Στοχασμοί: Για τη διαφωνία.‏

Τη διαφωνία, όχι, μην τη φοβάσαι. Είναι από τα παραγωγικότερα γεγονότα που μπορούν να σου συμβούν. Σε αυτή, θα εκθέσεις τις απόψεις σου. Αν έχεις μάθει να ακούς, θα αναγνωρίσεις την άλλη οπτική που σου παρουσιάζεται. Και αυτό, μπορεί και να σε προβληματίσει θετικά.

Έχεις δίκιο, ή ίσως όχι; Μπορεί και οι δύο να έχετε τα δίκια σας. Και μάλλον αυτό συμβαίνει. Αν όμως κάποιος δεν σου έδειχνε αυτήν την άλλη οπτική, πως θα τη γνώριζες εσύ ποτέ σου; Πως θα μπορούσες ποτέ να προβληματιστείς αν δεν έρθεις σε επαφή με το διαφορετικό, με το νέο, με το κάτι άλλο;
Μάθε και να ακούς όμως. Ότι και να σου λέει η λογική σου εκείνη τη στιγμή της διαφωνίας, η οποία πιθανόν ενισχύετε από το πείσμα σου και τη διάθεσή σου για το αλάθητο, μήπως τελικά αυτά που άκουσες βλέπεις να έχουν βάση;
Οι φίλοι σου, το περιβάλλον σου και ο κλειστός σου περίγυρος, αποτελούν το οχυρό σου και πολύ καλά κάνεις και το έχεις. Η ασφάλεια, χρειάζεται. Εκεί έξω όμως καραδοκεί η ανάπτυξή σου.
Τον εχθρό σου, να τον ευλογείς. Αυτός θα σου δείξει τις αδυναμίες σου, το που είσαι ευάλωτος, τα τρωτά σου σημεία, και θα σου βγάλει πτυχές του εαυτού σου που δεν θα τις γνώριζες ποτέ με άλλο τρόπο.
Ο αντίπαλος έχει ένα πλεονέκτημα. Δεν θα σου χαϊδέψει τα αυτιά. Και όσο και αν σου φαίνεται περίεργο, είναι γεγονός πως με οπτικές άλλες θα σε φέρει σε επαφή. Πόσο ωφέλιμο είναι αυτό!
Έχε άποψη, αλλά όχι γνώμη! Πες: πιστεύω τώρα ότι…, αλλά μη λες: έτσι έχουν τα πράγματα.
Τα πάντα αλλάζουν.