Μύρισε άνοιξη, μέχρι 22 βαθμούς Κελσίου η θερμοκρασία στην Αττική

Ωστόσο, βρεθήκαμε, για δουλειά, το πρωϊ στην Κηφισιά όταν είδαμε  το κάρο που το έσερνε ένα καφετί άλογο, να κατηφορίζει προς την Κηφισίας.

Θα μπορούσε να είναι κατάφορτο από άνθη, μα δεν ήτανε! Τα άνθη θα μπορούσε να ήταν “ευγενής¨προσφορά του Δήμου, που δεν ήταν! Θα μπορούσε να κουβαλάει την άνοιξη, που δεν την κουβαλούσε!

‘Αλλωστε, είναι νωρίς ακόμη για να υποδεχθούμε την ανθοστολισμένη κορασίδα με την οποία απεικονίζονταν η άνοιξη στα περιοδικά της μεταπολεμικής Αθήνας!

Για την ακρίβεια, η άνοιξη μπαίνει κάθε χρόνο επίσημα την 21η Μαρτίου, και όχι την 1η Μαρτίου όπως νομίζουν πολλοί.
Η ημερομηνία αυτή βέβαια, δεν επιλέχθηκε έτσι αυθαίρετα. Στις 21 Μαρτίου παρατηρείται το φαινόμενο της ισημερίας και συγκεκριμένα η εαρινή ισημερία.

Τι είναι η εαρινή ισημερία
Εκείνη την ημέρα η μέρα και η νύχτα έχουν ίση διάρκεια. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ήλιος βρίσκεται σε κατακόρυφη θέση σε σχέση με τον ισημερινό όταν είναι στο ζενίθ του. Στη περίπτωση αυτή η απόκλιση που έχει ο άξονας της γης από τον ήλιο μηδενίζεται.

Όλα αυτά, βέβαια, ισχύουν στο βόρειο ημισφαίριο και συγκεκριμένα στη εύκρατη ζώνη αυτού, δεδομένου ότι στο νότιο ημισφαίριο οι εποχές είναι αντίθετες.
Δηλαδή η δική μας εαρινή ισημερία είναι φθινοπωρινή ισημερία για το νότιο ημισφαίριο.
Επίσης, στο Βόρειο Πόλο, στο Νότιο Πόλο, όπως και στην τροπική ζώνη της γης, τίποτα από αυτά δεν ισχύει καθώς εκεί, ως γνωστόν, δεν υπάρχουν εποχές.
Οπότε τώρα ξέρετε πότε μπαίνει η άνοιξη κάθε χρόνο κι έτσι δεν θα διαμαρτύρεστε αν πότε-πότε ο Μάρτης γίνεται γδάρτης!

Ωστόσο, το υπέροχο κλίμα της Αττικής δεν μας αφήνει παραπονεμένους. Κάτι οι Αλκυονίδες μέρες του Ιανουαρίου κατά τις οποίες επικρατεί ωραίος καιρός με ηλιοφάνεια, κάτι το εύκρατο του κλίματος (μεσογειακός τύπος κλίματος), γενικά οι ηλιόλουστες ημέρες αποτελούν πολύ συνηθισμένο φαινόμενο ακόμα και τον χειμώνα.

Γι αυτό και οι υπαίθριες καφετέριες απλώνονται σχεδόν σε κάθε …πεζοδρόμιο, σε κάθε πλατεία, σε κάθε παραλία του Πειραιά, αλλά και κατά μήκος της παραλιακής προς Βούλα.

Εξ ου και οι στίχοι του τραγουδιού, δια φωνής Καλογιάννη:

“Σ’ ένα ζαχαροπλαστείο
κάθονται δύο λεβέντες,
τρεις καρέκλες ο καθένας
και δροσιά κάτω απ’ τις τέντες.Έχουν ρίξει παραγάδι,
“Σας αρέσει η Ελλάδα μις;.
τι θα κάνετε το βράδυ;
do you like μαμαζέλ the Greece;”.

Πάντως, από όλα αυτά, εσείς κρατείστε την άμαξα με το καφετί άλογο! Είναι από τις ελάχιστες που έχουν απομείνει να θυμίζουν την παλιά Αθήνα!