Απόντες οι Απόδημοι κι απ’ αυτές τις εκλογές

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Εκλογές βουλευτικές στην Ελλάδα, χωρίς το συνταγματικό δικαίωμα οι Απόδημοι Έλληνες ψηφοφόροι να μπορούν να ψηφίζουν είτε με επιστολική ψήφο είτε με κάλπες στα κατά τόπους Προξενεία κλπ.  Μόνο σκόρπιες «εκκλήσεις» ακούγονται από το Μητροπολιτικό κέντρο για παροχή βοήθειας ή προώθησης κεφαλαίων στην γενέτειρα ή για επενδύσεις…

Κρίμα!

Ιδού η πεπατημένη…

Κατά τα λοιπά, κάθε νέα ελληνική Κυβέρνηση ορίζει (ή δεν ορίζει) έναν Υφυπουργό Εξωτερικών στον οποίο αναθέτει καθήκοντα εποπτείας επί του Αποδήμου Ελληνισμού. Αυτός, άμα τη ορκωμοσία του, θεωρεί υποχρέωσή του δύο πράγματα:

1. Να εγκαινιάζει ταξίδια στο εξωτερικό, για να “γνωρίσει τον Απόδημο Ελληνισμό”. Και,

2. Να εξαγγείλει ότι σύντομα θα έχει ετοιμάσει ένα Σχέδιο Νόμου για την ανασύσταση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) και ότι θα εισηγηθεί στον συνάδελφό του των Εσωτερικών να προωθήσει ένα άλλο νομοσχέδιο που θα προβλέπει τη δυνατότητα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος των Αποδήμων ψηφοφόρων από τις χώρες εγκατάστασης, στο εξωτερικό.

Φιλόδοξα και τα δύο πλάνα. Το μεν πρώτο, και ευκολότερο, ξεκινά συνήθως λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης. Καταστρώνονται σχέδια και πραγματοποιούνται κάποια πρώτα ταξίδια, συνήθως στα ίδια και τα ίδια μέρη, για να συναντήσουν οι νέοι υπουργοί τους ίδιους και τους ίδιους “ομογενείς”. Να πουν τα ίδια πράγματα. Ευχές, προτροπές, υποσχέσεις.

Μια δεξίωση σε κάποιο Προξενείο, κάποιες κουβέντες στο πόδι και η αποστολή (υποτίθεται) έχει συντελεσθεί. Ό, τι είδαμε, είδαμε, ό,τι μάθαμε, μάθαμε. Επιστρέφουμε στο υπουργείο και οι υπουργοί ρίχνονται με τα μούτρα σε …αλλότριες υποθέσεις του Υπουργείου Εξωτερικών! Έχουμε δει υφυπουργούς να ταξιδεύουν στα πέρατα της γης για να εκτελέσουν υπηρεσία ξένη προς τα προβλήματα και τις ανάγκες των ομογενών και των Αποδήμων. Π.χ. στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για εκκλησιαστικά θέματα, σε ενεργειακή διπλωματία, στον ΟΗΕ και άλλους Διεθνείς Οργανισμούς για άλλες κρατικές υποθέσεις, να αναλαμβάνουν κομματικές αποστολές και διπλωματικές ασκήσεις και να εξυπηρετούν γενικά τους Υπουργούς Εξωτερικών σε τρεχούσης φύσεως κομματικές ή εθνικές υποθέσεις, εντός ή και εκτός της Επικράτειας.

Σπανίως δε ασχολούνται και με την ομογένεια, να δουν κανέναν ομογενειακό παράγοντα που φθάνει στην Αθήνα, κανέναν δημοσιογράφο της αλλοδαπής ή από τους ελάχιστους που ακόμη ασχολούνται στην Αθήνα με τον Απόδημο Ελληνισμό, να συναντηθούν με κανέναν πρέσβη κλπ.

Όλα αυτά, κρατούν συνήθως ένα με δύο χρόνια! Στο διάστημα αυτό πραγματοποιούν (οι επιμελέστεροι) κάποιες επαφές με τα κόμματα προκειμένου να συντονίσουν το σχέδιο νόμου για το ΣΑΕ, ίσως έχουν και κάποιες επαφές με το Υπουργείο Οικονομικών για φορολογικές κλπ. υποθέσεις ομογενών και δίνουν την μία συνέντευξη μετά την άλλη σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιο-τηλεοπτικούς ομογενειακούς σταθμούς, διότι καλό είναι να επισκεφθούμε και να γνωρίσουμε την ομογένεια, να μην μας γνωρίσει και αυτή και -κυρίως- να μην μάθουν οι Ομογενείς τα μεγαλόπνοα σχέδια της (εκάστοτε) Κυβέρνησης για τον Απόδημο Ελληνισμό;

Επί της ουσίας; Μόλις ο αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό ενημερωθεί, μόλις ξεκινήσει ή ολοκληρώσει ένα σχέδιο νόμου για το ΣΑΕ, μόλις “πείσει” τον συνάδελφό του των Οικονομικών να ξεκινήσει διαβουλεύσεις, βολιδοσκοπήσεις και επαφές με τα άλλα κόμματα (κάποτε και με το …δικό του!) για το πως θα μπορούσε ή δεν θα μπορούσε να είναι ένας νόμος για την επιστολική ψήφο, με τον πρώτο ανασχηματισμό, φεύγει από το κάδρο! Πάει σπίτι του για να έλθει ο επόμενος να ξεκινήσει τον αργαλειό πάλι από την αρχή!

Και εάν συμβεί (πράγμα σπάνιο) να επιβιώσει του ανασχηματισμού, στις πρώτες πρόωρες εκλογές φεύγει κι αυτός και η κυβέρνησή του και μένει ο Απόδημος Ελληνισμός να προσμένει την επόμενη κυβέρνηση και τον επόμενο υφυπουργό για να ξαναζήσει τα ίδια πράγματα από την αρχή!

Στο μεταξύ, χιλιάδες ευρώ έχουν δαπανηθεί, χιλιάδες εργατοώρες έχουν πάει στον κάλαθο των αχρήστων και  όλα αυτά εν μέσω οικονομικής κρίσης για την αντιμετώπιση της οποίας υπογράψαμε τρία (!) Μνημόνια για να έχουμε να τσακωνόμαστε πιο είναι επαχθέστερο από το άλλο…

Το ίδιο συμβαίνει, δυστυχώς, και στην Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, με τους Γενικούς Διευθυντές.

Από το 2010 μέχρι σήμερα, ένα και μοναδικό νομοσχέδιο για το ΣΑΕ, εκείνο του Υφυπουργού Κων. Τσιάρα (ΝΔ)  ολοκληρώθηκε, αναρτήθηκε σε δημόσια διαβούλευση, προχώρησε μέχρι τη συγκρότηση Οργανωτικής και αναθεωρητικής Επιτροπής και ενώ όλοι αναμέναμε την εφαρμογή του, ο Υφυπουργός, άγνωστο για ποιο λόγο, απομακρύνθηκε με τον ανασχηματισμό!

Ο αντικαταστάτης του, Κυριάκος Γεροντόπουλος ξεκίνησε την ιστορία όχι από κει που την άφησε ο προκάτοχος, αλλά από την αρχή. Φθάσαμε, πάλι, σε ένα σημείο με ένα άλλο νομοσχέδιο στα σκαριά. Πάνω που πήγαινε σιγά-σιγά να ολοκληρωθεί, η αλλαγή κυβερνήσεως επέφερε και αλλαγή του σκηνικού στο Υπουργείο Εξωτερικών με τον νέο Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να “σνομπάρει” την ομογένεια και να μην “χαραμίζει” χαρτοφυλάκιο για ελόγου της!

Αντ΄αυτού, διόρισε νέο Γενικό Διευθυντή στην ΓΓΑΕ τον κ. Μιχ. Κόκκινο, ο οποίος-βεβαίως πραγματοποίησε κι αυτός ταξίδια για να συναντήσει Αποδήμους-  ενώ ελλείψει υφυπουργού άρχισε να συντάσσει το δικό του νομοσχέδιο για την επαναλειτουργία του ΣΑΕ.

Ο περιορισμένος  Ανασχηματισμός της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν ενόχλησε τον Γεν. Δ/ντή της ΓΓΑΕ πλην, όμως, αν και η πρόθεση του κ. Κόκκινου ήταν τέλη Ιουλίου να αρχίσει η τελική επεξεργασία του Νομοσχέδιου, με τον ανασχηματισμό ο κ. Τσίπρας (ανανήψας;) διόρισε, τη φορά αυτή πάλι υφυπουργό με αρμοδιότητα τον Απόδημο, τον κ. Γιάννη Αμανατίδη, ο οποίος προγραμμάτισε νέα ταξίδια στο εξωτερικό για να γνωρίσει κι αυτός τον Απόδημο Ελληνισμό.

Βεβαίως και το σχέδιο Νόμου που προετοίμαζε ο κ. Κόκκινος έμεινε και αυτό στο συρτάρι, καθώς μάλλον ο κ. Αμανατίδης ήθελε το δικό του…

Δεν κακίζουμε τα ταξίδια. Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των καθηκόντων ενός Υφυπουργού να έρχεται σε επαφή με το αντικείμενο της υπουργίας του. Κακίζουμε την έλλειψη διορατικότητας στους εκάστοτε πρωθυπουργούς να αφήσουν εκτός ανασχηματισμών την συγκεκριμένη κυβερνητική θέση. Όπως κακίζουμε και την ουσιαστική αδιαφορία των Πρωθυπουργών για τον Απόδημο Ελληνισμό μεγάλη υπηρεσία στον οποίο θα πρόσφεραν εάν και τη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού άφηναν με σταθερή διοίκηση τουλάχιστον για μία πενταετία.

Κατά τα λοιπά, και επειδή τα παχιά λόγια πάντοτε περίσσευαν στην Ελλάδα, θα διεξαχθεί μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση στην γενέτειρα με απούσα την ομογένεια, ενώ μάλλον πρέπει να δεχθούμε ως νομοτελειακό πλέον και  τον «οριστικό θάνατο του ΣΑΕ»…

Αλλά είπαμε, το έργο το έχουμε ξαναδεί…