ΑΝΑΛΥΣΗ: Καθρεφτάκια αστραφτερά και φω μπιζού…

ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Είναι η πρώτη φορά στην εποχή της Μεταπολίτευσης που 7μηνίτικη κυβέρνηση καταφεύγει, αιφνιδιάζοντας, σε πρόωρες εκλογές,  ζητώντας από το λαό «επιβεβαίωση» της «αυθεντικότητας» και της  «αποτελεσματικότητας» που εκτιμά η ίδια  ότι διαθέτει, σε πείσμα, μάλιστα, των πραγματικών γεγονότων.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μας έχει συνηθίσει σε αιφνιδιασμούς. Έξι μήνες μετά την ανάδειξή του στην εξουσία, με την σύμπραξη των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» του Παν. Καμμένου, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προκήρυξε Δημοψήφισμα προπαγανδίζοντας το «Όχι» στην πρόταση των Ευρωπαίων και διεκδικώντας μία καλύτερη και πιο συμφέρουσα για τους Έλληνες συμφωνία.

Πέτυχε ένα συντριπτικό 62%. Μία εβδομάδα αργότερα έφερε μία χειρότερη συμφωνία με τους εταίρους, περνώντας,  με 222 θετικές ψήφους, το πιο σκληρό Μνημόνιο στη Βουλή.  Αυτό επέφερε χαοτική συνεχιζόμενη (;) διάσπαση του κόμματός.

Μας είπε ο κ. Τσίπρας, ότι έξι μήνες «πάλεψε» με τα “θεριά” και τους “Κύκλωπες”. Στην πραγματικότητα «διαπραγματεύονταν» με το κόμμα του και έριχνε στάχτη στα μάτια των πολιτών. Για την «διαπραγμάτευση» με τους εταίρους άρκεσε μόνον ΜΙΑ εβδομάδα. Η μετα-δημοψηφιστική.

Ένα περίπου μήνα αργότερα, παραιτήθηκε, εισηγούμενος πρόωρες εκλογές. Χρησιμοποίησε ως επιχείρημα τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα ακόμη, “τέχνασμα”.  Διότι με 222 «μνημονικές» ψήφους, εύκολα σχηματίζεις οικουμενική κυβέρνηση, που διαχειρίζεται αποτελεσματικότερα την κατάσταση στον βαθμό, μάλιστα, που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του διατείνονται ότι «δεν πιστεύουν το Μνημόνιο» και πως θα το εφαρμόσουν «με μαύρη καρδιά»!..

Με άλλο “τέχνασμα” (αυτό της τηλεφωνικής προαναγγελίας μη προσέλευσης στη σύσκεψη των αρχηγών) «παγίδεψε» τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο και πέτυχε τελικά -παρά την προσπάθεια της Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Ευαγ. Μεϊμαράκη να μην επιτρέψουν καταστρατήγηση του Συντάγματος-  τη σύντομη ημερομηνία που τον «βόλευε» πολιτικά, ώστε να διατηρήσει το ψυχολογικό πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.

Να στηθούν, δηλαδή, οι κάλπες, πριν αρχίσουν να καταφθάνουν τα «ραβασάκια» του ΕΝΦΙΑ και οι υπόλοιποι λογαριασμοί της εφορίας στους πολίτες, πριν γίνουν αντιληπτές οι νέες περικοπές στους συνταξιούχους και  πριν πλακώσει ο «βαρύς» χειμώνας….

Επομένως ο κ. Τσίπρας ζήτησε εκλογές, για έναν και μόνο λόγο. Για να υφαρπάξει, πάλι, την ψήφο του λαού.  Να «παγιδεύσει», δηλαδή, το λαό, όπως «παγίδευσε» και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Είναι εξαιρετικά ικανός, και επιρρεπής, σ΄ αυτό ο κ. Τσίπρας.

Προεκλογικά, «πούλησε» στους ιθαγενείς «καθρεφτάκια».  Φρούδες υποσχέσεις, δηλαδή, πως θα σκίσει τα μνημόνια, πως θα βάλει τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλη, πως θα φέρει την «Ελπίδα». Θύματα της τακτικής του αυτής έπεσαν και οι «ακραιφνείς» αντιμνημονιακοί σύντροφοί του. Έτσι ξεγέλασε τους «αγανακτισμένους» ψηφοφόρους και πήρε την ψήφο τους.

Συνειδητά, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας παραπλάνησε τους ψηφοφόρους τον Ιανουάριο του 2015. Διότι θα  είναι το λιγότερο αφελές να δεχθεί κανείς πως ο διεκδικών –τότε- την πρωθυπουργία και μάλιστα «αυτοδυνάμως» δεν γνώριζε ότι «…ούτε εκείνος ούτε κανείς δεν μπορούσε στο μέσον της οικονομικής κρίσης να αλλάξει τους κανόνες και να ξαναμοιράσει την τράπουλα», και πως στην ΕΕ «…δεν υπάρχει χώρος για χίμαιρες και παιδιαρίσματα», όπως αναφέρει σε άρθρο του στη «Liberation» ο Alain Duhamel.

Ιδού το νέο «τέχνασμα»: Μας είπε, δεν θα έχουμε κανένα Μνημόνιο, μας έφερε Μνημόνιο. Μας λέει τώρα πως μόνον αυτός μπορεί να το «ελαφρύνει». Σαν πολιτικό επιχείρημα έχει κάνει μία πρόοδο σε σχέση με τον Ιανουάριο. Τη φορά αυτή δεν προσφέρει «καθρεφτάκια» στους ιθαγενείς, αλλά τους καλεί να καπνίσουν «την πίπα της ειρήνης»!  Να του δώσουν «άφεση αμαρτιών»!  Να «σβήσουν» από την πολιτική μνήμη το ηχηρό ΟΧΙ με μία νίκη-επιβράβευση της επτάμηνης μνημονιακής διακυβέρνησης!!!

Η απάντηση στο επιχείρημα αυτό έρχεται εκ των «έσω», όχι από τους αποχωρήσαντες (αυτοί τι άλλο θα έλεγαν;) αλλά από τα εναπομείναντα πιστά στον κ. Τσίπρα, στελέχη, όπως η Βασιλική Κατριβάνου. Είπε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του κόμματος: «Αριστερή κυβέρνηση χρειάζεται λίστες με αριστερούς ανθρώπους και σχέδιο απεμπλοκής από το Μνημόνιο». Αλλά ο κ. Τσίπρας το εντελώς αντίθετο επαγγέλλεται: Να εφαρμόσει καλύτερα αυτός το Μνημόνιο!.. Γι αυτό και πάλι προφασίζεται  «σκληρούς αγώνες» για να σπάσει δήθεν τα προπύργια της οικονομικής ορθοδοξίας.

Ωστόσο, ο κ. Τσίπρας δεν είναι σήμερα ο «άφθαρτος νέος, ονειροπόλος και δεινός ρήτορας του 15μελούς».  Απέκτησε βραχύβιο μεν εντονότατο δε πολιτικό παρελθόν. Οι σύντροφοί του –αυτοί  που του έφυγαν και ορισμένοι από αυτούς που του έμειναν- του καταλογίζουν εκτός των πολλών λαθών και του Μνημονίου, αντιδημοκρατική και αντικαταστατική συμπεριφορά και για τα ψηφοδέλτια και για τη μη διεξαγωγή συνεδρίου πριν από τις εκλογές. «Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει χωρίς καμία διαδικασία, ούτε στο κόμμα ψηφίζουμε, ούτε στις οργανώσεις», ανέφερε, μεταξύ άλλων, η κυρία Κατριβάνου, από βήματος!

Ένα άλλο στέλεχος, ο κ. Λάμπρου, μιλώντας σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, εκφράζοντας ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο τις θέσεις των μελών της κίνησης των «53+» που παραμένουν, είπε, επίσης ομιλών από το ίδιο βήμα, ότι:

α) δεν πρόκειται να συναινέσουν σε καμία περίπτωση σε πιθανές μετεκλογικές κυβερνητικές συνεργασίες με τα κόμματα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ ή του Ποταμιού.

β) δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε ένα προεκλογικό πρόγραμμα που θα απουσιάζει το σχέδιο απεμπλοκής από το μνημόνιο.

γ) δεν πρόκειται να συμμετέχουν σε ψηφοδέλτια που θα προσβάλλουν το ήθος της αριστεράς.

δ) δεν πρόκειται να μείνουν απαθείς στην «απαξία» του κόμματος και της συλλογικής λειτουργίας.

Επομένως, βιώνουμε την προαναγγελία μιας νέας διάσπασης του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ,  ακόμη και εάν κερδίσει αυτοδύναμα τις εκλογές. Αυτό, όμως, όπως τουλάχιστον εκτιμά η βρετανική εφημερίδα ” Telegraph”, «…φαντάζει πλέον απίθανο, καθώς η διαφορά που τον χωρίζει από το δεύτερο κόμμα (τη ΝΔ) ολοένα και μικραίνει. Την ίδια στιγμή, η δημοτικότητα του Αλέξη Τσίπρα που μέχρι πρότινος ήταν το… βαρύ χαρτί του κόμματος, βυθίζεται κατά τους τελευταίους μήνες σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του Ιανουαρίου».

Αν, μάλιστα, δεχθούμε ως γεγονός το ότι καμία δημοσκόπηση δεν δείχνει τον κυβερνητικό εταίρο, τους ΑΝΕΛ, να μπαίνει στην επόμενη Βουλή, μειώνονται αισθητά οι επιλογές του Τσίπρα, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση που θα χρειαστεί να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας.

Εν κατακλείδι, η αιτούμενη «επιβεβαίωση» των ψηφοφόρων προς τον κ. Τσίπρα και προς το «όποιον» κόμμα ΣΥΡΙΖΑ και εάν ακόμη ήθελε συντελεστεί, θα είναι αποτέλεσμα όχι της υπεροχής του κ. Τσίπρα και της πολιτικής του, αλλά της ικανότητάς του να «παγιδεύει» με δεξιοτεχνία κάθε φορά  τους ψηφοφόρους, προσφέροντας αστραφτερά καθρεφτάκια και φω μπιζού…

Το ερώτημα είναι τι θα πράξουν τη φορά αυτή οι «ιθαγενείς»…