Τα θυρανοίξια της νέας Εκκλησίας στο Μέστρε Βενετίας

Μέγα ἐπίτευγμα τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης ἀποτελεῖ ἡ νέα ἐκκλησία: «Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου», ἡ ὁποία παρεχωρήθη ὑπό τοῦ Δήμου Βενετίας εἰς τήν Μητρόπολιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ ὁποίου τό κῦρος καί ἡ οἰκουμενικότης γίνεται συνείδησις καί βίωμα τοῦ Ἰταλικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος δέν ἐγνώριζεν ἐπί αἰῶνας τήν ἱστορίαν καί τήν ζωήν τῆς Πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, μέ πρωταρχικήν αἰτίαν τήν μή διδαχήν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τά Σχολεῖα, Πανεπιστήμια, Θεολογικάς Ποντηφικάς Σχολάς, καί εἰς τά ἄλλα ἐκπαιδευτήρια, ἀλλά σήμερον, χάρις εἰς τό Ποιμαντικόν καί Πολιτιστικόν ἔργον τῆς Μητροπόλεως, τό γεγονός τοῦτο εἶναι ἀναμφισβήτητον.

Μητροπολίτης Ἰταλίας καί Μελίτης Γεννάδιος: «Ὅλον τό ἔργον τῆς Μητροπόλεως εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ἕνα θαῦμα εἶναι ἡ ἀναγέννησις τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον ἀνήκει εἰς τόν Ἀναστάντα Σωτῆς μας Χριστόν».

Ἡ ὀρθόδοξος ἐκκλησία «Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου», κεντρκόν σημεῖον Ὀρθοδόξου ἀναφορᾶς, προσευχῆς καί πνευματικῆς ἐπικοινωνίας καί συμπαραστάσεως, εἶναι μία φωτεινή μαρτυρία ἀναγεννήσεως τῆς Ὀρθοδοξίας μέσα εἰς τήν πλουσίαν καί ἀριστοκρατικήν καρδίαν τοῦ ἐμπορικοῦ καί βιομηχανικοῦ Μέστρε τῆς Βενετίας, διεθνοῦς σταυροδρομίου πρός Εὐρώπην καί ἐκεῖθεν εἰς ὁλόκληρον τόν κόσμον. Ἕνας ὡραῖος κῆπος φιλοξενεῖ τήν ἐκκλησίαν μας, ὅπως ἀκριβώς καί ὁ Μητροπολιτικός Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων εἰς Βενετίαν, ἔνθα ὁ Campo dei Greci, ἀγκαλιάζει καί προστατεύει αὐτόν, μέ τό εὐλογημένον, μοναδικόν καί ἱστορικόν Campanile, εὐωδιάζει μέ τά ὑπέροχα καί ἀμαράντινα ἄνθη, ποικίλων χρωμάτων, μία μωσαϊκή πανδαισία ἀνασταίνει τόν τόπον καί καλεῖ τούς πάντας νά ἀνανεώσουν τήν ἀναπνοήν των, νἀ ἀλλάξουν ζωήν, νά γίνουν τέκνα τοῦ Θεοῦ καί πιστοί, μέ ἀγάπην καί εἰρήνην, εἰς τό θέλημα καί τόν νόμον τοῦ Θεοῦ.

Ὁ περίλαμπρος αὐτός ἱερός χῶρος, ἔνθα ἡ ἐκκλησία μας, πρό τῆς παραχωρήσεώς της εἰς τήν Ὀρθόδοξον Μητρόπολιν, εὐρίσκετο εἰς μίαν ἀθλίαν κατάστασιν, ἐγκαταλελειμμένος, καί ἑπομένως αὕτη εἶχεν ἀνάγκην ἀναστηλώσεως, συντηρήσεως καί διατηρήσεως. Δέον νά σημειωθῇ ὅτι τήν ἐκκλησίαν ταύτην ἐπεσκέφθη καί προσηυχήθη ὁ ἀοίδιμος Πάπας Ἰωάννης Παῦλος Β΄.

Ἀκάματη καί ἀκοίμητη μορφή τῆς νέας Ὀρθοδόξου ἐκκλησίας: «Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου» εἰς τό κέντρον τοῦ Βένετο, εἶναι ὁ Ἱερατικῶς αὐτῆς Προϊστάμενος Πρωτοπρεσβύτερος Ἀνατόλιος Bitca, ὁ ὁποῖος νυχθημερόν, ἐπι μῆνας, ᾐργάζετο μέ ἐθελοντάς διά νά τήν ἀναστηλώσῃ καί νά φέρῃ αὐτήν εἰς τήν ἀρχικήν μεγαλοπρεπῆ καί περίλαμπρον θέσιν της. Οὑτω, μέ τήν ὑπεράνθρωπον προσπάθειάν του καί μέ τήν τιμίαν ἐθελοντικήν έργασίαν τῶν Ὀρθοδόξων, καί ἰδίᾳ τῶν Μολδαβῶν, ἡ ἐκκλησία ἀποτελεῖ σήμερον ἀληθινόν κόσμημα, τό ὁποῖον θαυμάζουν ξένοι καί ἡμέτεροι, καί μάλιστα μέ τήν πάροδον τοῦ χρόνου θά ἀποβῇ μία καρποφόρος καί λαμπροφόρος Ὄασις Προσευχῆς, Εἰρήνης, Συναντήσεων Πολιτιστικῶν καί Γέφυρα ἀγάπης καί ἀδελφωσύνης.

Οἱ Ὀρθόδοξοι, τήν Κυριακήν τῶν Μυροφόρων, 26 Ἀπριλίου ἐ.ἔ., μέ τά Θυρανοίξια τῆς ἐκκλησίας εἰς τό Mestre Βενετίας ἔζησαν Πανηγυρικά, Χαρμόσυνα καί Ἀναστάσιμα, ἀπό μακρόθεν ἤ ἀπό πλησίον, ὁλόκληρον τό εὐσεβές ποίμνιον, ἑώρτασε τήν ἱστορικήν αὐτήν ἡμέραν, ὅπως τά ΜΜΕ μετέδωσαν καί διελάλησαν.

Αἱ Ἀρχαί, ἐκκλησιαστικαί, πολιτιστικαί καί στρατιωτικαί τῆς Περιφερείας τοῦ Βένετο, ἐτίμησαν τήν Ὀρθόδοξον Μητρόπολιν, ἤ διά τῆς ἰδίας αὐτῶν παρουσίας, ἤ διά ἀντιπροσώπων αὐτῶν.

Ἡ παραχώρησις τῆς ἐκκλησίας τῇ Ὀρθοδόξῳ Μητροπόλει ἀπό μέρους τοῦ Δήμου Βενετίας εἶναι τρανή ἀπόδειξις τοῦ κύρους, τό ὁποῖον ἀπολαμβάνει αὕτη εἰς ὁλόκληρον τήν Ἰταλίαν, ἀλλά καί τῆς ἐμπιστοσύνης τῶν Ἀρχῶν καί τῶν λοιπῶν Ἀρχόντων τοῦ Κράτους, διότι ὅλα αὐτά πραγματοποιοῦνται μεταξύ των ἐν συνεργασίᾳ καί ὁμοφωνία, καθόσον ἅπασαι αἱ Ἀρχαί εἶναι μία ἀλυσίδα, ἡ ὁποία ἐνώνει τούς ὑπευθύνους, διά νά ἀποφασίσουν δι’ ἕνα θέμα, ἰδίᾳ διά θέματα τῆς μειονότητας.