Στοχασμοί: Γιατί άνθρωπος είσαι…‏

-Δάσκαλε, το φως λιγοστεύει, αισθάνομαι τόσο μικρός απέναντι στα γεγονότα!

-Πάρε τα μάτια σου από τα γεγονότα και στρέψε τα μέσα σου. Είσαι ο ίδιος μεγαλειώδης εαυτός που ήσουν και πριν. Είσαι το θαυμάσιο και μοναδικό πλάσμα που απλά βρίσκεται σε μια χρονικά δύσκολη στιγμή. Είσαι στο τόπο και στην ώρα που θα αναδείξεις τώρα το ποιος είσαι πραγματικά και όχι το πόσα μπορείς να έχεις.
Άνθρωπος γεννήθηκες, όχι κάτοχος. Τα αποκτήματα, δεν θα έπρεπε να συνδέονται με την προσωπικότητα. Το φως της μέρας θα το αντικρίσεις. Την καλημέρα, μπορείς να την πεις. Το χαμόγελο αβίαστα να μοιράσεις. Την πλάτη του διπλανού σου, μπορείς να τη χαϊδέψεις. Με τα χέρια σου, θα κορφολογήσεις τα στάχυα, αλλά και θα τα απλώσεις για να βοηθήσεις να σηκωθεί αυτός που έχει πέσει. Τη θάλασσα θα τη νοιώσεις στο κορμί σου, όπως και το πάθος του συντρόφου σου. Στο δάσος, θα μυρίσεις τον αέρα και θα γελάσεις παίζοντας με τα παιδιά.
Και το βράδυ, ιστορίες για κατορθώματα ηρωικά και περιπέτειες απίθανες μπορείς να διηγιέσαι κάτω από τα άστρα και δίπλα στη φωτιά με τους δικούς σου, τους φίλους σου και όλη την παρέα.
Και την τελευταία σου νύχτα, με όλους αυτούς θα είσαι μαζί. Δεν θα έρθουν τα σπίτια σου, τα αυτοκίνητά σου, οι τραπεζικοί σου λογαριασμοί, τα αποκτήματά σου. Ούτε καν τα χρέη σου.
Κάνε τη ζωή σου να αξίζει! Το κάθε ανεκτίμητο λεπτό. Δώσε στη ζωή την ευκαιρία της.
Γιατί άνθρωπος είσαι να πάρει!