Αφιλόξενη η Ελλάδα για ξένες επενδύσεις

Απόδειξη του πόσο αφιλόξενη είναι η Ελλάδα απέναντι στους ξένους επενδυτές, ήδη από τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης, αποτελεί μια σειρά περιπτώσεων ομίλων που ήλθαν, είδαν και απήλθαν από την ελληνική αγορά ακινήτων. Οι εν λόγω επιχειρήσεις δεν κατόρθωσαν να αντιπαρέλθουν τα «κακώς κείμενα» και τις χρόνιες παθογένειες της χώρας, που ακόμη και σήμερα, έπειτα από τη συνεχιζόμενη οικονομική ύφεση και τα αλλεπάλληλα κελεύσματα για προσέλκυση ξένων επενδυτών, δεν έχουν επιλυθεί, όπως αποδεικνύεται και από την περίπτωση της Eldorado Gold. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ίδιοι όμιλοι που απέτυχαν παταγωδώς στην Ελλάδα κατόρθωσαν να επενδύσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε γειτονικές χώρες, όπως π.χ. στην Τουρκία και στα Βαλκάνια, αναπτύσσοντας πληθώρα ακινήτων.

Μία από τις αιτίες που προβάλλονταν κατά καιρούς για την «αστοχία» πολλών εταιρειών ήταν η μη συνεργασία με τοπικούς ομίλους, που είναι εξοικειωμένοι με την ελληνική πραγματικότητα, που απαιτεί μεγάλα περιθώρια ευελιξίας και -το κυριότερο- υπομονή. Ωστόσο, ακόμα κι εκείνοι που εν τέλει συνεργάστηκαν με Έλληνες επιχειρηματίες δεν είχαν τη δέουσα τύχη, δείγμα του ότι πολλές φορές δεν είναι μόνο οι «διασυνδέσεις» που θα καθορίσουν την κατάληξη μιας επένδυσης. Σύμφωνα με φορείς του κλάδου των ακινήτων, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα είναι η κρατική ολιγωρία στο να θεσπίσει σύγχρονους και απλοποιημένους κανόνες για το φορολογικό, νομικό και ιδιοκτησιακό καθεστώς, που διέπει τις επενδύσεις σε ακίνητη περιουσία. Επιπροσθέτως, οι τροποποιήσεις είναι τόσο συχνές, που δεν επιτρέπουν όχι μόνο στους ξένους, αλλά και στους εγχώριους επιχειρηματίες, να αφομοιώσουν τους νέους κανόνες.

Η κατάσταση αυτή ήταν ήδη δεδομένη πριν από την έλευση του μνημονίου και κορυφώθηκε μετά από αυτό, όπως αποδεικνύεται από τις δεκάδες αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο φορολογικό καθεστώς των ακινήτων τα τελευταία χρόνια, πάντοτε με γνώμονα την αύξηση των εσόδων για το Δημόσιο. Επίσης, η μη ύπαρξη Εθνικού Κτηματολογίου αφήνει ερωτήματα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς διαφόρων ακινήτων, με αποτέλεσμα αρκετοί ξένοι όμιλοι να αποφεύγουν την απευθείας απόκτηση εκτάσεων, ακόμα κι αν πρόκειται για δημόσια γη, δεδομένου ότι ποτέ δεν γνωρίζει κανείς ποιος θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη και για ποιο λόγο. Άλλωστε, ακόμα και σήμερα, η ελληνική κτηματαγορά στερείται διαφάνειας, καθώς ποτέ δεν είναι γνωστά, τουλάχιστον με τη δέουσα ακρίβεια, στοιχεία για τη μεταβολή των τιμών των ακινήτων, την απορρόφηση επαγγελματικών χώρων και τη διαθεσιμότητα οικοπέδων.

ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΠΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

Χαρακτηριστική περίπτωση των αγκυλώσεων της ελληνικής αγοράς δείγμα του ότι η χώρα ποτέ δεν αντιμετώπισε με τη δέουσα προσοχή τους ξένους επενδυτές είναι και η ακόλουθη με αυστραλιανή εταιρία.

Lend Lease – Kτήμα Καμπά. Ο εξ Αυστραλίας ορμώμενος όμιλος της Lend Lease, με εξειδίκευση στην ανάπτυξη και διαχείριση εμπορικών κέντρων, έσπευσε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας να συνεργαστεί με τον όμιλο της τότε Ελληνικής Τεχνοδομικής και νυν Ελλάκτωρ, με αντικείμενο την εκμετάλλευση των ακινήτων του Καμπά στα Μεσόγεια και συγκεκριμένα σε Κάντζα (300 στρέμματα) και Γυαλού (340 στρέμματα). Αναφερόμαστε σε μία περίοδο που δεν είχε ακόμα λειτουργήσει το νέο αεροδρόμιο, ούτε βέβαια η Αττική Οδός. Αυτά τα δύο έργα είχαν αναδείξει τα Μεσόγεια σε νέο «Ελντοράντο» της κτηματαγοράς στην Αττική, με τις αξίες της γης να εκτοξεύονται μήνα με τον μήνα. Εκείνο που δεν υπολόγισαν οι επενδυτές ήταν η ανυπαρξία πολεοδομικού καθεστώτος και όρων δόμησης.

Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν για μερικά χρόνια, εν τέλει η Lend Lease φρόντισε να αποχωρήσει από τη χώρα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, πωλώντας το ποσοστό που είχε αποκτήσει στην εταιρεία Καμπάς, που στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στη σημερινή Reds. Εν τέλει, η εισηγμένη κατόρθωσε να αναπτύξει το ακίνητο της Γυαλού, που αποτελεί το νυν εμπορικό πάρκο Smart Park (περιλαμβάνει και το όμορο εκπτωτικό χωριό McArthurGlen).

Όσο για τη Lend Lease, ο όμιλος απασχολεί σήμερα πάνω από 12.000 εργαζόμενους, έχοντας παραδώσει 530 εμπορικά κέντρα στα 50 και πλέον χρόνια λειτουργίας του. Μετά την αποχώρηση από την Ελλάδα, στράφηκε στη γειτονική Ιταλία, όπου σε περίοδο 10 ετών, έως τον Μάιο του 2015, είχε ολοκληρώσει 30 έργα ανάπτυξης ακινήτων. Αντίστοιχα στη Μεγάλη Βρετανία ξεχωρίζει η ανάπτυξη του Ολυμπιακού Χωριού του Λονδίνου το 2012.

Πηγή:Neoskosmos.com