Βασ. Πριμικήρης για Ψήφο αποδήμων-ΣΑΕ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τα δύο μεγάλα ζητήματα που (εκτός των άλλων σοβαρότερων) απασχολούν σήμερα την παγκόσμια ομογένεια, το θέμα της επιστολικής ψήφου και το θέμα της επανασύστασης του ΣΑΕ, έθεσε με παρέμβασή του την περασμένη Πέμπτη στην Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτική Ένωσης Ελλήνων (Πα.Δ.Ε.Ε.) ο κ. Βασίλης Πριμικήρης, υπεύθυνος του κυβερνώντος κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, για θέματα Απόδημου Ελληνισμού.

Ειδικότερα ο κ. Πριμικήρης, απευθυνόμενος στους ελληνικής καταγωγής πολιτικούς (βουλευτές, υπουργούς π. πρωθυπουργούς) είπε τα ακόλουθα:

Το θέμα της ψήφου

Για τα δύο κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τον κόσμο της ελληνικής διασποράς (sic) και της αποδημίας,  το θέμα της ψήφου και το θέμα της αυτοοργάνωσής του  στο ανώτατο επίπεδο που είναι το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

Πρώτον: Για το θέμα της ψήφου. Εμείς (σ.σ. ο ΣΥΡΙΖΑ) ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε υπέρ της ψήφου των Ελλήνων της Διασποράς (sic) υπό ορισμένες προϋποθέσεις.  Οι προϋποθέσεις είναι:

1. Βασική προϋπόθεση είναι η χώρα υποδοχής να παρέχει το δικαίωμα της προεκλογικής παρουσίασης όλων των απόψεων που διεκδικούν την ψήφο των Ελλήνων στην Ελλάδα.

Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν, ότι το πρόβλημα είναι ανοικτά σοβαρό δίλημμα. Δηλαδή να έχουμε το δικαίωμα όλες οι πολιτικές δυνάμεις που παρουσιάζουν το πολιτικό τους Πρόγραμμα στην Ελλάδα, να έχουν το δικαίωμα  να το παρουσιάσουν και στη χώρα υποδοχής.

1. Έχουμε την αντίληψη  ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας αριθμός τόσων Ελλήνων υποψηφίων αλλά και βουλευτών, που να μπορεί να πετύχει μία χρυσή τομή –γιατί είναι θέμα συνταγματικό- με το ζήτημα ποιος θα είναι αυτός ο αριθμός των Ελλήνων βουλευτών. Υπάρχουν διάφορα πρότυπα. Υπάρχει το Ιταλικό πρότυπο, υπάρχει το πρότυπο άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Εμείς (σ.σ. ο ΣΥΡΙΖΑ) προτείνουμε να υπάρχει μία εκλογική Περιφέρεια του Ελληνισμού της Διασποράς, να εκλέγονται μέχρι 15 βουλευτές, ώστε δηλαδή ο αριθμός των Ελλήνων βουλευτών από τη Διασπορά (sic) παρότι ξέρουμε ότι άλλη μια Ελλάδα είναι εκτός Ελλάδας, να μην διαφοροποιούν ουσιαστικά την πολιτική πραγματικότητα της χώρας. Να είμαστε ξεκάθαροι σ΄ αυτό.
2. Ζητάμε την αντιπροσώπευση ώστε όλοι οι Έλληνες βουλευτές να μεταφέρουν στην πατρίδα, την Ελλάδα και στην Ελληνική Βουλή τα προβλήματα και τις αγωνίες που έχει ο ελληνισμός της Διασποράς (sic).

Αυτό μπορεί να γίνει σε πέντε μεγάλες εκλογικές Περιφέρειες, μία η Βόρειος  Αμερική -ανάλογα με τα πληθυσμιακά κριτήρια- μία να είναι η Ευρώπη, άλλη η Νότιος Αμερική, άλλη η Ασία και η άλλη η Νότιος Αφρική.

Σε όλες πρέπει να δοθεί το δικαίωμα της επιστολικής ψήφου. Και αυτό, όμως, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Δηλαδή, να ψηφίζει ο Έλληνας που έχει το δικαίωμα να πάρει το αεροπλάνο την ημέρα των εκλογών και να έλθει στην Ελλάδα να ψηφίσει. Δηλαδή να είναι γραμμένος στα ελληνικά Δημοτολόγια. Γιατί υπάρχουν και έλληνες τρίτης-τέταρτης γενιάς που όπως ξέρετε δεν έχουν βιώματα στην Ελλάδα.

Επομένως, στην πρώτη φάση λέμε εμείς πρέπει να δοθεί  το δικαίωμα της ψήφου σε όλους τους Έλληνες που θα μπορούσαν εάν το αποφασίσουν την ημέρα των εκλογών να βρίσκονται στην Ελλάδα και να ψηφίσουν. Να μπορούν να το κάνουν αυτό σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου βρίσκονται είτε με ψήφους και κάλπη οργανωμένα  στα προξενεία, στις Πρεσβείες, σε ελληνικά σχολεία κλπ. είτε ακόμα και με επιστολική ψήφο.

Η αυτοοργάνωση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

Το ΣΑΕ είναι ένας πολύ θετικός θεσμός, αλλά δεν πρόκοψε, όπως λέμε στην πατρίδα μας. Και δεν πρόκοψε διότι δεν δόθηκε ο κατάλληλος χαρακτήρας από την αρχή, όπως θα έπρεπε.  Μέχρι τώρα το ΣΑΕ  ήτανε ένα εισηγητικό όργανο, τριτοβάθμιο, ας το πούμε έτσι. Η  ανώτατη βαθμίδα της αυτοοργάνωσης των Ελλήνων της Διασποράς (sic)  και το οποίο είχε εισηγητικό χαρακτήρα. Εάν δεν έχει  και διεκδικητικό χαρακτήρα, δηλαδή να δίνει  απαντήσεις να διεκδικεί λύσεις για τα προβλήματα των Ελλήνων της Διασποράς (sic) δεν μπορεί να επιτύχει. Μην κοιτάτε στην Ευρώπη και τη Βόρειο Αμερική δεν υπάρχουν φαινόμενα π.χ. ξενοφοβίας και ρατσισμού. Σε άλλες χώρες, όμως, υπάρχουν και τέτοιου είδους προβλήματα. Αλλά όχι μόνον αυτά: Τα συνταξιοδοτικά προβλήματα, ζητήματα που έχουν σχέση με την Ιθαγένεια, προβλήματα περί την φορολογία και για όλα τα προβλήματα ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης κλπ. όλα αυτά μπορεί το ΣΑΕ  να τα προωθεί και να ζητεί λύσεις από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και κυβερνήτες των χωρών υποδοχής. Θα πρέπει ένα τέτοιο ΣΑΕ να είναι αυτόνομο από παρεμβάσεις είτε Εκκλησίας, είτε κομμάτων είτε οτιδήποτε άλλο που θα απειλεί την αυτοτέλειά του.

1. Και το τελευταίο, για να έχει μια τέτοια αυτοτέλεια, θα πρέπει να είναι και οικονομικά ανεξάρτητο.

Η ελληνική πολιτεία ναι, να στηρίξει την τριτοβάθμια οργάνωση, συλλόγους, ομοσπονδίες κλπ. Δεν είναι σωστό, όμως, να στηρίζει το ΣΑΕ. Το ΣΑΕ είχε καταντήσει να είναι ένα ταξιδάκι 500-300 Ελλήνων από όλα τα μέρη του κόσμου και εκεί σταματούσε  η υπόθεση ΣΑΕ. Για αυτό στην ουσία απέτυχε.

Για να πετύχει, η πρόταση που κάνουμε εμείς, είναι πως πρέπει εκτός από γνωμοδοτικό εισηγητικό χαρακτήρα να έχει και διεκδικητικό  και, γενικότερα, να έχει μία τέτοια αντιπροσώπευση που πραγματικά  δεν θα είναι η αντιπροσώπευση που ο Πρέσβης ή ο Πρόξενος ή ο παπάς θα ορίζουν,  αλλά να βγαίνει μέσα από τις κοινότητες, από τις ομοσπονδίες από όποιες οργανωμένες εκφάνσεις του ελληνισμού.

Και, τέλος, βασικό κριτήριο για να προχωρήσουμε και στο ένα θέμα και στο άλλο, είναι η ομοψυχία και η ενότητα.  Εμείς, στο ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμαστε την πολιτική μας ως εθνική πολιτική για τον Ελληνισμό της Διασποράς (sic) τότε και μόνον τότε όταν θα είναι αποκομμένος  αν θέλετε, από κηδεμονίες  κομματικές, θρησκευτικές, θα έχει δηλαδή πλήρη ανεξαρτησία.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΡΗΡ: Στο αυριανό μας κύριο άρθρο θα σχολιάσουμε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφράστηκαν από τον κ. Πριμικήρη, για τον Οικουμενικό Ελληνισμό.