Όλγα Νάσση: Η νέα γενιά στο τιμόνι της ελληνικής ομογένειας Ιταλίας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Γεννημένη στην Ιταλία  η Όλγα Νάσση, νέα, όμορφη, δραστήρια και ονειροπόλος, μιλάει  ελληνικά, σκέφτεται ελληνικά και τρέχει …ελληνικά!  Όλα να τα …μανουβράρει, μέσα στο κυκλοφοριακό άγχος της Αθήνας!

Νεοεκλεγμένη Πρόεδρος της  Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας (ΟΕΚΑΙ) η Όλγα Νάσση, (διαδέχθηκε τον καθηγητή Γιάννη Κορίνθιο) βρέθηκε την Τετάρτη στην μητρόπολη του ελληνισμού, για τις εργασίες της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής για τον Απόδημο Ελληνισμό. Εμείς τη συναντήσαμε στο σαλόνι κεντρικού ξενοδοχείου, λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για την επιστροφή της στην Ιταλία.

Στο ερώτημα πόσο συχνά έρχεται στην Αθήνα, η απάντηση δεν μας ξαφνιάζει, άλλωστε η Ρώμη τι είναι;  Μία ώρα και 25 λεπτά με το αεροπλάνο,  «δυό-τρεις φορές το χρόνο» μας λέει. Ελληνίδα δεύτερης γενιάς, «ο μπαμπάς είναι Έλληνας, έζησε πάντα εδώ. Η  μαμά μου είναι Ιταλο-Ελληνίδα. Έχω έναν παππού Ιταλό. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ιταλία»  Έχει όμως και μια γιαγιά Ελληνίδα, από την Πάτρα!  Από αυτήν (όπως κατά κανόνα συμβαίνει σε κάθε ομογενειακή οικογένεια) έμαθε τα ελληνικά! «Αυστηρή η γιαγιά, απαγόρευε τα Ιταλικά στο σπίτι!»

«Όλη η οικογένειά μου ζούσε εδώ, στην Ελλάδα. Ο παππούς μου στη δικτατορία είχε εξοριστεί στη Λέρο.  Ο μπαμπάς μου ήτανε φοιτητής στο Πολυτεχνείο. Αναγκαστικά συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία, στην Μεσίνα, όπου γνώρισε τη μητέρα μου.  Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Νεάπολη.  Παντρεύτηκαν στην Ιταλία και με την πτώση της χούντας γύρισαν στην Ελλάδα όπου έμειναν πέντε χρόνια.  Προσωπικοί λόγοι μας έφεραν πάλι στην Ιταλία, ο μπαμπάς έμεινε στην Ελλάδα. Πάντα κρατήσαμε επαφές με την Ελλάδα σε όλες τις γιορτές. Ο Παππούς ο Κώστας Νάσσης ήθελε να μάθουμε χορούς. Γνωστό πολιτικό πρόσωπο στο χώρο της Αριστεράς, στην Ελλάδα…»

Παρατηρήσαμε ότι  η εγγονή δεν ξέφυγε από την πολιτική. Γέλασε. Νιώθει Ελληνίδα, αισθάνεται Ιταλίδα, δρα σαν Ευρωπαία!  «Στην Ιταλία προσπαθώ σαν πρώτη δράση να έχω την επίδειξη  αλληλεγγύης. Στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης που ζούμε, αυτό είναι απαραίτητο», λέει!   Και προσθέτει: «Πιστεύω πολύ στον πολιτιστικό τομέα. Να κρατήσουμε την ελληνική κουλτούρα, τη  γλώσσα και τον Πολιτισμό. Αλλά να είμαστε και πρόθυμοι να βοηθήσουμε αυτούς που το έχουν ανάγκη».

Ανάγκες πολλές έχουν και οι Σύριοι πρόσφυγες στην Ελλάδα. Η ίδια λέει ότι σε συνεργασία με τον Σύλλογο Φαρμακοποιών προσπαθούν να συγκεντρώσουν φάρμακα και υγειονομικό υλικό για να τα προωθήσουν στα ελληνικά νησιά. «Ελπίζω να το επιτύχουμε αυτό σύντομα», λέει και ξεδιπλώνοντας τη σκέψη της επανέρχεται στην πρακτική πλευρά του πολιτιστικού, επισημαίνοντας ότι πολλές χώρες, όπως Λιθουανία, Εσθονία και άλλες βοηθήθηκαν αποφασιστικά οικονομικά από τον τομέα αυτόν που προσθέτει τουριστική ανάσα, καλυτερεύοντας και το επίπεδο ζωής.

Η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας, Όλγα Νάσση, με τον εκδότη-διευθυντή της Panhellenic Post Χρήστο Μαλασπίνα.

«Θέλουμε να βοηθήσουμε την πατρίδα, να δώσουμε ανάπτυξη σε μια οικονομία που περνά την χειρότερη, ίσως,  περίοδο στην ιστορία της», λέει.

Με την Ομοσπονδία έχουν θέσει φιλόδοξους στόχους: «Προσπαθούμε  πρώτον, να προχωρήσει το θέμα της καθιέρωσης, μέσω νομοθετικής ρύθμισης, της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας και Ελληνικού Πολιτισμού. Αυτό είναι μία υποχρέωση που έχουμε και απέναντι στον προκάτοχό μας, αλλά κυρίως απέναντι στην Ελλάδα μας».

Φυσικά ρωτήσαμε από τις επαφές της στην Ελλάδα, αν κατάλαβε ή αν έμαθε που βρίσκεται το θέμα αυτό.  Μας είπε ότι σύμφωνα  με όσα της είπαν στην Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, το νομοσχέδιο βρίσκεται προς υπογραφή στο Υπουργείο Εσωτερικών.

«Έχουν θέσει, από την ΓΓΑΕ, την 20^η Μαίου ως την Ημέρα εορτασμού. Μα ήδη έφθασε ο Απρίλιος. Εμείς στην Ιταλία έχουμε ξεκινήσει τις  προετοιμασίες όλων των Ελληνικών Κοινοτήτων και των ιταλικών Φιλελληνικών οργανώσεων (όπως για παράδειγμα της Φιλελληνικής Εταιρείας της Ιταλίας ) για τις εορταστικές εκδηλώσεις που θα τιμήσουν με τη μέγιστη αρμόζουσα μεγαλοπρέπεια την ημέρα αυτή», μας είπε η Όλγα Νάσση.

Παραξενευτήκαμε και ρωτήσαμε: μα ξεκινήσατε τις προετοιμασίες πριν υπάρξει νομοθετική ρύθμιση; «Ναι, τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε;  Δεν θα προλαβαίναμε.»

Επιμείναμε: τι θα γίνει εάν φθάσει η 20^η Μαίου και το νομοσχέδιο παραμένει στο συρτάρι;  «Μου έδωσαν εγγυήσεις ότι θα ψηφιστεί. Εγώ πιστεύω ότι θα ψηφιστεί μέχρι το Πάσχα. Ήδη 110 Δήμοι έχουν ψηφίσει τη διακήρυξη.. το ίδιο και από Ιταλία. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Θα πάει και για παγκόσμια Ημέρα από την UNESCO».

Ο δημοσιογράφος δεν το ..βάζει κάτω. Γιατί αργούν; «Μάλλον έχουν δώσει προτεραιότητα σε άλλες ανάγκες», είπε, Πρόσθεσε, όμως πως τους επανέλαβε ότι «ο πολιτιστικός τομέας είναι απαραίτητο να έχει προτεραιότητα. Ελπίζω να πέρασα το μήνυμα», είπε και χαμογέλασε αφοπλιστικά.

Μας μίλησε και για τους άλλους στόχους της.  «Η προώθηση σε εθελοντική βάση ενός σχεδίου απογραφής όλης της υλικής και άυλης ελληνιστικής κληρονομιάς στην Ιταλία» το σχέδιο προβλέπει η απογραφή να γίνει διαδικτυακή, «ώστε να εγγυηθούμε τη μέγιστη προβολή, διαφάνεια και χρηστικότητα για εμάς τους ίδιους και τους τις γενιές που θα ακολουθήσουν».

Ο στόχος αυτός αποτέλεσε και αντικείμενο συναντήσεων που είχε την Τετάρτη με διάφορα Ιδρύματα. «Αυτό, ξέρετε, θα προκαλέσει και ροές τουρισμού ομογενών μας προς την Ελλάδα. Ο Έλληνας της Ρωσίας, του Πόντου, της Καλαβρίας θα έχει μία διαδραστική πλατφόρμα την οποία θα μπορεί αμέσως να βρει που υπάρχει τι. Αυτή θα είναι μία πρακτική βοήθεια που θα μπορέσουμε να προσφέρουμε στην Ελλάδα».

Η Όλγα Νάσση, μας μίλησε με ενθουσιασμό και για άλλες πρωτοβουλίες πολιτιστικής προβολής της Ελλάδας, στα πλαίσια του έτους αφιερωμένο στον Αριστοτέλη μέσω προγραμματισμού από πλευράς της Ομοσπονδίας, στον οποίο θα συμμετέχουν ιταλικά σχολεία και Δήμοι.

«Σκοπεύουμε, είπε, να δώσουμε κίνητρα ώστε να βοηθήσουμε την Διπλωματία μας σε μια έκτακτη και δύσκολη στιγμή για τη γενέτειρα πατρίδα μας».

Ένας άλλος στόχος είναι να δοθούν κίνητρα στις διάφορες τοπικές Ιταλικές Αρχές, προκειμένου να προχωρήσουν με την μετονομασία οδών και να αποκαταστήσουν την ιστορική και πολιτιστική μνήμη των Ελλήνων. «Είμαστε πεπεισμένοι, μας είπε, ότι με τον τρόπο αυτό αποκαθίσταται και η μνήμη των ανθρώπων που ζουν σε αυτούς, ενδυναμώνεται η αίσθηση του ανήκειν και εδραιώνονται οι ιστορικές σχέσεις των δύο λαών».

Όλγα Νάσση: «Θέλουμε να βοηθήσουμε την πατρίδα, να δώσουμε ανάπτυξη σε μια οικονομία που περνά την χειρότερη, ίσως, περίοδο στην ιστορία της».

Όπως διευκρίνισε,  «με δική μας αίτηση βρίσκεται στα τελευταία βήματά του η θέσπιση με Απόφαση στη Μεσσίνα , πόλη στην οποία ζω, «Ακτή των Ελλήνων», στα ιστορικά σημεία της πόλης, όπου είχε την έδρα της η Ελληνική Κοινότητα. Καμία από τις ιστορικές ονομασίες δεν κρατήθηκε ζωντανή, μετά το τραγικό σχίσμα του περασμένου αιώνα.

Στο πνεύμα αυτό θα προωθηθούν αδελφοποιήσεις πόλεων των δύο χωρών».

Ξεφεύγοντας από τα ευχάριστα, περάσαμε στα …δυσάρεστα.   «Τα οικονομικά προβλήματα περιορίζουν τις αντιπροσωπείες στο εξωτερικό και αυτό είναι κάτι που δεν βοηθάει. Με τα σχολεία μας έχουμε πρόβλημα έχουν μειωθεί οι αποσπασμένοι δάσκαλοι λόγω κρίσης. Υπάρχει, μαθαίνουμε μία Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας που μελετάει τα θέματα της ελληνόγλωσσης Παιδείας στο εξωτερικό».

Όχι, ούτε η ελληνο-ιταλική Κοινότητα συμμετέχει στην Επιτροπή του Υπουργείου. «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» σκεφτήκαμε, αλλά δεν το είπαμε. Τ΄ αφήσαμε να περάσει. Όταν το υπουργείο  θέτει ως κριτήριο για τη σύνθεση της Επιτροπής τον αριθμό των μελών και όχι τη γνώση και την εμπειρία τους με το αντικείμενο, τι να πεις;

Σε ό,τι αφορά τα ελληνο-ιταλικά σχολεία, «κάνουμε μια προσπάθεια για διαδικτυακή μετεκπαίδευση. Θα αφορά τους δασκάλους που θα επιλεχθούν από τους ομογενείς θα είναι ομογενείς και οι ίδιοι και θα εκπαιδευτούν και διαδικτυακά. Ήδη έχουμε πολλούς φιλόλογους ομογενείς, που διδάσκουν ελληνικά. Η ελληνομάθεια είναι η βάση…». Το όλο θέμα εξετάζεται.

Με την Εκκλησία, οι σχέσεις της Ομοσπονδίας είναι  καλές.  «Έχουμε επαφές σε καλό κλίμα. Μέρος της ελληνικής συνείδησης είναι  η Ορθοδοξία.  Θα επισκεφθώ τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ιταλίας κ.κ. Γεννάδιο, στη Βενετία».

Ρίξαμε άδεια να πιάσουμε γεμάτα. Όπως τα ρίξαμε, τα …μαζέψαμε! Μια και αναφερθήκατε στη Βενετία, αλήθεια τι συμβαίνει με το Ελληνικό Ινστιτούτο;  «Όπως ξέρετε, είμαι νέα στην προεδρία της Ομοσπονδίας. Εκείνο που θέλω και μπορώ να πω, είναι πως  οποιαδήποτε προβλήματα υπάρχουν, θα ξεπεραστούν, από τη στιγμή που έχουμε κοινό στόχο τον ελληνισμό. Εάν υπάρχουν προβλήματα, θα λυθούν. Είμαι αισιόδοξη».

Το ίδιο αισιόδοξη δηλώνει όταν αναφέρεται στην κληρονομιά των Ελλήνων «που πρέπει να τη  διατηρήσουμε».

Ρωτήσαμε εάν υπάρχει Κίνημα φιλελληνισμού στην Ιταλία. «Ο Φιλελληνισμός, είπε, υπάρχει και απλώνεται. Η Εταιρία Φιλελλήνων με την οποία διατηρούμε στενή συνεργασία, θα  συμμετάσχει και στις εκδηλώσεις για τις δράσεις Αριστοτέλη. Επίσης σκοπεύουμε να απλώσουμε το Κίνημα σε Πανεπιστήμια, Φοιτητές μα και σε επίπεδο μαθητών».

Ολγα Νάσση.

Από παλιά η Ιταλία ήταν η εύκολη λύση για σπουδές και πολλοί Έλληνες φοιτητές την προτιμούσαν. Εξακολουθεί αυτό; «Θίξατε ένα σημαντικό ζήτημα. Εμείς, ως Ομοσπονδία, θα προσπαθήσουμε με βάση και τον ιταλικό νόμο, να κάνουμε μία απογραφή Ελλήνων φοιτητών που ακόμα είναι στην Ιταλία.  Γι αυτό θα συνεργαστούμε με τις Κοινότητες, τους καθηγητές Πανεπιστημίων –έχουμε πολλούς.

Για να απαντήσω στο ερώτημά σας, σήμερα είναι λιγότεροι οι φοιτητές, από ό,τι παλιά. Αλλά έχουμε αύξηση στους μετανάστες λόγω δουλειάς και της κρίσης εδώ στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια καινούργια γενιά μεταναστών.  είναι σημαντικός ο ρόλος οργάνωσης κρατικής και ομογενών για παραδοσιακή βοήθεια και αλληλεγγύη.  Πρέπει να προετοιμαστούμε.

Στο ερώτημα αν οι νέοι μετανάστες βρίσκουν εύκολα δουλειά στην γειτονική χώρα, η Όλγα Νάσση απάντησε:  «Το εάν βρίσκουν εύκολα δουλειά εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, Όπως ξέρετε, υπάρχει και στην Ιταλία κρίση. Βέβαια εκεί τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα. Για να απαντήσω στο ερώτημά σας,  λίγο πιο εύκολα βρίσκουν δουλειά στο Βορρά και πιο δύσκολα στο Νότο. Πάντως, ακόμα μπορούν και βρίσκουν δουλειά».

Θέσαμε το ζήτημα της παροχής βοήθειας από την Ομοσπονδία στους νέους μετανάστες. «Η Ομοσπονδία βοηθάει όσο μπορεί», μας είπε.  Παρουσιάζονται κάθε τόσο Έλληνες και πρέπει να προετοιμαστούμε για να μπορούμε να βοηθάμε. Βέβαια περισσότερο μπορούν να κάνουν τα Προξενεία, η Πρεσβεία, ίσως. Εμείς, όμως, είμαστε, ας πούμε, η πρώτη πόρτα.  Έχουμε Κοινότητες ελληνικές σε όλη τη Χερσόνησο. Χρειάζεται, όμως, ειδική οργάνωση για να μπορείς να βοηθήσεις αποτελεσματικά».

Όταν έχεις απέναντί σου μια νέο και όμορφη κοπέλα η ερώτηση «με την ανάμειξή σας στα ομογενειακά κοινά, πώς νιώθετε;» είναι «κάπως».  Όταν σου απαντά, όμως, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας, αντιλαμβάνεσαι ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο: «Ελπίζω ότι η γενιά μου θα βοηθήσει βασικά να δημιουργηθούν και καινούργιες κοινότητες, πλαισιωμένες με ομογενείς δεύτερης και Τρίτης γενιάς!  Μακάρι η προεδρία μου να βοηθήσει σ΄ αυτό. Ανέλαβα μία ευθύνη, θα κάνω το αδύνατον δυνατό για να ανταποκριθώ με τον καλύτερο τρόπο. Έχω θέληση. Συναισθηματικά είναι κάτι στο οποίο επενδύω».

«Με μια υπερήφανη αλληλεγγύη εμείς οι Έλληνες ζούμε δημιουργικά σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Και στην Ιταλία, όπου βρίσκομαι και έχω την τιμή, ως πρώτη γυναίκα στην ιστορία, να εκπροσωπώ την Κοινότητά μας, το ίδιο κάνουμε. Θα έλεγα, μάλιστα, ιδιαίτερα στη χώρα τούτη στην οποία, περισσότερο από όλες τις άλλες, έχουμε συνεισφέρει στον πολιτισμό της».

Την ευχαριστήσαμε για τη συνέντευξη ευχόμενοι καλή επιτυχία στους στόχους της.