Στοχασμοί: Ο Πολεμιστής‏

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Για την ΡΗΡ

Ακούστε τα λόγια του Πολεμιστή, λίγο πριν από τη σπάθα του οχτρού τη ζωή του χάσει:

Το κορμί ετούτο εδώ, που πρόκειται να πάρεις, ποτέ δεν μου ανήκε. Δανεικό το ’χα και ήρθε η ώρα του να επιστραφεί. Την ψυχή που μέσα του κρύβει ορέ, ποτέ δεν θα την κουμαντάρεις.

Τα κόκαλα μου τα ’λειωσες, και τη μαχαίρα μέσα μου την μπήγεις, μα από αυτό εγώ δεν πονώ. Έχω τη λευτεριά μέσα μου βαθιά σφηνωμένη, και ο πόνος αυτηνής όλα τα άλλα τα γλυκαίνει.

Σκόρπισες στους πέντε ανέμους το βιος μου όλο, μπας και τούτος ο χαμός κάπως με συνετίσει. Μα εγώ είμαι αγριολούλουδο, τόπος μου είναι όλη η γης, τίποτα δεν μπορεί να με σταματήσει.

Έχασα οικογένεια, εκεί στα ξένα που την πήγες. Όμως στα χρόνια τα παλιά, μεγαλώσαμε μαζί πολύ καλά. Έχουμε με αγάπη θρέψει την καρδιά, κάτι που εσύ ποτέ σου δεν το είχες.

Ορέ τώρα που στα μάτια σε θαρρώ, πολύ μικρός μου μοιάζεις. Σαν έρθει εσένα ο Χάροντας να σε βρει, παρακαλώντας θα σφαδάζεις.

Γι αυτό μαζί σου και γελώ, επειδή εμένα δεν μπορείς να με καταλάβεις. Μα δεν έχεις ένα Λεωνίδα στο δικό σου το πλευρό, ούτε από τον Παπαφλέσσα μπορείς να μεταλάβεις.

Η φάρα που ανήκω εγώ, μια κατάρα έχει. Εσύ τα βόλια σου στα στήθια μας να χαλάς, αλλά η ιδέα η δικιά μας συνέχεια να θεριεύει.

Πίνω στην υγειά σου βρε ζωή, για όλα σου τα καπρίτσια. Ξέρω πως το πρωινό εμένα δεν θα με βρει, μα χαίρομαι, γιατί γόνους λεύτερους θα κάνουν τα δικά μας τα περήφανα κορίτσια.

Λευτεριά ή θάνατος λέει ο τόπος τούτος που ‘σαι . Τι πιο γλυκό ανάθεμά σε από το θάνατο για τη λευτεριά, αν λεύτερος δεν μπορείς τελικά να ’σαι;