Μικρασιάτες Πόντιοι
Μικρασιάτες Πόντιοι
Της Ελένης Τσολακίδου
Του Μαγιού φτειάχναν στεφάνια
Ήταν λιόγερμα στα ουράνια.
Οι πατριώτες γράφαν τραγούδια
πλέκανε γιορτής λουλούδια,
μα οι Τούρκοι απ’ την άλλη
συμφορά φέρναν μεγάλη,
καθαρότητα ζητούσαν
για το γένος που ποθούσαν.
Της Ελλάδας οι πατριώτες
γι’ αυτούς ήτανε προδότες,
γι’ αυτό διέταξαν ευθύς
να διωχθούν οι αφανείς
κατοικούντες την Ασία,
γι’ αυτούς ήταν προδοσία
με τους Πόντιους να ζούνε,
που τους Τούρκους αψηφούνε,
για την πίστη τους πονούνε.
Ήθελαν να τους πετάξουν,
τους αλλόθρησκους ν’ αλλάξουν,
την κουλτούρα να ρημάξουν.
Πατριώτες μας διωχθήκαν
Απ’ τη γη τους πεταχθήκαν.
Άλλους βρήκε το μαχαίρι
Χωρίς όπλο μεσ’ το χέρι,
κι έφυγαν χωρίς να φταίνε
την Ελλάδα μον’ θένε.
τον Χριστό να προσκυνάνε
τη ζωή τους να νικάνε.
Μα τ’ αγρίμια δεν αφήκαν
και τα όπλα τους ζωστήκαν,
δίχως τον καιρό να χάσουν
τους σκοτώσαν πριν να φτάσουν,
στην πατρίδα π’ αγαπούσαν
και το χώμα της φιλούσαν.
‘Γενοκτονία’ τ’ ονομάζουν,
σε ‘συνωστισμό’ τα’ αλλάζουν,
κι η ζωή μας προχωράει
κι η αλήθεια δε χωράει
στο βιβλίο το πλαστό
που δεν είναι’ αληθινό,
και το γένος μας στοιβάζει
μεσ’ το πλοίο που βουλιάζει,
κι αναγνώριση φωνάζει.
Κι ο διεθνής αγώνας
είναι λίγο σαν τυφώνας,
δε σ’ αφήνει να σταθείς
γιατί τότε θα χαθείς,
αναγνώριση αν δε βρεις
της μεγάλης συμφοράς,
που ξεκλήρισε τα μας
και μας ένωσε εμάς.
###
Σχόλια Facebook