Σύμφωνο Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια

Νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης που μπαίνει από σήμερα σε διαβούλευση το Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών κατ επιταγήν του ευρωπαϊκού δικαστηρίου.

Οι διατάξεις του Νομοσχεδίου προβλέπουν για τα ομόφυλα ζευγάρια ότι και για τα ετερόφυλα, ωστόσο στις διατάξεις του δεν προβλέπεται η υιοθεσία.

Το σύμφωνο υπογράφεται μεταξύ των δύο μερών στον συμβολαιογράφο και στη συνέχεια επικυρώνεται με την κατάθεση του στο ληξιαρχείο. Δεν επιτρέπει επ’ ουδενί σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ συγγενών εξ αίματος ή υιοθετημένου τέκνου και θετού γονέα περιορισμός που ισχύει και για τα ετερόφυλα ζευγάρια.

Οσον αφορά τα κοινά αποκτήματα μετά τη σύναψη του συμφώνου αυτά ορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του αστικού κώδικα που αφορούν και στα ετερόφυλα ζευγάρια.

Τι προβλέπει το Νομοσχέδιο για το Σύμφωνο Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια

Οι βασικοί άξονες του νέου νόμου:

Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και η άρση της διάκρισης που είχε εισαγάγει ο προηγούμενος νόμος, η οποία οδήγησε στην καταδίκη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η αναγνώριση των οικογενειακών σχέσεων μεταξύ των μερών του συμφώνου. Όπως έχει αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, οι οικογενειακοί δεσμοί δεν δημιουργούνται μόνο μέσα από το γάμο, αλλά και μέσα από άλλες σχέσεις, αναγνωρισμένες από τον νόμο ή και όχι.

Η προώθηση της ιδιωτικής αυτονομίας, δηλαδή του σεβασμού της ιδιωτικής βούλησης των μερών. Τα μέρη μπορούν να ρυθμίσουν τις περιουσιακές τους σχέσεις, σύμφωνα όμως με τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης, διατηρώντας σε μεγαλύτερο βαθμό την περιουσιακή τους αυτοτέλεια, εφόσον το επιθυμούν, ακόμη και σε κληρονομικά θέματα. Εάν ωστόσο δεν το επιλέξουν, έχουν πλήρη δικαιώματα, περιουσιακά και κληρονομικά.

Η ανάγκη προστασίας των οικογενειακών σχέσεων και εμπέδωσης της αρχής της ισότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις των μερών. Ο νέος νόμος αντιλαμβάνεται τα δύο μέρη ως ισότιμα, αλλά δεν παραβλέπει την κοινωνική πραγματικότητα που απαιτεί την προστατευτική παρέμβαση του νομοθέτη. Έτσι, ορισμένα κρίσιμα ζητήματα ρυθμίζονται με αναγκαστικού δικαίου διατάξεις. Για παράδειγμα, τα μέρη δεν μπορούν να παραιτηθούν από την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα, έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν διατροφή μετά τη λύση του συμφώνου κ.λπ.

Ο νέος νόμος επιδιώκει ισορροπία μεταξύ της ιδιωτικής αυτονομίας και της ανάγκης προστασίας των οικογενειακών σχέσεων, με βάση τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης. Πρόκειται μεν για μια σύμβαση, δημιουργούνται ωστόσο οικογενειακές σχέσεις μεταξύ αυτών που την συνάπτουν.

Αναγνωρίζονται στα μέρη δικαιώματα τα οποία μέχρι σήμερα δεν είχαν, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η απόλαυση της οικογενειακής ζωής, αλλά και ο σεβασμός της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Όπως επισημαίνει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην πλειονότητα των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα άτομα που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης αποκτούν καθεστώς παρόμοιο με αυτό των έγγαμων και πρόσβαση σε πλήθος δικαιωμάτων.