ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Άξιον Εστί…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Βρήκαμε πάλι αφορμή να έχουμε να συζητάμε!  Και να διαφωνούμε!  Κάθε Έλληνας κρύβει μέσα του έναν …φωτεινό παντογνώστη! Έναν ειδήμονα! Και όχι για κάποιο συγκεκριμένο θέμα, συνολικά για ΟΛΑ τα ζητήματα!

Να, πάρτε για παράδειγμα τους δημοσιογράφους. Κάθε βράδυ και κάθε πρωϊ και κάθε μεσημέρι, σε κάθε τηλεοπτικό σταθμό, σε κάθε ραδιόφωνο και σε κάθε εφημερίδα μιλάνε οι ίδιοι άνθρωποι για διαφορετικά (πολλές φορές ετερόκλητα ή εντελώς διαφορετικά) θέματα με την  πειστικότητα του ειδικού! Πολιτικό είναι το ζήτημα, επιστημονικό είναι, κοινωνικό, οικονομικό, πολεμικό, εγκληματολογικό, ο κάθε δημοσιογράφος, ο κάθε παρουσιαστής και ο κάθε αναλυτής θεωρεί τον εαυτό του «ειδικό» και –το πλέον τσαχπίνικο!- κάτοχο της μόνης αλήθειας!

Η αφορμή τώρα είναι ο Σάκης Ρουβάς και το εάν είχε ή δεν είχε το δικαίωμα, το ταλέντο, τη φωνή ή την άδεια του συνθέτη να τραγουδήσει δημοσίως το «Άξιον Εστί»!

Προσέξτε, δεν ρώτησε κανείς εάν ο άλφα ή ο βήτα υπουργός, σύμβουλος ή άλλος κυβερνητικός παράγοντας, έχει τα εχέγγυα και την ικανότητα να διαπραγματευτεί την οικονομία (και το μέλλον) της χώρας με τους εταίρους! Αυτό, ούτε που μας απασχόλησε καθόλου…

Με το Ρουβά, όμως…

Ποταμοί μελανιού, χείμαρροι λέξεων, αστραπές και βροντές! Και απόψεις! Χιλιάδες απόψεις! Εάν είναι ωραίος, εάν είναι νέος, εάν είναι μοιραίος! Μόνο Πιστοποιητικό Κοινωνικών Φρονημάτων που δεν του ζήτησαν για να τραγουδήσει το ποίημα του Ελύτη και τη σύνθεση του Μίκη Θεοδωράκη!

Μέχρι και ατάλαντοι γιοί ταλαντούχων πατεράδων εξέφρασαν άποψη! Έλεος! Σε λίγο θα τον στείλουνε στο «The Voice» να διαγωνιστεί εάν μπορεί να τραγουδάει! Άστε που έτσι όπως είναι οι κριτές με την πλάτη στραμμένη προς τον άμοιρο νέο που ξελαρυγγιάζεται για να τους «κεντρίσει» να γυρίσουν την καρέκλα μπορεί –στην πολυπραγμοσύνη τους και αυτοί- και να τον έκοβαν!!!

Α, ναι, ακόμα και αυτοί που εκφωνούν πολιτικούς δεκάρικους από σκηνής, που πετάνε πέντε- έξη βωμολοχίες και μερικά πονηρά υπονοούμενα προς το φιλοθεάμον κοινό νομίζοντας ότι τάχατες κάνουν σάτιρα, μίλησαν για Ανάξιον Εστί!

Ανάξιον Εστί ο Σάκης. Όχι η …ταυτοπροσωπία με τον Αριστοφάνη!..

Ελλάς, το μεγαλείο σου!

Καλά, ήθελα να ‘ξερα, όταν ο Σάκης ανέβηκε στην Επίδαυρο, τον ρώτησε κανείς εάν είχε τα φόντα; ‘Ή μήγαρις  ρώτησε κανείς τους κάθε λογής ξένους σκηνοθέτες που κατά καιρούς μας έρχονται εάν μπορούν να σκηνοθετούν στην Επίδαυρο; Μέχρι και …κόκκινες κάλτσες (ναι, σαν του Μπουτάρη!) έχουμε δει να σουλατσάρουν πάνω στα άγια μάρμαρα του πολιτισμού και του πνεύματος…

Γιατί τόση αγωνία, λοιπόν, με τον Ρουβά;