεσίες προς ηλικιωμένους που τώρα ο Συνασπισμός προσπαθεί να διαλύσει. Οι περικοπές που ανήγγειλε ο Turnbull θα πλήξουν ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους εθνοτικής καταγωγής -γιατί αυτοί είναι που χρειάζονται ειδική φροντίδα-, και φροντιστές που μιλούν την γλώσσα τους και γνωρίζουν την κουλτούρα τους. Ετοιμαζόμαστε να ανακοινώσουμε την πολιτική μας για την φροντίδα των ηλικιωμένων. Δεν μπορώ να πω περισσότερα προς το παρόν, αλλά ξέρω ότι είμαστε αντίθετοι στις περικοπές που ανακοινώθηκαν.

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΒΙΖΑ

Ας δούμε λίγο το θέμα της τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας για νέους από την Ελλάδα. Η συμφωνία υπεγράφη η ομογένεια αγωνίστηκε γι’ αυτό και πιστεύαμε ότι η εφαρμογή της ήταν καθαρά θέμα μερικών μηνών. Από τότε, όμως, έχουν περάσει χρόνια. Τι θα γίνει μ’ αυτό το θέμα;

Πιστεύω ότι η παροικία θυμάται ότι μαζί με την Μαρία Βαμβακινού πρωτοστατήσαμε στο να υπογραφεί η συμφωνία. Είχα αμέτρητες επαφές με Έλληνες αξιωματούχους, μεταξύ αυτών και τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Αβραμόπουλο, ο οποίος μου είχε υποσχεθεί ότι η εφαρμογή του προγράμματος θα ξεκινούσε σύντομα. Έφυγα από τη Βουλή το 2013 αλλά συνέχισα να έχω επαφές, ρωτώντας για το πού βρίσκεται το όλο θέμα. Ξέρω ότι το θέμα κολλάει στην Ελλάδα. Αυτό μόνο μπορώ να πω. Αν επιστρέψω στην Βουλή, θα προσπαθήσω να μάθω γιατί τελικά το πρόγραμμα δεν έχει προχωρήσει. Πρέπει, όμως, να ξεκαθαρίσω ότι η συγκεκριμένη βίζα είναι περιορισμένης διαμονής στην Αυστραλία και μόνο για νέους κάτω των 30 ετών, γιατί μερικές φορές δίνεται λανθασμένη εντύπωση και πολλοί νομίζουν ότι μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν για να εγκατασταθούν μόνιμα στην Αυστραλία.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ GONSKI

Το θέμα της ελληνικής γλώσσας μας απασχολεί όλους και παρά το γεγονός ότι η ομογένεια κατάφερε να πείσει τους αρμόδιους να την συμπεριλάβουν στο εθνικό αναλυτικό πρόγραμμα, εκείνο που βλέπουμε εμείς τουλάχιστον στη Βικτώρια -και δεν νομίζω ότι είμαστε οι μόνοι, το ίδιο ισχύει και σε άλλες Πολιτείες-, είναι ο αριθμός των δημοσίων σχολείων που την διδάσκει, να μειώνεται. Υπάρχει κάποιο σχέδιο, κάποια πρωτοπόρα ιδέα από εσένα, την οποία θα προωθήσεις αν εκλεγείς βουλευτής και το κόμμα σου ανέβει στην εξουσία; Για παράδειγμα, ένα quota για τις γλώσσες που συμπεριλαμβάνονται στο εθνικό αναλυτικό πρόγραμμα σε σχέση με τον αριθμό των δημοσίων σχολείων; 

Η εκστρατεία που κάναμε μαζί με την Μαρία Βαμβακινού και το «Νέο Κόσμο» απέφερε καρπούς. Μαζέψαμε 45.000 υπογραφές και από μόνο του αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο το θέμα της διδασκαλίας της γλώσσας μας, αγγίζει την ομογένεια όλης της χώρας. Mάλιστα, ο τότε υπουργός Παιδείας, Peter Garrett, ήρθε στην έδρα μου, εδώ στο Hindmarsh, για να ανακοινώσει την απόφαση της επιτροπής να συμπεριληφθούν τα Ελληνικά στο εθνικό αναλυτικό πρόγραμμα, γιατί ήξερε πόσο σημαντικό ήταν το θέμα για μένα. Είναι λυπηρό αυτό που επισήμανες, αλλά για να επιτύχουμε να μπουν τα ελληνικά σε περισσότερα δημόσια σχολεία, πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Αν αφήσουμε το θέμα, θα ξεχαστεί και θα μας ξεχάσουν. Είμαι έτοιμος να κάνω αυτό που πάντα έκανα. Να ‘πολεμήσω’ για τη γλώσσα μας. Καλώ την ομογένεια να προτείνει νέες ιδέες και είμαι έτοιμος να σταθώ στο πλευρό της, να προωθήσω αυτές τις ιδέες. Η μέχρι τώρα εμπειρία, μας δίδαξε ότι αν διεκδικούμε ενωμένοι μπορούμε να επιτύχουμε. Το Εργατικό Κόμμα δεσμεύτηκε ότι θα εφαρμόσει στο ακέραιο την μεταρρύθμιση Gonski. Εγώ δεσμεύομαι ότι τα θέματα που αφορούν την ομογένεια όπως η γλώσσα θα βρίσκονται όπως πάντα βρισκόντουσαν στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων μου. Αν κοιτάξει κάποιος τα πρακτικά της Βουλής, θα δει τις πάμπολλες φορές που έφερα τα εθνικά μας θέματα στο Κοινοβούλιο είτε επρόκειτο για το Κυπριακό, είτε για το θέμα της πΓΔΜ, είτε για το θέμα αναγνώρισης της Ποντιακής Γενοκτονίας. Θεωρώ το θέμα της διατήρησης της γλώσσας μας ένα από τα πολύ σημαντικά θέματα για όλους μας συνεπώς αν εκλεγώ θα κάνω αυτό που πάντα έκανα, όχι μόνο για τους ελληνικής καταγωγής ψηφοφόρους της έδρας μου αλλά για όλους τους ομογενείς της χώρας.