Η εορτή της Μεταμορφώσεως και οι αλάθητοι ψευδο-κριταί

Μητροπολίτης Ἰταλίας καί Μελίτης Γεννάδιος: «Ὑπάρχουν ὡρισμένοι, δυστυχῶς, οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦν καί συκοφαντοῦν τό ἔργον τῶν ἄλλων, τῶν συναθρώπων αὐτῶν, μέ τά ἀστειώδη λεγόμενά των καί μέ τήν ἀνώμαλον κριτικήν των. Ἀπό τώρα παρουσιάζονται θεοκίνητοι, φαίνονται ὡσάν νά εὑρίσκωνται μέσα εἰς τόν Παράδεισον. Ὅμως, μισοῦν τόν ἐπίμοχθον ἀγῶνα καί τάς τιμίας προσπαθείας τοῦ πλησίον των. Εἶναι ψευδο-κριταί τῶν ἄρθρων καί λόγων τῶν ἄλλων»

Ὁ Νόμος καί οἱ Προφῆται, (ἀντιπρόσωποι αὐτῶν ὁ Μωϋσῆς καί ὁ Ἠλίας), θέλοντες νά ἐπιβεβαιώσουν μόνον τήν Ἀλήθειαν, γίνονται ἄφαντοι, μένει μόνον ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ἡ κορωνίς τῆς δημοσίας ζωῆς του, ὅπως ἡ Βάπτισις εἶναι ἡ ἀρχή αὐτῆς. Διά δευτέραν φοράν ὁ Πατήρ Θεός γνωρίζει τόν μονογενῆ καί ἠγαπημένον υἱόν Του.

Βλέπομεν, ἀπό τήν ἄλλην πλευράν, ὅτι, ἐνῶ ὁ ψευδο-Ἰουδαϊσμός τόν ἀπορρίπτει, ὁ ἀληθινός Ἰουδαϊσμός εἰς τά πρόσωπα τοῦ Μωϋσέως καί τοῦ Ἠλία, οἱ ὁποῖοι ἐκπροσωποῦν τόν Νόμον καί τούς Προφήτας, τόν ἀναγνωρίζει καί τόν λατρεύει. Βλέπομεν ἀκόμη ὅτι ἡ παλαιά καί νέα Alleanza ἀγκαλιάζονται εἰς τό Ὄρος Θαβώρ, εἰς τό Ὄρος τῆς δόξης, ὅπως συμβαίνῃ καί εἰς τόν Γολγοθᾶ

μεταξύ τῆς δικαιοσύνης καί τῆς ἀγάπης. Ὑπάρχουν, λοιπόν, ὡρισμένοι δίκαιοι ψευδο-Κριταί οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τά πάντα, καί πιστεύουν εἰς τήν ἐγωιστικήν καί ἀλάθητον παντογνωσίαν των. Ὅμως, ἀντί νά εἶναι ἕνας, παρατηροῦμεν ὅτι τώρα εἶναι περισσότεροι, καί μάλιστα, ἦλθον γρηγορώτερον, πρό τοῦ ἐρχομοῦ εἰσέτι τοῦ Παντοκράτορος Σωτῆρος μας Χριστοῦ. Διατί, ἄραγε, αὐτοί i giusti-ψευδοκριταί- ὑβρίζουν καί ποδοπατοῦν τόν συνάνθρωπόν των, μέ τήν ἀνάδελφον συμπεριφοράν των; Αὐτοί οἱ ἔκπαγλοι ψευδο-κριταί δέν κοπιάζουν οἱ καϋμένοι διά νά εὕρουν τά ἀξιόλογα ἐπίθετα-οὐσιαστικά, καί νά τά κολλήσουν. Εἶναι εὔκολον! Ἄς ἔλθωσιν οἱ ψευδο-κριταί εἰς τά μέρη μας, ἐδώ, μέσα εἰς τό κέντρον τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ἔνθα ἀνεγεννήθη ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ δέ Ὀρθόδοξος Μητρόπολις μεταδίδει εἰς τήν ξένην τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως, τό ὁποῖον εἶναι τό Φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς σωτηρίας. Ἐλᾶτε, ψευδο-κριταί νά γίνετε ἀληθινοί ἀγωνισταί, νά μάθετε νά ἀγωνίζεσθε καί νά μάχεσθε διά τήν Ὀρθοδοξίαν. Ἐλᾶτε, ψευδο-κριταί νά διαδώσητε τήν σωτήριον Ὀρθόδοξον Πίστιν, ὄχι μόνον νά κολλᾶτε οὐσιαστικά καί ἐπίθετα. Ποῖος ὑπέδειξεν εἰς ἡμᾶς τήν ὡραίαν αὐτήν τέχνην; Νά ὑβρίζετε, νά κρίνετε, νά κολλᾶτε… Ποία εἶναι ἡ μάχη τῶν ψευδο-κριτῶν διά τήν Ὀρθοδοξίαν, ὁ ἀγών αὐτῶν; Ἀν οἱ μαθηταί τοῦ Κυρίου, οἱ Ἅγιοι καί οἱ ἀληθινοί πιστοί, ἦσαν ὅπως οἱ σημερινοί ψευδο-κριταί, δέν θά ὑπῆρχεν Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Ἐλᾶτε, διά νά μήν ἐπαναλάβω τούς λόγους τοῦ

Κυρίου δι’ αὐτούς. Ἐάν δέν ἔχητε ἀγάπην, τοὐλάχιστον, νά εἶσθε δίκαιοι, ἀλλά αὐτό εἶναι ἀδύνατον: Ὅποιος εἶναι δίκαιος ἔχει ἀγάπην καί ὅποιος ἔχει ἀγάπην εἶναι καί δίκαιος. Λυποῦμαι βαθύτατα, διότι μέ τήν συμπεριφοράν αὐτήν προσβάλλουν καί ὀνειδίζουν τήν Μητέρα μας Ἐκκλησίαν δέν ἔχουν ἀγάπην, δέν ἔχουν ὑπομονήν, εἶναι κακῶς πληροφορημένοι, ἐπῃρεάζονται καί τό ἀλάθητον αὐτῶν δέν θά τούς σώσῃ.

Ἡμεῖς, φίλτατοι, δέν φοβούμεθα, διότι τό Φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχομεν ἀναμμένον καί μεταδίδομεν, τό ὁποῖον φωτίζει, σώζει καί ὁδηγεῖ εἰς τόν Θρόνον τοῦ Εὐεργέτου καί Πανοικτίρμονος Θεοῦ μας. Ἡμεῖς δέν φοβούμεθα τούς προσωρινούς ἀλάθητους Κριτάς, ἀλλά βασιζόμεθα εἰς τόν λόγον τοῦ Λυτρωτοῦ Χριστοῦ μας, ἀκούομεν, πιστοί καί ἀφωσιωμένοι, τόν Ἱδρυτήν καί Ἀρχηγόν τῆς Πίστεώς μας Ἰησοῦν Χριστόν, ἀκολουθοῦμεν Αὐτόν, ὁ Ὁποῖος, μέ τήν Εὐαγγελικήν περικοπήν τοῦ Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου (17,1-9), ἡ ὁποία ἀνεγνώσθη εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς μεγάλης καί χαρμοσύνου ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως, ἐπιβεβαιώνει τήν Ἀλήθειαν καί μᾶς προτρέπει νά προχωρήσωμεν πρός τά πρόσσω μέ τόλμην, δυνατά καί ἄφοβα: «Ἐγέρθητε, μή φοβεῖσθε».