Με ανταλλαγή επιστολών συνεχίζεται η αντιπαράθεση των δύο Προέδρων

Ο «πόλεμος» που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Προκόπη Παυλόπουλο είχε και… μεταμεσονύχτιο επεισόδιο. Για πρώτη φορά στα χρονικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρώτος πολιτειακός παράγοντας, συγκρούεται δημόσια και με σφοδρότητα με την Πρόεδρο της Βουλής, τον άνθρωπο που κρατά στα χέρια του το τρίτο πολιτειακό αξίωμα της χώρας.

Χαρακτηρισμοί σκληροί. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου νωρίτερα δεν δίστασε να κατηγορήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Τσίπρα καταπάτησε το Σύνταγμα.

Και η απάντηση της προεδρίας δεν άργησε πολύ να έρθει. Αυτή τη φορά όχι από κύκλους που είπαν πως «δεν ασχολούνται». Αλλά από τον ίδιο τον Πρόεδρο. Με επιστολή κι εκείνος. Μια επιστολή καταπέλτη κατά της Προέδρου της Βουλής, με την οποία την κατηγορεί για καταχρηστική δημοσιότητα και προσπάθεια να ερμηνεύσει τα πάντα κατά το δοκούν!

Στην εξασέλιδη επιστολή της, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγόρησε τον κ. Παυλόπουλο για έλλειψη θεσμικής ειλικρίνειας, παρρησίας, ευπρέπειας και δημοκρατικής γενναιότητας.

Η επιστολή του Προκόπη Παυλόπουλου ήταν σε ακόμη πιο αυστηρό ύφος! Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάνει λόγο για καινοφανείς, ερμηνευτικές απόψεις με βάση τις οποίες η Ζωή Κωνσταντοπούλου διεκδικεί αρμοδιότητα in concreto ως Πρόεδρος της Βουλής και την κατηγορεί για καταχρηστική δημοσιότητα.

Αρνείται δε να της παραδώσει τα πρακτικά της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του, την επομένη του δημοψηφίσματος.

“Κυρία Πρόεδρε,

Αντιπαρέρχομαι, καθώς άλλωστε επιβάλλει ο θεσμικός μου ρόλος κατά το Σύνταγμα, το ύφος και σημαντικό μέρος του περιεχομένου της με αριθμ. πρωτ. 2939/22.8.2015 επιστολής σας για τα οποία, όπως είναι αυτονόητο, αναλαμβάνετε πλήρως την ευθύνη ενόψει του δικού σας θεσμικού ρόλου ως Προέδρου της Βουλής, ιδίως υπ’ αυτές τις τόσο κρίσιμες για την Χώρα μας περιστάσεις. Επομένως, σας απαντώ μόνον επί των σημείων εκείνων της επιστολής σας ως προς τα οποία οφείλω να σας απαντήσω σεβόμενος την αποστολή του Προέδρου της Δημοκρατίας, και αποκλειστικώς με θεσμικούς όρους.

Κατά την διαδικασία των διερευνητικών εντολών, στις οποίες αναφέρεσθε, εφαρμόζω στο ακέραιο –κατά γενική ομολογία, που δεν μπορεί ν’ αγνοηθεί – το γράμμα και του πνεύμα του Συντάγματος, ακολουθώντας την πάγια -και ουσιαστικώς ομοφώνως αποδεκτή στην επιστήμη του δημόσιου δικαίου- ερμηνεία του συνδυασμού των διατάξεων των άρθρων 38 παρ. 1 και 37 παρ. 2, 3 και 4 του Συντάγματος, οι οποίες ρυθμίζουν κατά βάση τις έννομες συνέπειες της παραίτησης της Κυβέρνησης. Οι, καταφανώς καινοφανείς, ερμηνευτικές απόψεις σας, με βάση τις οποίες διεκδικείτε αρμοδιότητα in concreto ως Πρόεδρος της Βουλής, είναι προδήλως νομικώς αβάσιμες. Προφανώς επειδή δεν λαμβάνουν υπόψη –θέλω να πιστεύω εκ παραδρομής- την εντελώς αυτονόητη διάκριση μεταξύ ευθείας εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 37 παρ. 2, 3, και 4 του Συντάγματος ύστερα από εκλογές και μόνον, και ανάλογης εφαρμογής σε περίπτωση παραίτησης της Κυβέρνησης, όπως ρητώς ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 38 παρ. 1 του Συντάγματος υιοθετώντας την συνήθη μέθοδο της παραπομπής.

Ως προς το αίτημά σας για διαβίβαση στην Βουλή των πρακτικών της υπό την προεδρία μου σύσκεψης των Πολιτικών Αρχηγών της 6ης Ιουλίου 2015 –η οποία είναι και η μόνη που συνεκλήθη, απορώ δε πως αγνοείτε το γεγονός αυτό αναφερόμενη σε, δήθεν, «συναντήσεις» (σελ. 5 της επιστολής σας)- οφείλετε να γνωρίζετε, ως Πρόεδρος της Βουλής, τον τρόπο με τον οποίον ένα τέτοιο αίτημα μπορεί να διατυπωθεί παραδεκτώς από νομική άποψη εκ μέρους της Βουλής, ήτοι μέσω της διαδικασίας του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, φυσικά κατά τις προβλέψεις του Κανονισμού της Βουλής. Αυτό, άλλωστε, σας είχα καταστήσει σαφές όταν μου θέσατε, όπως αναφέρετε στην επιστολή σας, προφορικώς το ζήτημα. Αφού οιαδήποτε άλλη διαβίβαση θα συνιστούσε ευθεία παραβίαση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής.

Η απάντησή μου αυτή απηχεί την εδραία πεποίθησή μου, και ως Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι η ορθή και δημοκρατική ερμηνεία κι εφαρμογή του Συντάγματος, ακριβώς λόγω της θεσμικής του πεμπτουσίας ως θεμελίου του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος, είναι αντίθετη προς κάθε έννοια «αυθεντίας» -και συνακόλουθης «αποκλειστικότητας»- ιδίως όταν αυτή εκδηλώνεται ex cathedra και υπό συνθήκες αντίστοιχης προνομιακής –δηλαδή κατ’ ουσίαν καταχρηστικής- δημοσιότητας”.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Βαθειά δυσαρέσκεια για την επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να εκφράζεται μεσα από παραπολιτικές στήλες, κύκλους και πηγές εκφράζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου σε πολυσέλιδη επιστολή που απέστειλε προς τον Προκόπη Παυλόπουλο, ανακοινώνοντάς του την κοινοβουλευτική μεταβολή μετά την αποχώρηση των 25 της Λαϊκής Ενότητας από τον ΣΥΡΙΖΑ και καλώντας τον να διαβιβάσει στη Βουλή τα πρακτικά από τις συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών μετά το δημοψήφισμα.

Η κ. Κωνταντοπούλου ψέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την επιλογή του «να εκφράζεστε μέσα από παραπολιτικές στήλες, ‘κύκλους’, ‘πηγές’ και, μάλιστα, για μείζονα θέματα που αφορούν τη δημοκρατική λειτουργία και τη δημοκρατική και θεσμική σας ευθύνη».

«Οι διαρροές μέσω ‘κύκλων’, ‘πηγών’, συνεργατών, αλλά και με ‘non paper’ εκθέτουν εκείνους που δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη των απόψεων, των θέσεων (αλλά και των επιθέσεών τους), εκείνους που αδυνατούν να αρθούν στο ύψος του θεσμικού τους ρόλου και της εμπιστοσύνης με την οποία τους έχουν περιβάλει αυτοί που τους εξέλεξαν και, τελικά, εκείνους που, κάτω από το μανδύα της εξουσίας, κρύβουν το μαχαίρι» αναφέρει.

Αναφορικά με το θέμα ενημέρωσής της για την έναρξη της διαδικασίας των διερευνητικών εντολών παραθέτει παραγράφους από το άρθρο 37 του Συντάγματος, σύμφωνα με τα οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όφειλε να την έχει ενημερώσει, «αφού δεν έπραξε κάτι τέτοιο ο πρωθυπουργός, και να έρθετε σε θεσμική επαφή και συνεννόηση μαζί μου για την εκκίνηση της ανωτέρω Συνταγματικής διαδικασίας, η οποία δεν διαπνέεται από τις επιθυμίες του παραιτούμενου Πρωθυπουργού αλλά από την Συνταγματική επιταγή εξάντλησης της διερεύνησης δυνατότητας σχηματισμού Κυβέρνησης που να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής».

Και συνεχίζει: «Επειδή η Βουλή, από την οποία αντλεί την εμπιστοσύνη η Κυβέρνηση, και από την οποία εκλέγεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αποτελεί κυρίαρχο όργανο της Δημοκρατίας και, μάλιστα, το μόνο άμεσα εκλεγμένο από το λαό, κάθε αντίληψη και δήθεν ερμηνεία που επιτρέπει την παράκαμψή της ή την βεβιασμένη διάλυσή της, χωρίς την τήρηση των συνταγματικών διαδικασιών είναι αντισυνταγματική, αντιδημοκρατική και βαθιά αντιδραστική».

Για το γεγονός ότι η εντολή δόθηκε απευθείας στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, κι όχι στον Αλέξη Τσίπρα, καταλογίζει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας «απόπειρα αντισυνταγματικής σύντμησης του χρόνου, αλλά και δρομολόγηση της διάλυσης της Βουλής».

Στη συνέχεια επιτίθεται στον Προκόπη Παυλόπουλο για τη στάση του στην ψηφοφορία για το μνημόνιο: «Σε ό,τι με αφορά και θεσμικά και προσωπικά λυπάμαι που δεν επικράτησαν οι απόψεις του Προκόπη Παυλόπουλου που συνέγραψε 2 βιβλία και αμέτρητα άρθρα για την αντισυνταγματικότητα των Μνημονίων, αλλά του Προκόπη Παυλόπουλου που ψήφισε όλες τις μνημονιακές διατάξεις με τον πρόλογο ότι διαφωνεί και τον επίλογο ότι δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά».

Την παραπάνω φράση χρησιμοποίησε και κατά τη Διάσκεψη των Προέδρων.

Τέλος, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ζητεί από τον ΠτΔ να διαβιβάσει στη Βουλή τα πρακτικά των συναντήσεων των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του, «ιδιαιτέρως δε της συνάντησης της 6ης Ιουλίου 2015, που συνεκλήθη την επομένη του Δημοψηφίσματος και προ της δρομολόγησης υπογραφής του 3ου Μνημονίου».