Στοχασμοί: Για τη μοναχικότητα‏

Είναι οι στιγμές που πρέπει στα ίσια να μιλήσεις με τον εαυτό σου. Αν το θέλεις, και αν επιθυμείς ειλικρινής μαζί του να είσαι.
Η συντροφικότητα, υπέροχη είναι, αλλά λειτουργεί για το εμείς, σε χρόνους και τόπους που δεν είμαστε μόνοι και στους οποίους μοιραζόμαστε.
Η φιλία, τέλεια είναι, αλλά ανθίζει στο εκεί, και όχι στο εδώ. Με τους φίλους, εκεί θα περάσεις όμορφα, θα μιλήσεις, θα αναλύσεις. Στο εδώ, μόνος θα κατασταλάξεις και θα αποφασίσεις.
Η οικογένεια, είναι οι ρίζες μας, που υπάρχουν σε χρόνο τότε και όχι στο τώρα. Το τότε, προσδιορίζει το ποιος είσαι τώρα, αλλά αυτό δεν είναι μη αναστρέψιμο! Και αν τα πόδια σου στις ρίζες σου βρίσκονται, αυτό δεν σου στερεί την ελευθερία το κορμί σου να το γύρεις κατά που θέλεις και όχι κατά που σου όρισαν.
Όταν όμως το βλέμμα σου το ρίχνεις στον καθρέφτη, τότε βλέπεις το εδώ και το τώρα σου. Αν μορφάσεις, μορφασμός θα σου επιστραφεί. Αν χαμογελάσεις, χαμόγελο θα παραλάβεις. Αν καθαρίσεις με ειλικρίνεια τα μάτια σου, θα επιτρέψεις σε ένα καθαρό βλέμμα να σε κοιτάξει. Αν του μιλήσεις, θα δεις ότι δεν ακούει, δεν απαντάει. Αν σωπάσεις, θα ακούσεις τόσα πολλά που έχει να σου πει.
Αυτή ήταν, είναι, και θα είναι, η πιο αληθινή σου σχέση. Η συμπεριφορά σου απέναντι στη μοναχικότητά σου, θα σου καθορίσει και την αυθεντικότητα όλων των άλλων σχέσεών σου.