Το ΣΑΕ, η Ψήφος και η Κυβέρνηση

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Οι «εν αιθρία» αποκαλύψεις του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Γιάννη Αμανατίδη στο CNN Greece,  περί του «νέου Νόμου» που, όπως είπε,  επεξεργάζεται η κυβέρνηση για την ανασύσταση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), την παρουσίαση του οποίου προσδιόρισε για το  πρώτο εξάμηνο του 2016, προκάλεσε σκεπτικισμό στον εκτός συνόρων Ελληνισμό.

Μετά από δύο εκλογικές επιτυχίες, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να έχει καταλήξει, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, σε αποφάσεις σχετικά με την νέα μορφή του ΣΑΕ.  Η αυτοχρηματοδότηση του ΣΑΕ είναι η μόνη σταθερά  όλων των κυβερνήσεων από το 2010 μέχρι σήμερα. Ωστόσο και εδώ, απουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο θα επιτευχθεί ο επιθυμητός στόχος.

Η αυτό-οργάνωση επίσης είναι ένα νέο στοιχείο που έχουν υιοθετήσει όλες οι κυβερνήσεις (και οι εσωτερικές μεταλλαγές τους) παραγνωρίζοντας πως η νομοθετική τους ανάμειξη αποδυναμώνει έως εξαφάνισης την έννοια της αυτό-οργάνωσης!

Εκεί, όμως, όπου τα πράγματα είναι πραγματικά θολά, είναι στην διαφημιζόμενη σύνθεση του νέου ΣΑΕ.  Ο ΥΦΥΠΕΞ Γιάννης Αμανατίδης, είπε πως εκτός από τα φυσικά μέλη του αείποτε νέου ΣΑΕ,  που θα είναι «οι απόδημοι Έλληνες» (σ.σ. οι ομογενείς δεν θα συμμετέχουν;) , θα ενταχθούν σε αυτό απόδημοι που δραστηριοποιούνται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (όπως για παράδειγμα το Δίκτυο Αιρετών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ευρώπης), βουλευτές – μέλη της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (Πα.Δ.Ε.Ε.), επιφανείς προσωπικότητες και φιλέλληνες.

Με όλο το σεβασμό, μιλάμε για πραγματικό αχταρμά! Το ζητούμενο δεν είναι να ενταχθεί οργανωτικά στο ΣΑΕ «κάθε πικραμένος». Ούτε να καταργήσουμε το αυτεξούσιο κάθε οργάνωσης προκειμένου να τους «τσουβαλιάσουμε» όλους στο ΣΑΕ. Για παράδειγμα, η ΠαΔΕΕ, δεν έχει κανέναν λόγο να ενταχθεί στο ΣΑΕ. Το αντίθετο. Αποτελεί –και πρέπει να παραμείνει- μια πολύτιμη ανεξάρτητη οντότητα ελληνικής καταγωγής πολιτικών εκλεγμένων από τους ψηφοφόρους των χωρών όπου ζουν, ελάχιστοι μόνον των οποίων τυγχάνει να είναι ελληνικής καταγωγής!

Εάν, λοιπόν, τους εντάξεις σε ένα αμιγώς ελληνικής προέλευσης «σωματείο», αυτό θα είναι πολιτικά άτοπο και θα τους δυσκολέψει την πολιτική τους καριέρα στον τόπο διαμονής και πολιτικής δράσης τους! Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το Δίκτυο Αιρετών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ευρώπης.

Οι Φιλέλληνες, θα ήταν ενδεχομένως περισσότερο χρήσιμοι αν μπορούσαν να ιδρύσουν αδελφότητες, π.χ.  Αδελφότης Φιλλελήνων Ευρώπης, Αδελφότης Φιλελλήνων Αμερικής κλπ. και όχι να ενταχθούν σε ένα ΣΑΕ που, έστω και αυτοχρηματοδοτούμενο (;;;) θα κατευθύνεται από το ελληνικό κέντρο…

Φυσικά, άλλο πράγμα είναι η «συνεργασία», η «συνεννόηση» και η “κοινή δράση”  όλων αυτών.

Άλλωστε, το Σύνταγμα λέει πως το ΣΑΕ έχει ως αποστολή του «την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού ελληνισμού» και όχι τη συμμετοχή τους σ΄αυτό… (Άρθρο 108 **2).

Το ΣΑΕ δεν πέτυχε εξαρχής, δεν θα καταφέρει και στην όποια συνέχειά του να ενισχύσει τη διασύνδεση των ομογενών με τη γενέτειρα. Και δεν θα μπορέσει να το επιτύχει αυτό γιατί, απλούστατα, υπονομεύεται κάθε παρόμοια προσπάθεια από τον ίδιο το νομοθέτη, που το θέλει «διεκδικητικό» για λογαριασμό της ομογένειας και, συγχρόνως «υποστηρικτικό» των ελληνικών Κυβερνήσεων!  Ή το ένα θα είναι ή το άλλο!

Εξάλλου, με ποιο τρόπο το ΣΑΕ, δίχως, μάλιστα, εξασφαλισμένα επαρκή οικονομικά μέσα, θα βοηθήσει «τους νέους επιχειρηματίες ή τις επιχειρήσεις που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στο εξωτερικό»;

Στο τέλος-τέλος, και επειδή δεν διαφαίνεται «ευρεία συναίνεση» των κομμάτων, όπως η τελευταία πενταετία έχει αποδείξει, ο Νόμος του 2006 για το ΣΑΕ είναι πάντα ενεργός, αφού δεν έχει καταργηθεί με άλλον νόμο. Ας ορίσουν νέα Γενική Συνέλευση, ας εκλέξουν νέο Προεδρείο και ας γίνουν οι όποιες αλλαγές με τη μέθοδο της «εκκαθάρισης εν λειτουργία»! Ή ας αποφασίσουν να το “ξεχάσουν”. Έτσι κι αλλιώς, μόνον το 5% της ομογένειας αντιπροσώπευε…

Σε ό,τι αφορά το άλλο πολύπαθο θέμα, αυτό της επιστολικής ψήφου των αποδήμων, ο κ. Αμανατίδης είπε στην ίδια συνέντευξή του στο CNN.gr: «Είναι μια ιστορία με μεγάλη ταλαιπωρία γιατί στο παρελθόν είχαν παρουσιαστεί σχέδια νόμου, τα οποία ποτέ δεν προχώρησαν».

Για την αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης που ΔΕΝ στήριξαν τη μόνη σχετική νομοθετική προσπάθεια της κυβέρνησης Καραμανλή…

Ωστόσο, ο ΥΦΥΠΕΞ επισημαίνει ότι βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με το καθ ύλη αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών, προκειμένου να καθοριστεί ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να ψηφίσουν οι απόδημοι Έλληνες και εξετάζει εάν απαιτείται να γίνει συνταγματική αναθεώρηση.

Δυστυχώς, ψάχνουμε πάλι να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Το γεγονός ότι πολιτικά δεν βολεύει κάποια κόμματα η ψήφος των Αποδήμων να μην χαραμίζεται, αλλά να προσμετράται –υπό προϋποθέσεις βεβαίως- στην Επικράτεια, δεν σημαίνει και ότι θα μπει η ομογένεια στην Δονκιχωτική περιπέτεια μιας «άχρηστης» ψήφου.

Ούτε είναι δυνατόν να αποδίδονται ομογενείς σε έναν πολυέξοδο, χρονοβόρο και εν τέλει αναποτελεσματικό προεκλογικό αγώνα για να αναδειχθούν «βουλευτές περιφέρειας» (!) κάθε φορά που θα αποφασίζει η κάθε ελληνική κυβέρνηση με πολιτικά κριτήρια να κάνει εκλογές.

Εν κατακλείδι, μάλλον …προανάκρουση αναβολής ή αναζήτηση «ανώδυνης» συμμετοχής των εκτός συνόρων ψηφοφόρων συνιστά η επωδός της αναθεώρησης του Συντάγματος το οποίο, εντούτοις, προβλέπει «την ψήφο από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια» και νόμο για τον τρόπο («επιστολική ή άλλον πρόσφορο τρόπο»)…(Άρθρο 51**4) ακριβώς για να μην απαιτείται  καμία αναθεώρηση…