Λεωνίδας Χουσάκος: Ο Έλληνας πρόεδρος της Γερουσίας του Καναδά

Στην αχανή χώρα του Καναδά, ο κ. Λεωνίδας Χουσάκος, ομογενής δεύτερης γενιάς, 47 ετών, ανέλαβε επισήμως καθήκοντα, την περασμένη εβδομάδα, ως πρόεδρος της Γερουσίας. Η άνοδος στην πολιτική πυραμίδα έγινε με την κοινή αποδοχή συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.

«Έχουμε στην ψυχή μας την Ελλάδα και ελπίζω ότι και οι Έλληνες έχουν πάντα στην ψυχή τους, τους ξενιτεμένους» λέει στο «Έθνος της Κυριακής» ο κ. Λεωνίδας Χουσάκος σε άπταιστα ελληνικά.

«Είναι η πρώτη φορά που, ένας μη Άγγλος ή Γάλλος παίρνει αυτή την θέση, ποτέ δεν υπήρξε κάτι ανάλογο. Στον Καναδά οι εξέχουσες πολιτειακές θέσεις είναι ο Γενικός Κυβερνήτης, ο πρωθυπουργός και τρίτος στην σειρά ο πρόεδρος της Γερουσίας».

Οι γονείς μετανάστες από την Παλιόβρυση και το Βασιλάκειον εγκατέλειψαν την δύσκολη ζωή της Μάνης, την δεκαετία του ’50 και όπως τόσοι άλλοι βρέθηκαν στον Καναδά. Στο Μόντρεαλ δημιούργησαν οικογένεια και έδωσαν στον γιό τους το όνομα Λεωνίδας.

«Σε μεγάλη ηλικία πλέον, αισθάνθηκα την μεγάλη τιμή μόλις διορίστηκα στην Γερουσία. Ήταν ένα μεγάλο βήμα που τους έδωσε υπερηφάνεια και χαρά. Είχαν έρθει στην ξενιτιά το 1957-58 μακριά από το μέρος όπου γεννήθηκαν. Η χώρα τους αγκάλιασε αλλά όπως ξέρουμε όλοι, ήταν πολύ δύσκολα χρόνια για εκείνη την γενιά. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για όλους εκείνους που θυσίασαν την ζωή τους για την δεύτερη και τρίτη γενιά. Πρέπει να είμαστε όλοι ευγνώμονες και να θυμόμαστε από που ερχόμαστε. Η Ελλάδα είναι μια ιστορική πατρίδα, εγώ είμαι υπερήφανος Μανιάτης στην καταγωγή και πράγματι έχουμε πολλά πράγματα για τα οποία μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι εμείς οι Έλληνες. Ίσως να το ξεχνάμε κάπου-κάπου , όμως μας το θυμίζουν οι θυσίες του παρελθόντος» λέει ο κ. Χουσάκος, ο οποίος επί χρόνια μετέχει στις ομογενειακές οργανώσεις και υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κογκρέσου Κεμπέκ.

«Η ατμόσφαιρα στο σπίτι ήταν βεβαίως Ελληνική. Με τους γονείς μου μιλάμε πάντοτε και μόνο Ελληνικά. Στο σπίτι διατηρήθηκε η γλώσσα, τα έθιμα και η κουλτούρα της πατρίδας. Τώρα μαζί με την σύζυγό μου προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο με τα παιδιά μας. Έτυχε να είναι και αυτή γνήσια Ελληνίδα. Βέβαια είναι πιο δύσκολο για την τρίτη γενιά και προσπαθούμε να διατηρούμε την σχέση μας με την Ελλάδα, με συγγενείς και φίλους» λέει και ξεδιπλώνει το νήμα και τα βήματά του στην πολιτική.

«Στην πολιτική ξεκίνησα πολύ μικρός ήμουν 15-16 ετών όταν εντάχθηκα στην πολιτική νεολαία και σήμερα είμαι ο πιο νέος πρόεδρος στην ιστορία της Γερουσίας. Εμείς οι Έλληνες το έχουμε στην κουλτούρα μας να συζητάμε για τα κοινά, για την πολιτική. Στο σπίτι ο πατέρας μου, οι μπαρμπάδες, όλοι συζητούσαν πολιτικά. Αυτό ήταν για εμένα το ξεκίνημα. Από μικρό παιδί, όταν είσαι σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου γύρω από το τραπέζι όλοι συζητούν για την πολιτική κατάσταση, σε επηρεάζει. Έτσι γεννήθηκε και το ενδιαφέρον μου. Νομίζω ότι είχα την πολιτική στο αίμα μου».

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Ιστορία και Δημόσιες Σχέσεις, ενώ σταδιακά η πολιτική έγινε τμήμα της καθημερινής του ζωής. Στην επαγγελματική του πορεία ξεκίνησε μια διαφημιστική εταιρία, αργότερα εργάστηκε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και ανήλθε στην θέση του προέδρου σε εταιρία ανακύκλωσης.

«Ύστερα ο πρωθυπουργός μού έδωσε αυτό το αξίωμα. Νομίζω ότι η ίδια η ζωή παίρνει αποφάσεις για εσένα ορισμένες στιγμές. Στον Καναδά ο πρωθυπουργός είναι εκείνος που διορίζει τα μέλη της Γερουσίας τα οποία παραμένουν σε αυτή την θέση έως την ηλικία των 75 ετών. Με τον κ.Χάρπερ είχα συνεργαστεί στο κόμμα. Είναι μάλιστα ιδιαίτερα φιλέλληνας και στο παρελθόν έτυχε να εργαστούν και άλλοι Έλληνες στο γραφείο του. Η Γερουσία έχει ίδιες αρμοδιότητες με την Βουλή και για να περάσει ένας νόμος πρέπει να εγκριθεί από τα δύο σώματα» λέει και αποδέχεται τον χαρακτηρισμό ως προοδευτικός πολιτικός στο Συντηρητικό Κόμμα.

«Στην Γερουσία υπάρχει μια πρόκληση. Όπως καταγράφεται και στον Τύπο, έχουμε παρατράγουδα και προφανώς όλος ο κόσμος δεν είναι ίδιος. Υπάρχουν πρόσωπα που παραβιάζουν την θέση τους, έχουν γίνει σκάνδαλα και εδώ. Ελπίζω με τον διορισμό μου να μπορέσω να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες. Θέλω να πείσω τον λαό ότι η πλειοψηφία στην Γερουσία και την Βουλή είναι τίμιοι και εργατικοί άνθρωποι, ότι προσπαθούμε το καλύτερο για τους πολίτες. Όσα παρατράγουδα υπάρχουν, δυστυχώς, καθώς και λάθη απο συναδέλφους, θα τα διορθώσουμε και θα κάνουμε το καλύτερο για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Η ζωή έχει δυσκολέψει, οι οικογενειακές ανάγκες του κόσμου έχουν μεγαλώσει και οι ευθύνες είναι στους κυβερνήτες. Δεν είναι πάντα εύκολες οι αποφάσεις και οι λύσεις και ο κόσμος δεν έχει άδικο. Αυτό σημαίνει Δημοκρατία. Πρέπει να καταλαβαίνουμε τον πόνο του κόσμου. Άλλωστε όλοι είμαστε στο ίδιο καλάθι με ίδια προβλήματα».

Όσο για την Ελλάδα της κρίσης ο ομογενής πολιτικός επιλέγει να εκφράσει πίστη του για το μέλλον.

«Η χώρα περνά προβλήματα. Προσωπικά έχω μεγάλες ελπίδες για την Ελλάδα. Είναι γνωστό και από την ιστορία, ότι επάνω στις δυσκολίες ο Έλληνας γίνεται λιοντάρι. Τα προβλήματα της Ελλάδας δεν είναι μόνο Ελληνικά πρέπει να τα ξεπεράσουν όλες οι χώρες. Πιστεύω ότι θα βρούμε την λύση με επιμονή, υπομονή και ιδιαίτερη δύναμη».