Σκέψεις μετά το 62% του Δημοψηφίσματος.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά, με το σύνολο των ευρωπαϊκών ηγεσιών απέναντί του, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ διοργάνωσαν έναν σύντομο προεκλογικό αγώνα που τους εξασφάλισε την άνετη επικράτηση του ΟΧΙ, με κοντά 62%.

Ο ελληνικός λαός, δεν πτοήθηκε από τις κλειστές Τράπεζες και το έναντι της μηνιαίας του σύνταξης 50 Ευρώ, ούτε έλαβε υπόψη του τις «απειλές» του Σόιμπλε και των άλλων ηγετικών παραγόντων του Eurogroup και των «θεσμών». Έδωσε στον κ. Τσίπρα την δυναμική νίκη που του ζήτησε, ώστε, όπως υποσχέθηκε, να επιτύχει μία καλύτερη συμφωνία με τους εταίρους, «εντός 48ωρών».

Πρέπει κανείς να αναγνωρίσει ότι η νίκη του κ. Τσίπρα αποτελεί και προσωπική του πολιτική επιτυχία. Δεν άλλαξε, ωστόσο, καθόλου την κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ούτε καλυτέρεψε την τύχη των Ελλήνων, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Οι Τράπεζες παραμένουν κλειστές και η κυβέρνηση προσδοκά από τον κ. Ντράγκι (προς τον οποίο απευθύνθηκε εγγράφως εκ νέου σήμερα το βράδυ) να ανοίξει τη στρόφιγγα του ELA προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις ελληνικές Τράπεζες για να μπορέσουν να ανοίξουν εκ νέου.

Αν δεν καταστεί εφικτό να βρεθεί μία συμφωνία, όλα θα πάνε χειρότερα και ένα GREXIT φαντάζει πλέον πιθανότερο από ποτέ.

Ας μην χάνουμε, όμως, τις ελπίδες μας. Ο κ. Τσίπρας έχει υποσχεθεί την επομένη του δημοψηφίσματος ότι ο λαός θα είναι ενωμένος και πως όλοι μαζί θα δώσουμε τη μάχη για να επιτύχουμε μια καλή συμφωνία με τους εταίρους. Μένει να το δούμε.

Ανεξαρτήτως τούτου, κάποιος θα πρέπει επιτέλους να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας στους Έλληνες σχετικά με την οικονομική κατάσταση, τις αιτίες της χρεοκοπίας της χώρας και, παράλληλα με την όποια συμφωνία, να ξεκινήσει ένα σχέδιο ανασύστασης και ανασυγκρότησης του Κράτους.

Το έχουμε ξαναγράψει και θα το επαναλάβουμε στο περιθώριο των πανηγυρισμών στις οποίες επιδίδεται ο λαός που έχει τούτες τις ώρες ξεχυθεί στις πλατείες των μεγάλων πόλεων: Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας. Αυτή είναι η μόνη ελπίδα για να ξεφύγουμε οριστικά από τη μέγγενη των Μνημονίων και του χρέους.

Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι πως κι αν ακόμη μας χαρίσουν το 100% του χρέους, πάλι από την άλλη μέρα θα ζητάμε δανεικά για μισθούς και συντάξεις.

Επομένως, καλοί οι πανηγυρισμοί για το ΟΧΙ, καλές οι κορώνες της κυβέρνησης για την «περιφανή νίκη» του ελληνικού λαού, αλλά τα προβλήματα παραμένουν και ζητούν άμεση επίλυση.

Διαφορετικά  ίσως το περίπου 62% αποδειχθεί «Πύρρειος Νίκη».