Τι θα κάνουμε τώρα που οι δεσμοί Ομογένειας – Ελλάδας καταρρέουν; Άρθρο ομογενειακής εφημερίδας

Αναδημοσιεύουμε το Κύριο Άρθρο του Αποστόλη Ζουπανιώτη, εκδότη/διευθυντή της Greek News, ομογενειακής εφημερίδας της Νέας Υόρκης.  Το αναδημοσιεύουμε όχι γιατί συμφωνούμε στο 100% με τα όσα εκεί υποστηρίζει ο φίλος συντάκτης, αλλά γιατί θίγει ζητήματα και παρουσιάζει πτυχές των σχέσεων Ελλάδος-Αποδήμων Ελλήνων που συνήθως μένουν στην αφάνεια.

Επίσης, σημαντικό είναι το γεγονός ότι με το γραπτό του θέτει προβληματισμούς, επισημαίνει κινδύνους και απευθύνει προειδοποιήσεις.

Είναι ένα κείμενο γραμμένο “από μέσα” και, επομένως, έχει την αξία του.

Παραθέτουμε αυτούσιο το άρθρο του συναδέλφου από τη Νέα Υόρκη. Την γνώμη μας επί των ζητημάτων που θίγει, σε ξεχωριστό μας σημείωμα.

Χ.Μ.

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ

Του Αποστόλη Ζουπανιώτη

Εκδότη/Διευθυντή της Greek News

Στο φύλλο της Πρωτοχρονιάς του 2011, δηλαδή στην απαρχή του δεύτερου χρόνου της μεγάλης οικονομικής κρίσης που πλήττει από τα τέλη του 2009 την Ελλάδα, επισημαίναμε ότι η κρίση φανέρωσε την γύμνια μας ως Ομογένεια και προειδοποιούσαμε ότι κινδυνεύουμε να μην μπορέσουμε ως Ελληνοαμερικανική Κοινότητα να διαδραματίσουμε το ρόλο μας και να βοηθήσουμε τη γενέτειρα. Σήμερα, πέντε χρόνια αργότερα, διαπιστώνουμε ότι η κατάσταση έχει τόσο πολύ επιδεινωθεί και στην Ελλάδα και στην Ομογένεια, που ο κίνδυνος της πλήρους αποξένωσης είναι τεράστιος. Κι αν το φαινόμενο διαρκέσει ορισμένα χρόνια, η μεν Ελλάδα θα χάσει τον πλέον ανιδιοτελή και πιστό συμπαραστάτη στις ΗΠΑ και στους αγώνες για τα εθνικά θέματα, ο δε Ελληνισμός της Αμερικής θα αποκοπεί από τις ρίζες του, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κάτι που να βάλει φραγμό στην αφομοίωσή του.

Για τις ευθύνες της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και του Απόδημου Ελληνισμού γενικότερα, έχουμε αναφερθεί εκτενώς όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης. Μιλήσαμε για το ΣΑΕ στο οποίο δαπανήθηκαν κάποια δισεκατομμύρια δολάρια από τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού, με στόχο την οργάνωση του Απόδημου Ελληνισμού. Κάποιες εκατοντάδες Ελλήνων της Διασποράς έγιναν με τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου ηγέτες, απολαμβάνοντας δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια και πολυτελή ξενοδοχεία. Κάποιοι άλλοι των ΜΜΕ της Διασποράς απολάμβαναν παχυλές επιχορηγήσεις και κρατικές διαφημίσεις και άλλοι – χαμηλότερης εμβέλειας – τα ταξίδια στα συνέδρια και το παραγοντιλίκι με τους πολιτικούς της Ελλάδας, στη γενέτειρα ή σε επισκέψεις των τελευταίων στο εξωτερικό.

Όταν το χρήμα τελείωσε, στέρεψε κι ο πατριωτισμός των περισσοτέρων. Θα εξαιρέσω ορισμένους, με πρώτον τον αείμνηστο Θεόδωρο Σπυρόπουλο, που κατέβαλε έντονες προσπάθειες και μέχρι τη διακοπή της λειτουργίας του χρηματοδοτούσε από ίδιους πόρους το ΣΑΕ.

Επειδή είναι άδικο να μηδενίσουμε όλες τις προσπάθειες του οργανωμένου Ελληνισμού της Αμερικής, σημειώνουμε ότι πολλοί προσπάθησαν σε τομείς που πίστευαν ότι μπορούσαν να βοηθήσουν.

Διάφορες μικρές ή μεγαλύτερες προσπάθειες από μεγάλους και μικρούς συλλόγους και ομοσπονδίες, νεοσύστατους οργανισμούς, επιχειρήσεις μέχρι και μεμονωμένα άτομα, είχαν μια αρκετά θετική επίπτωση. Δεν θα σχολιάσω αν ήταν υπεράνω ή κάτω των δυνατοτήτων μας. Θα πω όμως πως όταν κάποιοι οργανισμοί βρήκαν το δρόμο και απευθύνθηκαν στην Ομογένεια (πχ το Χαμόγελο του Παιδιού και άλλοι), εξασφάλισαν σημαντική ροή εισφορών.

Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής – έκανε κάποιους εράνους, βοήθησε είτε απευθείας είτε μέσω του IOCC ιδρύματα της Ελλαδικής Εκκλησίας, φιλανθρωπικά ιδρύματα κλπ. Με την προτροπή του Αρχιεπισκόπου κινήθηκαν εύποροι Ελληνοαμερικανοί για να οργανώσουν συστηματικότερα τις προσπάθειες αλληλεγγύης και συμπαράστασης και σε κάποιες περιστάσεις ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος προσωπικά κινήθηκε πολιτικά προς την Ουάσιγκτον – στο υψηλότερο επίπεδο – στο Λευκό Οίκο. Και πάλι εδν θα σχολιάσω αν αυτά ήταν αρκετά.

Η Greek News τον περασμένο χρόνο προέτρεψε με δημοσιεύματα την ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας, να πιέσει εντονότερα το Λευκό Οίκο και να ζητήσει συγκεκριμένη βοήθεια για την Ελλάδα, μία πιστή και παλαιά (από τους παλαιότερους) σύμμαχο των ΗΠΑ, η οποία βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη.

Αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, καλούσαμε τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά να απευθυνθούν στην κυβέρνηση Ομπάμα και να ζητήσουν συγκεκριμένη βοήθεια, πέραν της πολιτικής υποστήριξης. Υπουργοί της κυβέρνησης Παπανδρέου – με τους οποίους είχαμε συνομιλίες – ένιωθαν στην αρχή ντροπή και θεωρούσαν κάτι τέτοιο «ζητιανιά». Η κυβέρνηση Σαμαρά από την άλλη έκανε κάποιες κινήσεις με συγκεκριμένους – και μάλλον φίλα προσκείμενους – οικονομικούς παράγοντες για προσέλκυση κεφαλαίων που θα αγόραζαν δημόσιες επιχειρήσεις και περιουσία στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσοεων. Είχε κάποια αποτελέσματα, όμως το διάστημα που κυβέρνησε ήταν αρκετά μικρό για να κρίνουμε ολοκληρωμένα. Ωστόσο ήταν προφανές πως και η κυβέρνηση αυτή δεν έκανε καμία προσπάθεια για να βοηθήσει την Ομογένεια να δημιουργήσει νέους θεσμούς, ούτε και ξεκαθάρισε τι ακριβώς θέλει η Ελλάδα από την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα και την Αμερικανική Κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση Τσίπρα που είχε τους λιγότερους δεσμούς και με την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα και με την αμερικανική κυβέρνηση, βρήκε απρόσμενα στην Ουάσιγκτον τον θερμότερο συμπαραστάτη – τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο – στην διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Χάρη σε κάποιους Ομογενείς (HALC, Εντι Ζεμενίδης, Φιλ Αγγελίδης, Ντένι Μιλ, Γιώργος Τσούνης, ομογενείς μέλη του Κογκρέσου), ο Λευκός Οίκος για πρώτη φορά από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ανέλαβε πρωτοβουλία να διερευνήσει – σε συνεργασία με παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας – τις δυνατότητας παροχής βοήθειας προς την Ελλάδα.

Το κυριότερο αποτέλεσμα που προέκυψε από τη δίωρη σύσκεψη που διοργανώθηκε στο Λευκό Οίκο στις 7 Αυγούστου 2015 από τον προσωπάρχη Ντένις ΜακΝτόνα και έκτακτη συμμετοχή του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν, ήταν η απόφαση για σύσταση «διϋπουργικών ομάδων εργασίας», για τη διερεύνηση πιθανών τομέων βοήθειας προς την Ελλάδα.

Συμμετείχε η αξιωματούχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Καρολάιν Ατκινσον, που είχε την ευθύνη των χειρισμών εκτελώντας τις εντολές του υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιού. Επίσης ο διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Τσαρλς Κούπτσαν, που ανέπτυξε τη σημασία της εμπλοκής της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας στην προσπάθεια βοήθειας προς την Ελλάδα και διεύθυνε τη συζήτηση που κάλυψε τις διάφορες πρωτοβουλίες οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Διάφορες ιδέες για πιθανές δραστηριότητες της αμερικανικής κυβέρνησης ανέπτυξε ο ειδικός σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου για διεθνείς οικονομικές υποθέσεις Rory MacFarquhar.

Πέραν της διϋπουργικής επιτροπής, αποφασίστηκε η συνάντηση αυτή να αποτελέσει την αρχή κι άλλων συναντήσεων μεταξύ κυβέρνησης και ομογένειας, ενώ ταυτόχρονα να ξεκινήσουν συζητήσεις στο πλαίσιο των διαφόρων αμερικανικών υπουργείων και υπηρεσιών και ταυτόχρονα επαφές με την ελληνική κυβέρνηση.

Το πεδίο της βοήθειας θα κάλυπτε τους ακόλουθους τομείς:

– Ανθρωπιστικό

– Οικονομικό

– Εμπορικό

– Στρατιωτικό

– Επενδύσεις

– Υγεία

– Τεχνική βοήθεια

Δυστυχώς, ενώ ο Λευκός Οίκος έδειχνε σπουδή να προχωρήσουν διάφορες πρακτικές ιδέες, ήλθαν οι εκλογές του Σεπτεμβρίου. Προηγήθηκε κι ένας μήνας που δεν μπορούσε η Ουάσιγκτον να βρει παράγοντα στην Αθήνα για να συνεννοηθεί και τελικά η προσπάθεια μπήκε στο ψυγείο, μέχρις ότου τελειώσουν οι εκλογές.

Οι εκλογές τελείωσαν, είχαμε επισκέψεις του πρωθυπουργού και υπουργών του στις ΗΠΑ, είχαμε και την επίσκεψη Τζον Κέρι στην Αθήνα (τον συνόδευε η υφυπουργός Εξωτερικών Βικτώρια Νούλαντ), ωστόσο οι διαδικασίες στο Λευκό δεν ξεκίνησαν πάλι. Ενώ την 1^η Οκτωβρίου, συνδιάσκεψη που οργανώθηκε στο Κογκρέσο από την Ομάδα Φίλων της Ελλάδας και το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας σνομπαρίστηκε από τους παρόντες στις ΗΠΑ Ελληνες υπουργούς.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο. Όταν απευθύνθηκε στην Ομογένεια ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στο δείπνο της Ελληνικής Πρωτοβουλίας (Hellenic Initiative), στη Νέα Υόρκη, το μήνυμα που έστειλε ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Ενώ στις αρχές Δεκεμβρίου στο Επενδυτικό Φόρουμ της Capital Link, το μαγνητοσκοπημένο του μήνυμα ήταν τόσο γενικό, που κανείς ακούγοντάς του δεν θα συγκινούταν.

Στο αλαλούμ αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε την έλλειψη τον περασμένο χρόνο διπλωματικής καθοδήγησης από την πρεσβεία στην Ουάσιγκτον. Και το χειρότερο, η πολιτική ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών δεν κάνει τίποτε για να διορθωθεί η κατάσταση.

Η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ είναι η πλέον κατάλληλη για να προσεγγίσει κάποιος τους διεκδικητές της προεδρίας της ισχυρότερης χώρας του πλανήτη και να διαπραγματευτεί την υποστήριξή τους. Παρότι η ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας δεν είναι στα καλύτερά της, όλο και κάποια υπόσχεση μπορεί να εξασφαλίσει για την Ελλάδα (οι Κύπριοι είμαι βέβαιος θα κάνουν περισσότερα για την Κύπρο). Ωστόσο κανείς Ελληνοαμερικανός παράγοντας δεν ξέρει με σιγουριά, τι να ζητήσει για την Ελλάδα από τους διεκδικητές της προεδρίας των ΗΠΑ. Ούτε βέβαια κανείς από τους παράγοντες της Ομογένειας γνωρίζει σε ποιόν να απευθυνθεί και να ζητήσει καθοδήγηση για να μπορέσει να βοηθήσει την Ελλάδα. Οι γέφυρες κόπηκαν, οι δίαυλοι κατέρρευσαν κι όποιες επαφές και επισκέψεις γίνονται είναι για το θεαθήναι,,,

Πριν λίγες μέρες, με την ευκαιρία του επενδυτικού συνεδρίου της Capital Link, θέσαμε στον υφυπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Μάρδα το ζήτημα της έλλειψης ενημέρωσης των Ομογενών για φορολογικές και άλλες ρυθμίσεις που γίνονται και σπέρνουν σύγχυση στον κόσμο. Για ίδιες περιπτώσεις, άλλα χαρτιά ζητά η μία εφορία, άλλα η άλλη. Και στο τέλος αρκετοί μεσήλικες ή ηλικιωμένοι, με σπίτια στην Ελλάδα, σκέφτονται να τα ξεπουλήσουν όσο-όσο για να μην κληρονομήσουν τα παιδιά τους προβλήματα.

Ακόμη και στην παράκληση να στείλουν κυβερνητικά στελέχη για να ακούσουν τον προβληματισμό των Ομογενών και να προβούν στις αναγκαίες κινήσεις, η απάντηση του αρμόδιου υπουργού ήταν τέτοια που κανείς εκ των παρισταμένων δημοσιογράφων δεν την κατάλαβε. Ανέφερε πάντως πως σκέφτονται να θέσουν σε λειτουργία ΚΕΠΕ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών) στα προξενεία και να δίνουν απαντήσεις.

Αν ήταν όμως τόσο απλό, θα μπορούσαν με βάση τις σχετικές εγκυκλίους να δίνουν και σήμερα οι προξενικοί υπάλληλοι τις υπεύθυνες απαντήσεις. Όμως ουδείς μπορεί, μέσα σ’ αυτό το αλαλούμ.

Είμαστε υποχρεωμένοι ως εφημερίδα του Ελληνισμού της Αμερικής να κρούσουμε τον κώδωνα στην κυβέρνηση Τσίπρα. Και το κάνουμε όσο πιο έντονα μπορούμε χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, γιατί έχουμε αποδείξει πως δεν έχουμε καμία ιδιοτέλεια, οικονομική ή πολιτική. Ως εφημερίδα του Ελληνισμού της Αμερικής δώσαμε πριν 14 χρόνια την υπόσχεση να στηρίζουμε την Ελλάδα και την Κύπρο και τα εθνικά μας θέματα στην Αμερική, όποια κι είναι η κυβέρνηση. Το κάναμε παραμονές Ολυμπιακών Αγώνων, όταν οι ξένοι παράγοντες – μαζί κι η κυβέρνηση Μπους – εκβίαζαν την Ελλάδα επισείοντας το σκιάχτρο της τρομοκρατίας. Το κάναμε με το σχέδιο Ανάν και με τους εκβιασμούς για το Μακεδονικό. Το κάναμε αμέσως με το ξεκίνημα της κρίσης, ζητώντας από την Ομογένεια να στηρίξει με κάθε τρόπο την Ελλάδα. Κι εμείς είμαστε οι πρώτοι που με την εκστρατεία μας «Φέτος το Καλοκαίρι Πάμε Ελλάδα» (όταν ακόμη κάπνιζαν θα αποκαΐδια της Marfin) βάλαμε το λιθαράκι μας σ’ αυτό που σήμερα λένε «τουριστικό θαύμα». Και το κάναμε με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, εθνικής συνεργασίας, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και σήμερα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Εξι φορές και φέτος το Μάιο θα είναι η 7^η εκστρατεία Λέμε την άποψή μας χωρίς φόβο και πάθος, γιατί όταν κάποιοι αμφισβητούσαν το δικαίωμα του ελληνικού λαού να εκφράσει αβίαστα τη θέλησή του και να εκλέξει κυβέρνηση της Αριστεράς, εμείς τους καταγγείλαμε και δεν επιτρέψαμε να περάσει κανείς εκβιασμός.

Γι’ αυτό και λέμε στην κυβέρνηση, ότι πρέπει να ανασκουμπωθεί και να δει τι πρέπει να κάνει με τον Ελληνισμό της Διασποράς και κυρίως τον Ελληνισμό της Αμερικής. Όχι μόνο γιατί χάνει απ’ όσα μπορούσε να αξιοποιήσει από αυτή τη σχέση, αλλά κυρίως γιατί όσο αφήνει τους δεσμούς να καταρρέουν, οι νεότερες γενιές του Ελληνισμού της Αμερικής θα αποξενωθούν για πάντα. Κι αυτό θα είναι εθνικό έγκλημα.