Η Τιμή που άρμοζε στην Γλώσσα και τον Πολιτισμό

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

«Η Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και Ελληνικού Πολιτισμού» μπορεί να βρίσκεται στο μέσον δύο εξίσου πολύ σημαντικών Επετείων του έθνους, της Γενοκτονίας των Ποντίων και της Μάχης της Κρήτης, (19,21 Μαΐου) πλην, όμως, αποτελεί μία μοναδική  σε έννοια και σημασία Ημέρα με παγκοσμίου  εμβέλειας  προεκτάσεις.

Ακριβώς γι αυτόν το λόγο εκτιμάται ότι η σχετική πρόταση προς την UNESCO, όταν  -ελληνικής γραφειοκρατίας επιτρεπούσης- υποβληθεί,  θα τύχει «θερμής υποδοχής» και η καθιέρωση της «Ημέρας» ως «Παγκόσμιας» από τον διεθνή Οργανισμό του ΟΗΕ, θα συγκεντρώσει καθολική  επιδοκιμασία.

Δεν μπορεί να μην σταθεί κανείς στο γεγονός ότι και αυτή η σπουδαία πρωτοβουλία προέρχεται από την ελληνική Ομογένεια. Είναι, επί του προκειμένου, χαρακτηριστική η φράση του π. Προέδρου της Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής για την «Ελληνική Διασπορά» (sic) βουλευτή ΝΔ, Σάββα Αναστασιάδη,  όταν για πρώτη φορά το Σεπτέμβρη του 2014 ο τότε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας (ΟΕΚΑΙ) Γιάννης Κορίνθιος, πλαισιωμένος από επιφανή στελέχη του Δήμου της Νάπολη και ομογενείς, παρουσίασε την πρότασή του στην Επιτροπή. Είπε ο Πρόεδρος: Απορώ πως δεν το είχαμε σκεφθεί εμείς τόσα χρόνια!

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο εκτός συνόρων Ελληνισμός πρωτοπορεί σε ιδέες, σε προτάσεις, σε πράξεις που αποβαίνουν προς όφελος της γενέτειρας. Από τη Φιλική Εταιρεία μέχρι και τη σύσταση του ελληνικού Κράτους και από εκεί μέχρι τη Μεταπολίτευση,  η Ομογένεια, τιμώντας τους Άρρηκτους δεσμούς που τη συνδέουν πάντα με τη Μητρόπολη του Ελληνισμού, βρίσκεται στην πρωτοπορία της δράσης. Άλλοτε απόλυτα επιτυχημένης. Και άλλοτε  λιγότερο…

Ξέρουμε, το να υποστηρίξει κανείς ότι ο σύγχρονος κόσμος οφείλει σχεδόν τα πάντα στους Έλληνες, θεωρείται εθνικιστικό. Κι όμως, αυτοί, οι Αρχαίοι Έλληνες, προσδιόρισαν για πρώτη φορά τις κατηγορίες σκέψης που έχουμε ως σήμερα, διαμόρφωσαν τα κυριότερα πνευματικά μας εργαλεία και έδωσαν συγκεκριμένο περιεχόμενο στις αρχές της ηθικής μας.

Γενικότερα, ανακάλυψαν την επιστημονική έρευνα διατυπώνοντας τα πρώτα ερωτήματα και προσπάθησαν να τα απαντήσουν, με επιτυχία σε ικανοποιητικό βαθμό. Ανύψωσαν όλες τις μορφές της τέχνης τόσο, ώστε όλα τα σύγχρονά της ρεύματα να πηγάζουν απ’  την ελληνική τέχνη.

Η πρώτη αποικιακή εξόρμηση των Ελλήνων στην Κάτω Ιταλία και η οργανωμένη αποικιακή εξάπλωση αργότερα στον χώρο της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, αλλά και οι εκπολιτιστικές εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εξάπλωσαν στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου, την Ελληνική Γλώσσα.

Η Ελληνική γλώσσα αντιπροσωπεύεται από λογοτεχνικά κείμενα που χρονολογούνται χωρίς διακοπή από τον 8^ο αιώνα π.Χ. έως σήμερα. Η πρόσφατη αποκρυπτογράφηση των μυκηναϊκών πινακίδων επιτρέπει να ανέβουμε τουλάχιστον ως τον 15^ο αιώνα π.Χ. Καμιά άλλη ανθρώπινη γλώσσα δεν προσφέρει για μελέτη μια τόσο πλούσια λογοτεχνία που εκτείνεται σε μια τόσο μακριά περίοδο της Ιστορίας. (Ἑκηβόλος, η πολιτιστική Προσφορά του Ελληνισμού).

Αρκούμαστε σ΄ αυτά, μόνον, για να καταδείξουμε ότι Ομογένεια και Ελληνική Γλώσσα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες που εξαπλώνονται σε πολιτικές και πολιτιστικές δράσεις ανά τους αιώνες συγκροτώντας έναν πολιτισμό, τον Ελληνικό Πολιτισμό, που έδωσε τα φώτα στη Δύση.

Αυτή τη Γλώσσα και αυτόν τον Πολιτισμό τιμάμε με την επιδιωκόμενη, από τους Απόδημους, καθιέρωση Παγκόσμιας Ημέρας.  Και εάν η ντόπια κομματική στενοκεφαλιά κάποιων «καρεκλοκενταύρων» δεν όρθωνε εμπόδια,  αναβολές και καθυστερήσεις, σήμερα θα είχαμε έναν ενιαίο πανηγυρικό εορτασμό, με τη συμμετοχή του Πρώτου Πολίτη της Χώρας, του Πρωθυπουργού και της Αντιπολίτευσης, αξιωματικής και μη, διότι τέτοια τιμή άρμοζε και στη Γλώσσα, και στον Πολιτισμό και στην Ομογένεια…