Απάντηση στην άρνηση Τσίπρα για συνεργασία με την ΝΔ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

ΣΧΟΛΙΟ

Πολύ λόγος γίνεται για κυβέρνηση συνεργασίας των δύο πρώτων κομμάτων με τον κ. Τσίπρα να την απορρίπτει περίπου μετά …βδελυγμίας, τον δε κ. Μεϊμαράκη να την έχει αναγάγει σε βασικό σλόγκαν της προεκλογικής του καμπάνιας.

Οι Βρυξέλλες σηκώνουν ήδη «κίτρινη κάρτα» και ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, διευκρινίζει ότι «δεν τίθεται θέμα επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου», παρά μόνο μέσα στο πλαίσιο της αξιολόγησης, που σημαίνει, εάν χρειασθεί, θα ληφθούν ΚΑΙ πρόσθετα μέτρα (!) προσπαθώντας, έτσι, να αποτρέψει τη «φόρα» του κ. Τσίπρα να υπόσχεται «στρογγύλεμα» ή «επιδιόρθωση» του Μνημονίου 3.

Μπροστά στην πραγματικότητα αυτή καθώς και στην άλλη αλήθεια, που θέλει την όποια κυβέρνηση αμέσως μετά την ορκωμοσία της να «ρίχνεται με τα μούτρα» στη δουλειά για τις προαπαιτούμενες δράσεις που θα πρέπει άμεσα να υλοποιηθούν προκειμένου το Eurogroup να προχωρήσει στην εκταμίευση των δόσεων του νέου δανείου, η στήθος με στήθος δημοσκοπική διαφορά  ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, αν δεν ανατραπεί στις κάλπες, θα οδηγήσει αναπόδραστα σε συνεργασίες των κομμάτων για το σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης.

Σ΄ αυτήν την περίπτωση, προτιμητέα είναι, κατά την άποψή μας, η συνεργασία των κομμάτων εκείνων που θα την θωρακίσουν με μεγάλη και κατά το δυνατόν αρραγή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τα δύο μεγάλα κόμματα. Οι συνεργασίες του ενός εκ των δύο, με μικρότερα εντός Βουλής κόμματα, θα είναι και αυτές αναγκαίες, εάν οι δύο “μονομάχοι” δεν συμφωνήσουν.

Στην περίπτωση αυτή, όμως, θα είναι πολιτικά ανήθικο να μείνει “έξω” το πρώτο κόμμα…

Εκτός από την εκ των προτέρων άρνηση του κ. Τσίπρα (εν πολλοίς αναμενόμενη στο βωμό της διεκδικούμενης από τον ίδιο αυτοδυναμίας) υπάρχουν και ορισμένα πρακτικά ζητήματα (π.χ. ποιο κόμμα θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση;) που καθιστούν δύσκολη την συνύπαρξη των δύο πρώτων κομμάτων στους κυβερνητικούς θώκους. Δύσκολη, αλλά όχι απραγματοποίητη. Με τους κ. Τσίπρα και Μείμαράκη πρωταγωνιστές ή και χωρίς αυτούς.

Αυτή, άλλωστε, είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας.

Παρατήρηση: Είναι άραγε τυχαίο ότι δύο, τουλάχιστον, κορυφαία στελέχη των δύο κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) έχουν μείνει στα περιθώριο της έντονης προεκλογικής αντιπαράθεσης;

Στο σημείο αυτό, θα παραθέσουμε ένα σύντομο, πλην όμως εύγλωττο, απόσπασμα από το βιβλίο: Πολιτικές Ευθύνες 1964-1974 του ομογενή καθηγητή Δημ. Κούσουλα. Γράφει εκεί, στη σελίδα 12.

Αντιγράφουμε:

<<Στην πολιτική, όπως και στη ζωή γενικότερα, έρχονται στιγμές που αντίθετες επιδιώξεις οδηγούν σε αδιέξοδα. Και τότε οι αντίπαλοι είτε ζητούν τη λύση σε μία μετωπική σύγκρουση προσπαθώντας ο ένας να επιβάλλει τη δική του θέληση πάνω στον άλλον, είτε, αν τους κυβερνά η λογική, αναζητούν μία συμβιβαστική διευθέτηση, οπότε καμία πλευρά δεν επιβάλει απόλυτα τη δική της θέληση αλλά και  καμιά πλευρά δεν μένει τελείως ανικανοποίητη. Η αναζήτηση συναινετικών, πολιτικών λύσεων αποτελεί την ασφαλιστική κλείδα για την επιβίωση μιας δημοκρατικής πολιτείας.

Ο Αριστοτέλης γράφει ότι οι άνθρωποι των άκρων θεωρούν την αναζήτηση του χρυσού κανόνα ύψιστο αμάρτημα. Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει  ότι όχι σπάνια οι άνθρωποι των άκρων υψώνουν την αδιαλλαξία σε ύψιστη αρετή και καταδικάζουν με περιφρόνηση όσους με σύνεση ζητούν να βρουν συμβιβαστικές λύσεις στα αδιέξοδα.

Οι συγκρούσεις, οι κρίσεις, τα αδιέξοδα δε λείπουν ποτέ από την πολιτική ζωή ενός έθνους. Αλλά οσάκις επικρατεί ο φανατισμός και η αδιαλλαξία, το τίμημα είναι σχεδόν πάντα βαρύ. Γι αυτό αποτελεί επιτακτική ανάγκη η αναζήτηση και εξεύρεση πρακτικών λύσεων στις κρίσεις και τα αδιέξοδα που κατά καιρούς απειλούν την ελευθερία, την ευημερία και την πρόοδο ενός λαού. Όποιος συνεπώς μπορεί να συμβάλει στην εξεύρεση πρακτικών, λογικών λύσεων για την αποκατάσταση της ομαλής πορείας ενός έθνους, φυγομαχεί, αν αρνηθεί τη συμβολή του>>.

Εκτιμούμε ότι οι παρατηρήσεις αυτές δίνουν από μόνες τους απάντηση στην άρνηση του κ. Τσίπρα να αποδεχθεί την προτεινόμενη από τον κ. Μεϊμαράκη μετεκλογική συνεργασία των δύο κομμάτων.

Εάν επιμείνει μέχρι τέλους, τότε θα δικαιώσει εκείνους που του λένε ότι οι εκλογές είναι προπέτασμα καπνού για να αποδράσει από την πρωθυπουργία…

Διότι μία συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ (ή ΑΝΕΛΛ) μόνο σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσε να είναι ισχυρή, αποτελεσματική και αρραγής.