Η Μαρινέλλα στην Αυστραλία για δυο συναυλίες στο Σίδνεϊ και τη Μελβούρνη

Κάθε καλοκαίρι για μια δεκαετία ακούγαμε το κλασικό «Ρεσιτάλ» της Μαρινέλλας με τον Κώστα Χατζή στο κασετόφωνο του κόκκινου Audi80 του ’76 του πατέρα μου καθώς ταξιδεύαμε για να κολυμπήσουμε σε κάποια παραλία της Λάρισας και της Κατερίνης. Είχαμε μάθει τα τραγούδια απ’ έξω και ανακατωτά.

H πρώτη φορά που είδα από κοντά την Μαρινέλλα ήταν το 2010 στην Αθήνα. Τότε ανέβαζε την μουσική παράσταση «Μαρινέλλα, το Μιούζικαλ» στο Θέατρο «Παλλάς». Ένας Ελληνοαυστραλός φίλος, ο οποίος επισκεπτόταν εκείνες τις ζεστές ημέρες του Μαΐου την πόλη, μου ζήτησε να πάμε μαζί να δούμε την παράσταση. Με παρακάλεσε, δεν ήθελα, και πήγα με «χίλια ζόρια». Η Μαρινέλλα μέχρι τότε ήταν για μένα μια παιδική μουσική ανάμνηση των ξέγνοιαστων καλοκαιριών.

Μερικά λεπτά ήταν αρκετά για να κατανοήσω το φαινόμενο «Μαρινέλλα». Όταν μία καλλιτέχνης καταφέρνει να ερμηνεύσει μοναδικά -εκτός από λαϊκά κομμάτια- παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια και blues και jazz μελωδίες, τότε σίγουρα πρόκειται για φαινόμενο.

Πρώτος της σταθμός θα είναι το Σίδνεϊ (19 Μαρτίου) και κατόπιν θα βρεθεί στη Μελβούρνη (25 Μαρτίου). Καταφέραμε να βρούμε την «Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού Τραγουδιού» λίγες ώρες προτού ξεκινήσει το μακρύ της ταξίδι για την Αυστραλία:

Έρχεστε σε μία χώρα που η πρώτη και δεύτερη γενιά Ελλήνων ωρίμασε με Καζαντζίδη – Μαρινέλλα – Μπιθικώτση – Μοσχολιού και η τρίτη -και νεώτερη- γενιά μεγαλώνει ακούγοντας εφήμερα σουξέ και τραγουδιστές μιας σεζόν. Γιατί οι νέοι στην Ελλάδα και τη Διασπορά ζητούν διέξοδο στο περισσότερο εμπορικό και λιγότερο ποιοτικό τραγούδι;

Δεν είναι απαραίτητος κανόνας ότι τα παιδιά σήμερα προτιμούν περισσότερο το εμπορικό από το ποιοτικό τραγούδι. Νομίζω ότι τα παιδιά σήμερα ακούν τα πάντα, από μπαλάντες μέχρι λαϊκά τραγούδια και λογικό είναι να μην μένουν προσκολλημένα στα τραγούδια που άκουγαν οι γονείς τους. Αυτό συμβαίνει με τη νεολαία όλου του κόσμου. Όμως κάποιοι καλλιτέχνες, παραμένουν διαχρονικοί και ακούγονται από όλες τις γενιές. Ο Φρανκ Σινάτρα ή η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ π.χ., δεν γίνεται να μην ακούγονται και από τα σημερινά παιδιά.

Έχετε πει ότι σήμερα οι εταιρείες δεν νιώθουν πόνο για τον καλλιτέχνη. Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι μεγαλύτερες αγωνίες και φοβίες ενός νέου καλλιτέχνη/ερμηνευτή σήμερα;

Οι εταιρίες είναι επιχειρήσεις και, οπωσδήποτε, δεν μπορούν να συμμερισθούν την αγωνία, το πάθος και τις ανησυχίες ενός καλλιτέχνη. Ούτως ή άλλως, τώρα πια δεν έχουν την δύναμη που είχαν στο παρελθόν, αφού οι πωλήσεις των CDs έχουν μειωθεί σημαντικά διότι σήμερα υπάρχουν άλλα μέσα επικοινωνίας.

Ο φόβος κάθε νέου καλλιτέχνη είναι, αν θα γίνει γρήγορα διάσημος και πώς θα καταφέρει να διατηρήσει αυτή την αναγνωρισιμότητα. Αυτό θα εξαρτηθεί απόλυτα από τις επιλογές τους και την πορεία τους μέσα στην μουσική βιομηχανία. Πρέπει να κάνουν προσεκτικά βήματα και να υπολογίζουν την επόμενη κίνησή τους για να μπορέσουν να διαγράψουν μια αξιόλογη πορεία.

Είναι το λαϊκό ελληνικό τραγούδι, μορφή τέχνης και κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού; Aν συμφωνείτε, πιστεύετε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει και μάθημα στα σχολεία μας;

Και, βέβαια, το λαϊκό και κάθε είδους τραγουδιού (δημοτικό, μπαλάντα) είναι μορφή τέχνης και πολιτισμού. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας μας, μέσα από τα τραγούδια, ο λαός μας εκφράζει όλα του τα προβλήματα, τα συναισθήματα και τις αξίες του. Η ανάλυση του λαϊκού τραγουδιού θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει σχολικό μάθημα.

Γνωρίζουμε ότι γίνεστε συνεχώς αποδέκτρια δεκάδων τραγουδιών. Έχετε βρει κάποια ωραία τραγούδια για να κάνετε έναν νέο δίσκο; Τι κάνει ένα τραγούδι «ωραίο» και άξιο για να το ερμηνεύσετε;

Η αλήθεια είναι ότι μου στέλνουν δεκάδες τραγούδια και τελευταία υπάρχουν κάποια που με ενδιαφέρουν. Σκέφτομαι πολύ σύντομα να μπω στο στούντιο για να ηχογραφήσω κάποια από αυτά. «Ωραίο» κάνει ένα τραγούδι αυτός ο καταπληκτικός συνδυασμός στίχου και μουσικής που όλοι οι καλλιτέχνες ψάχνουμε και όταν τον βρούμε λαχταράμε να είμαστε εμείς που θα ερμηνεύσουμε αυτό το τραγούδι.

Τι σας κάνει να συνεχίζετε να τραγουδάτε και να κάνετε συναυλίες στα πέρατα της Γης; Τι διαφορετικό έχει μια συναυλία σας στη Μελβούρνη από μία, για παράδειγμα, στη Θεσσαλονίκη;

Όπου τραγουδάω εισπράττω τεράστια αγάπη από τον κόσμο. Όμως ερχόμενη εδώ, υπάρχει και από μέρους μου μια διάχυτη συγκίνηση, γιατί ξέρω ότι οι Έλληνες της Αυστραλίας (και της Αμερικής) περιμένουν να ακούσουν με λαχτάρα τραγούδια που αγάπησαν και αγαπούν ακόμα.

Η αίσθησή μου όταν τραγουδώ για τους Έλληνες της διασποράς, είναι ότι μού ανοίγουν μια τεράστια αγκαλιά και θέλουν να με κλείσουν μέσα. Και εγώ θέλω να ανταποδώσω την αγάπη τους με τα τραγούδια μου και με την ευχή να είναι όλοι τους καλά.

* Η συναυλία της Μαρινέλλας και του Τάκη Ζαχαράτου στη Μελβούρνη θα γίνει στο 400 City Road στο South Melbourne την Παρασκευή 25 Μαρτίου. Η τιμή εισόδου ξεκινά από τα $77. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ:https://www.facebook.com/marinellaliveinmelbourne/