Η ανοχή και η αντοχή δεν είναι ανεξάντλητες

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Στο κατώφλι του 2016 ο Ελληνισμός, δείχνει να είναι κατάκοπος από την ατέρμονη λιτότητα.  Απογοητευμένος από την ασυνέπεια αυτών που ετεροχρονισμένα αποφάσισαν να προσγειωθούν στην αναπόφευκτη πραγματικότητα καμουφλάροντας, όμως, την αλήθεια, αντί να την αποδεχθούν με γενναιότητα. Και απηυδισμένος από το άγριο σφυροκόπημα των δανειστών, – εγχώριων και αλλοεθνών -.  Ατενίζει, έτσι, το νέο έτος με, καταγραμμένη στις έρευνες της Κοινής Γνώμης,  απαισιοδοξία.

Ίσως φθάνουμε σιγά-σιγά στο κρίσιμο σημείο κάμψης. Γι αυτό χρειάζεται, από την κυβέρνηση κυρίως,  μεγάλη προσοχή. Οι μεγαλοστομίες περί «κόκκινων γραμμών» δεν ωφέλησαν μέχρι σήμερα σε ό,τι αφορά τη συνεχώς μειούμενη δημοτικότητά της.  Αντίθετα, έβλαψαν. Την Κυβέρνηση. Και το λαό.

Κάθε φορά που βάζαμε μια «κόκκινη γραμμή» για να την παραβιάζουμε προσχηματικά, ο κόσμος ένιωθε να σφίγγεται το στομάχι του. Κάθε φορά που δίναμε “μαθήματα” στους εταίρους μας, ο λαός εισέπραττε όλο και λιγότερα και πλήρωνε όλο και περισσότερα…

Επομένως οι νέες «κόκκινες γραμμές» για τις συντάξεις κλπ. που άρχισαν να διαφημίζονται πάλι από τηλεοράσεως, καλό θα είναι να λείψουν. Οι διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» είναι μπροστά μας. Ανοικτές.  Το ίδιο και η αξιολόγηση.

Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει την έκβασή τους.

Η τακτική του άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε βοήθησε την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να επιβιώσει, έστω και διασπασμένη, μέχρι σήμερα, και να κυβερνά ελέω αντιπολίτευσης,  επειδή ακριβώς δεν είχε εξαντληθεί η ανοχή  –και η αντοχή- του λαού.

Αλλά και η μία και η άλλη ιδιότητα ήδη μοιάζουν να τελειώνουν.  Όταν εκλείψουν, τότε θα αρχίσουν τα δύσκολα για την Κυβέρνηση.

Και τότε θα κακοπάθει ο Ελληνισμός.

Γι αυτό χρειάζεται αυτοσυγκράτηση εκ μέρους της Κυβέρνησης. Να μην ξεχνάει, άλλωστε, πως κάθε φορά που λέει πως επιδιώκουν την οικουμενική κυβέρνηση “όσοι προσπαθούν να επιστρέψουν μέσα από αυτήν” ομολογεί ότι η ίδια την αποφεύγει ακριβώς γιατί θέλει να παρατείνει τη δική της παραμονή στην εξουσία αδιαφορώντας για το όποιο κόστος.

Επιτέλους, ας παραδειγματισθεί από τις χώρες εκείνες με συγγενή προς την ίδια ιδεολογικο-πολιτικό προσανατολισμό…

Διότι, όπως λέει και ο λαός, “λαγός τη φτέρη έσειε κακό της κεφαλής του”!