​Έχει κερδίσει δυο Oscar στα visual effects, έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους stars του εξωτερικού σε μερικές από τις διασημότερες ταινίες, και είναι …περιζήτητη στο είδος της. Για την Στέλλα Αμπατζή ο λόγος, η οποία τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται μόνιμα στην Νέα Υόρκη.

Γεννημένη στην Ελλάδα, συνειδητοποίησε νωρίς πως εδώ δεν μπορούσε να ακολουθήσει το όνειρό της,καθώς όπως λέει «δυστυχώς η δουλειά περιοριζόταν σε διαφημιστικά σποτς της τηλεόρασης ενώ εγώ ήθελα να κάνω ταινίες». Το 2003 παίρνει την μεγάλη απόφαση, τα μαζεύει και φεύγει για εξωτερικό χωρίς… μπάρμπα στην κορώνη:

(Στα παρασκήνια του Zorro)

N;ea Y;orkh
«Δεν είχα την δυνατότητα να σπουδάσω στην Αγγλία ούτε είχα γνωστούς να με βοηθήσουν να βρω δουλειά. Έστελνα από την Ελλάδα βιογραφικά στις κορυφαίες αγγλικές εταιρίες. Μετά από πολλές απορρίψεις (λόγω του ότι δεν είχα φοιτήσει εκεί) κατάφερα να κερδίσω το ενδιαφέρον των δυο μεγαλύτερων εταιριών. Ταξίδεψα έκανα εκεί συνεντεύξεις, άφησα το showreel μου (dvd με τις δουλειές μου) γύρισα Ελλάδα και μετά από έξι μήνες έλαβα τα συμβόλαια για δουλειά. Ήμουν 22 χρονών με 1.000 ευρώ αποταμιεύσεις που είχα μαζέψει τότε για να πάρω αυτοκίνητο και έφυγα για Λονδίνο. Πραγματικά δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα απο το να δημιουργείς μόνoς τις ευκαιρίες σου».

Από εκεί και έπειτα ξεκινά η… «δουλειά» για να κατακτήσει τον στόχο της. Αν και λάτρευε την ζωγραφική από μικρή, αποφάσισε να μην φοιτήσει σε Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά να σπουδάσει 3D  animation και multimedia, αφού όπως εξηγεί εκτός από την αγάπη της για την ζωγραφική «με ενδιέφεραν πολύ οι νέες τεχνολογίες και τα gadgets. Αργότερα ανακάλυψα ότι οι ταινίες με visual effects ενώνουν όλους τους παραπάνω κόσμους».

Με το που πιάνει την πρώτη της δουλειά στην Αγγλία, ξεκινά παράλληλα και τις σπουδές στο εν λόγω είδος:

«Στην πρώτη αγγλική εταιρία έκανα training και παράλληλα δούλευα με deadlines. Στην πορεία παράλληλα με την δουλειά, φοίτησα στο Central Saint Martins  του Λονδίνου και έκανα μαθήματα στην Mixed Media ζωγραφική, τυπογραφία και φωτογραφία. Όταν μετακόμισα στην Νέα Υόρκη έκανα εξειδικευμένα μαθήματα στο School of Visual Arts πάνω στο Advertising και Script Writing  για τηλεοπτικές σειρές, και στη συνέχεια στο studio της Susan Batson η οποία ήταν καθηγήτρια υποκριτικής της Nicole Kidman και την προετοίμασε για την ταινία The Hours όπου κέρδισε το Οscar. Το studio της Susan μου έδωσε σκηνοθετική γνώση και βοήθησε στο πως να δημιουργώ βαθύτερα layers στους χαρακτήρες των σεναρίων μου. Η συνεχής γνώση και ενημέρωση είναι το παν, η τεχνολογία αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς οπότε και τώρα που μιλάμε μαθαίνω παράλληλα. Δεν σταματάει ποτέ. Είσαι αιωνίως σπουδαστής».

Από εκεί κι έπειτα άρχισαν οι επιτυχημένες συνεργασίες, με την μια μεγάλη δουλειά να διαδέχεται την άλλη και τα πρώτα αγαλματίδια να μην αργούν να έρθουν, κερδίζοντας συνολικά δυο Οscar  με τις ομάδες visual effects  που δούλεψε:

«Η Framestore CFC ήταν η πρώτη εταιρία που δούλεψα στην Αγγλία και είναι από τις μεγαλύτερες εταιρίες visual effects στον κόσμο. Ήμουν στην ομάδα του Troy με τον Brad Pitt και κάποιες φορές στην ομάδα του Harry Poter και των Thunderbirds. Από εκεί κι έπειτα μεγάλωσε το portfolio μου και δούλεψα για την εταιρία που ίδρυσε ο Terry Gilliam γνωστός σκηνοθέτης των Monty Pythons. Εκεί δούλεψα για πάρα πολλές παραγωγές του Hollywood, όπως το Legend of Zorro, The Golden Compass όπου η visual effects ομάδα μας κέρδισε το Οscar, το Casino Royale (η πρώτη ταινία με τον Daniel Craig ως James Bond και πολλές ακόμη. Επίσης για κάποιες από αυτές ήμουν και στα γυρίσματα σε διάφορες αποστολές ανά τον κόσμο. Μεξικό για το Zorro, Πράγα και Μπαχάμες για το Casino Royale, Ιταλία για το Mission Impossible, και Χονγκ Κονγκ για το Push. H συνεργασία μου με το Κing Kong ξεκίνησε όταν οι παραγωγοί ζήτησαν εξτρά καλλιτέχνες και η εταιρία που δούλευα στο Λονδίνο με πρότεινε ως μια από τους τρεις καλύτερους visual effects artists που είχε. Το βιογραφικό μου πλήρωσε τα standards  τους οπότε μου έκαναν πρόταση να πάω στην Νέα Ζηλανδία και η ομάδα μας κέρδισε το Οscar των καλύτερων Οπτικών Εφέ».

(Με την Catherine Zeta Jones)

Oι παραπάνω εμπειρίες μπορεί να ακούγονται συναρπαστικές, ωστόσο η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική όπως εξηγεί η Στέλλα:

«Δεν είναι όλα όμως όσα glamourous ακούγονται. Για παράδειγμα για το Κινγκ Κονγκ δουλεύαμε 90-100 ώρες την εβδομάδα. Μια μέρα έτυχε να δουλέψω από τις 9 το πρωί μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί στις 8 για να ξαναπάω δουλειά το μεσημέρι. Επίσης στα ταξίδια για τα γυρίσματα η ζωή είναι λίγο στρατιωτική. Στο Μεξικό για τον Zorro είχα ξύπνημα στις 3 τα ξημερώματα για να μας πάρει ο οδηγός στις 4, να κάνουμε διαδρομή μιας ώρας για να φτάσουμε στον χώρο γυρισμάτων και να στήσουμε τα πάντα. Μέχρι τις 7 το απόγευμα δουλεύαμε ασταμάτητα χωρίς διάλειμμα. Ήταν απίστευτη εμπειρία, δοκιμάστηκαν οι αντοχές μου και απέκτησα γερό στομάχι. Τα ταξίδια σε όλο τον κόσμο είχαν το τίμημα τους , δεν μου χαρίστηκε τίποτα. Δούλεψα πολύ σκληρά!»

Όπως είναι φυσικό, μέσα από την δουλειά της, ήρθε σε επαφή με τους μεγαλύτερους stars  του εξωτερικού και μας μιλά για την εμπειρία της μαζί τους:

«Η πρώτη μου επαφή με μεγάλους stars ήταν στο Μεξικό για τα γυρίσματα του  Zorro. O Antonio Banderas είναι ο πιο καλός και προσιτός που έχω συναντήσει, ήταν πάντα εύθυμος και εκτιμούσε την ζωγραφική μου. Θυμάμαι που μου ζητούσε ένα σχέδιο που είχα φτιάξει για τα μπλουζάκια του crew να το τυπώσει στο ντεπόζιτο της Ηarley του. Η Catherine Zeta Jones δεν ήταν το ίδιο προσιτή με όλους παρά μόνο με αυτούς που επέλεγε εκείνη και ήμουν τυχερή να είμαι μια από αυτούς. Είναι μια γυναίκα που θαυμάζω, είναι μια γυναίκα που θαυμάζω. Εκτός από πανέμορφη είναι απίστευτα έξυπνη και ετοιμόλογη. Με τον Daniel Craig δούλεψα αρκετά κοντά και έζησα όλο το στρες του πως θα τον υποδεχτεί το κοινό ως νέο Bond 007 και διάδοχο του Pierce Brosnan. Είναι ένας επίσης χαρισματικός άνθρωπος, σέβεται τους συνεταίρους του και ήταν η ψυχή των parties. Τα jager-bombs του ήταν θανατηφόρα. Μεγαλύτερη εντύπωση όμως απ΄όλους μου έκανε ο Heath Ledger. Είχα την τύχη να δουλέψω στην τελευταία ταινία της καριέρας του “The Imaginarium of Parnassus” όπου μόλις τελειώσαμε τα εξωτερικά γυρίσματα στο Λονδίνο όλο το συνεργείο θα πετούσε Καναδά για να κάνουμε τα στουντιακά γυρίσματα. Στον δρόμο για τον Καναδά ο Heath έκανε στάση στην Νέα Υόρκη να επισκεφτεί την κόρη του και εκεί βρήκε τραγικό θάνατο. Η παραγωγή σταμάτησε επί τόπου και δεν είχαμε ιδέα τι θα επακολουθήσει. Ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί η ταινία ώσπου μεσολάβησαν για να τιμήσουν την μνήμη του Ηeath και να ολοκληρώσουν το έργο του οι Johnny Depp, Colin Farel και Jude Law οι οποίοι μοιράστηκαν τον ρόλο του Heath. H εμπειρία ήταν συγκλονιστική και επίσης ο Heath εκτός από απίστευτος ζωγράφος ήταν και απίστευτα συνεσταλμένος. Γενικά οι πιο σημαντικοί και χαρισματικοί άνθρωποι που έχω γνωρίσει ήταν οι πιο απλοί και συνεσταλμένοι».

(Εδώ στα γυρίσματα του Mission Impossible)

Όταν η Στέλλα δεν εργάζεται για τα visual effects κάποιας μεγάλης κινηματογραφικής παραγωγής, ασχολείται με την άλλη της μεγάλη αγάπη που είναι η… ζωγραφική, αλλά όχι όπως την ξέρουμε, καθώς την έχει εξελίξει σε ένα άλλο επίπεδο:

«Εξακολουθώ να συνεργάζομαι με post production houses εδώ στην Νέα Υόρκη αλλά παράλληλα ακολουθώ και την δική μου αυτόνομη πορεία, κάνοντας εκθέσεις, σκηνοθετώντας ταινίες μικρού μήκους και επίσης γράφω σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και ταινίες.Το είδος τέχνης που κάνω είναι ένα πάντρεμα ζωγραφικής με ακρυλικά ή καλλιγραφικό μελάνι ψηφιακής ζωγραφικής και στερεοσκοπική φωτογραφία. Ήθελα να συνδυάσω όλες τις γνώσεις που έχω πάρει όλα αυτά τα χρόνια δουλεύοντας για ταινίες και να δημιουργήσω ένα νέο διαδραστικό τρόπο στον θεατή να δει τα έργα μου μέσα από 3D γυαλιά».

Aν αναρωτιέστε τώρα πως μπορεί να είναι ένα «τυπικό» 24ωρο της, μας δίνει η ίδια την απάντηση:

«Καταρχήν περνάω πάρα πολλή ώρα πάνω στον υπολογιστή και προσπαθώ να βάζω alarm για διαλείμματα, αλλιώς η μέρα περνά σε νύχτα χωρίς καν να το διανοηθώ. Προσπαθώ να κάνω τουλάχιστον 45 λεπτά με μια ώρα άσκηση και τρέξιμο όταν ο καιρός της Νέας Υόρκης το επιτρέπει. Pilates και spinning. Mου αρέσει να περπατάω πολύ είναι ο καλύτερος τρόπος να εξερευνήσεις μια πόλη. Ξεκινάω να περπατάω και κάθε φορά προσπαθώ να περνάω από καινούργια στενάκια και δρόμους. Επίσης κάνω πολλές στάσεις για φωτογραφίες. Επίσης ασχολούμαι πολύ με την διατροφή όχι απαραίτητα για χάσιμο βάρους όσο για υγεία, το προσωπικό μου Instagram είναι γεμάτο μακροβιοτικές συνταγές».

(Mε τον Terry Gilliam)

Όσο για το αν σκέφτεται να επιστρέψει κάποια στιγμή στην Ελλάδα;

«Είμαι απίστευτα δεμένη με την οικογένεια μου. Δεν πιστεύω ότι συνηθίσαμε ποτέ την απόσταση, αλλά είμαι τυχερή που οι γονείς μου πάντα πίστευαν σε εμένα και ήταν πάντα υποστηρικτικοί σε όλες τις αποφάσεις μου με τίμημα να με έχουν τόσα χρόνια μακριά τους. Επίσης έχω δυο αδερφές και μια ανιψιά που υπερλατρεύω. Όπως καταλαβαίνεις αυτό θα ήταν ο κύριος λόγος να γυρίσω κάποτε αλλά το βρίσκω λίγο δύσκολο. Ελπίζω στο μέλλον να προκύψει κάποια παραγωγή ή συνεργασία ή να καταφέρω να χτίσω κάτι στην Ελλάδα που να μου επιτρέπει να την επισκέπτομαι πιο συχνά. Είναι όνειρο μου να δω κάποια στιγμή στο μέλλον την Ελλάδα να μπαίνει λίγο πιο δυναμικά στο χώρο του κινηματογράφου. Έχουμε όλες τις τοποθεσίες που μπορεί να χρειαστεί μια ταινία και ταλαντούχα παιδιά. Με την σωστή εκπαίδευση και επιμονή μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα».

(Στα γυρίσματα του Zorro)

Συνέντευξη στην Χριστίνα Βεργιώτη.

πηγή: http://www.star.gr/