Στοχασμοί: Το Χρέος‏

Είναι το Χρέος άνθρωπε σου λέω!
Το Χρέος που έχεις σα γονιός, να πεις στο παιδί σου τα πρέποντα και να το αφήσεις να τραβήξει μετά κατά πως νομίζει. Το Χρέος που έχεις σαν αγαπητικός να δώσεις το μέρισμα της καρδιάς σου σε μια φλόγα που ίσως είναι να σε κάψει. Το Χρέος που έχεις σαν άνθρωπος να περάσεις από το καμίνι που σφυρηλατεί ψυχές και μετά να ανοίξεις τις πόρτες της ψυχής σου στους σταυρωτές σου.
Είναι το Χρέος άνθρωπε για τη ζωή που σου έχει χαριστεί. Να πάρεις φόρα από τον πάτο για να πιάσεις το αστέρι σου. Ίσως στο δρόμο να πέσεις, αλλά αν το Χρέος το έχεις εκπληρώσει ορθά, τότε έχεις σηκώσει την ανθρωπότητα από τον πάτο μέχρι του σημείου που έπεσες. Βήμα μεγάλο είναι αυτό!
Είναι το Χρέος άνθρωπε για το δρόμο της δημιουργίας. Πριν να γίνεις ατσάλι, πρέπει να σε καψαλίσουν οι φωτιές της κόλασης και να σβήσεις στα νερά της αλήθειας. Άλλο δρόμο δεν έχει. Ο δρόμος της μαλθακότητας, δεν διαρκεί πολύ. Θα βρεις εκεί τον εαυτό σου αν μείνεις πολύ και δεν θα σου αρέσει καθόλου αυτό που θα σου σούρει.