ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ ΜΕΛΩΔΕ

                       ( Στον αιώνιο έφηβο και μουσικομύστη Μίκη Θεοδωράκη)

                           Της  Ρωμιοσύνης  Αητέ

                        πολύ  ψηλά  μας  πήγες.

                           Με ένα  δοξάρι από  ελιά

                           τραγούδησες την λευτεριά

                                                  στον   δρόμο  σου  μας  πήρες.

                                                                           …

                           Πάντα η ψυχή σου θα πετά

                        στην  γειτονιά  στον δρόμο

                           και η  μουσική σου  θα μιλά

                           για   δίκαιο   στον   κόσμο.

                                                                           .

                           Μας   έδωσες  το όραμα

                           και   διώξαμε  το  δάκρυ.

                           Μας  σήκωσες  ψηλότερα

                                                  από  της  γης  την  άκρη.

                                                                     .

                                              Έδωσες  στις νότε σου φτερά

                                          που  μακριά  μας   πάνε

                                          σαν τα  ελεύθερα  πουλιά

                                          που  αδιάκοπα  πετάνε.

                                                                            …

                                                                     (μουσική)

                           Της  Ρωμιοσύνης  μελωδέ

                           σε μυστική  πηγή  μας  πήγες,

                           μας   μύησες   σε   μουσικές -|

                           ιεροφάντης   στις   ψυχές,    δις

                                                            που   ξεδιψάν   ελπίδες.       -|

ΣΤΑΘΗΣ   ΑΛ.  ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

Μελοποιήθηκε  από  τον  Γιάννη Ιωάννου.

Ερμηνεύει  η  Καλλιόπη  Βέττα.

Θα κυκλοφορήσει  επίσημα  τον  Σεπτέμβριο.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ  ΣΤΑ  90  ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ

Υ.Γ.

Το έγραψα  το Φεβρουάριο  1999 μετά την σύλληψη του Αμπτουλαχ Οτσαλαν από τους Τούρκους στην  Κένυα.

Όταν σε μια Ελλάδα  – φοβισμένη – ξεφτιλισμένη – αμήχανη και ανίκανη, που οι πάντες σιωπούσαν και κρυπτόντουσαν, βγήκε ο Μίκης  και  με ένα γεμάτο ψυχή κείμενο του μας  ξανασήκωσε   από   της  ”  γης την  άκρη.”   

Ήταν  το  λιγότερο που  μπορούσα να κάνω  σαν φόρο τιμής  για τον ΜΙΚΗ.