Στοχασμοί: Ο κλειδαράς

-Δεν θα το έλεγα! Από ότι βλέπω, έχεις κλειδωθεί μέσα σε ένα περιορισμένο σύστημα πεποιθήσεων. Οι αντιλήψεις σου, έχουν χτίσει απροσπέλαστα τείχη, ικανά να αντισταθούν στον οποιοδήποτε θελήσει να σε προσεγγίσει. Είσαι τόσο σφιγμένος, που περνάς απαρατήρητος. Έχεις γίνει διάφανος, ζώντας σε ένα μικρόκοσμο, αποκρούοντας τους πάντες, θέλοντας να διαφυλάξεις συναισθήματα, που όμως έτσι ποτέ δεν τα δοκιμάζεις. Αποκρούεις τον κίνδυνο του πόνου και της απογοήτευσης, αλλά τελικά, με αυτήν την στάση σου, εσύ πονάς.
Φίλε μου, είσαι κλειδωμένος από μέσα. Και αυτά τα αντικλείδια, τα έχεις μόνο εσύ.
Είναι το κλειδί της διάθεσης να επιτρέψεις στον κόσμο να σε πλησιάσει. Είναι το κλειδί του ρίσκου στο να ανοίξεις την καρδιά σου σε κάποιον άλλον άνθρωπο. Είναι το κλειδί του να μην συρρικνώνεσαι την κάθε φορά, αλλά να ανοίγεσαι, να απλώνεσαι και να διευρύνεσαι σε αυτήν την πλάση. Είναι το κλειδί του να θέλεις να αισθάνεσαι.
Ζωντανός, δεν είναι αυτός που αναπνέει. Είναι αυτός που βιώνει. Με όλες τις συνέπειες των επιλογών του. Με όλη τη διάθεση να ξαναξεκινάει από την αρχή, να δοκιμάζει, να δέχεται τις λογικές συνέπειες των πράξεών του, και πάνω από όλα να μένει με το κεφάλι ψηλά.
Φίλε μου, τα κλειδιά, τα έχεις εσύ. Γιατί η πόρτα των αισθημάτων σου, της αγάπης σου, της καρδιάς σου, της πορείας σου, της ζωής σου όλης, ανοίγει από μέσα.