Με αυτή την κυβέρνηση συμφωνία με τους δανειστές μας ,όπως εκείνοι την εννοούν, δεν μπορεί να υπάρξει!

  «Μία από τις πιο βαθιές συνέπειες του προγράμματος προσαρμογής ήταν η ραγδαία αύξηση της ανεργίας( από 7,3 τοις εκατό τον Ιούνιο του 2008 με 27,9 τοις εκατό τον Ιούνιο του 2013, το υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη νεολαία η ανεργία έφτασε σε πρωτοφανή ρυθμό 64,9 τοις εκατό το Μάιο του 2013 (σε σύγκριση με μέσο όρο 24,4 στη ζώνη του ευρώ.»
Επιπλέον, οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής, έχουν υπονομεύσει την υλοποίηση του δικαιώματος στην εργασία.Η ίδια έκθεση αναφέρεται στις συνέπειες της κοινωνικής ασφάλισης και στην καταρράκωση κάθε συνταγματικού δικαιώματος στην περίθαλψη και την υγείας.
Αν επομένως οι πολιτικοί μας μιλούσαν τη γλώσσα της αλήθειας,θα ομολογούσαν δημόσια πως καμία άλλη κυβέρνηση δε θα μπορούσε να ψηφίσει σε ελληνική Βουλή περαιτέρω υφεσιακά μέτρα,στο όνομα του δανεισμού της χώρας!
Το ομολόγησε ο κ.Σαμαράς σε τηλεοπτική του συνέντευξη πως οι δανειστές αύξαναν διαρκώς τις απαιτήσεις τους  για να μην επέλθει συμφωνία και …έτσι αναγκάστηκε να καταφύγει στις εκλογές!
Άρα αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να υπογράψει τη συμφωνία που δεν υπέγραψε η προηγούμενη,που εφάρμοσε με καλβινική λογική το μνημόνιο,χωρίς να επιτύχει το παραμικρό,άσχετα αν ισχυρίζεται το αντίθετο!
Ούτε φυσικά δεν μπορεί να υιοθετήσει περαιτέρω υφεσιακά μέτρα που θα βαθύνουν την κρίση,θα αυξήσουν την ανεργία και θα εκμηδενίσουν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας!
Ο κ.Τσίπρας επιχείρησε να επιτύχει πολιτική συμφωνία στο θέμα του δανεισμού και με τις συναντήσεις του στην Ευρώπη αλλά και με την υιοθέτηση του δόγματος της ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής της χώρας με τα εντυπωσιακά  ανοίγματά του στην Κίνα και τη Ρωσία.Δυστυχώς όμως οι πολιτικοί του σχεδιασμοί,παρά την τεχνική αισιοδοξία που καλλιεργείται,δεν έχουν φέρει άμεσο αποτέλεσμα,ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας τελειώνουν!
Και τι πρέπει να γίνει;
Να υποχωρήσει άτακτα και να αποδεχθεί τις ντιρεκτίβες των θεσμών για περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων,αύξηση του ΦΠΑ και αύξηση της έμμεσης φορολογίας;
Να αρνηθεί μέχρι τέλους,μήπως οι θεσμοί,προσμετρώντας τις συνέπειες  στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρωζώνης, υποχωρήσουν την τελευταία στιγμή και δώσουν τα δανεικά;
Ή μήπως θα πρέπει να ανοίξει τα “χαρτιά”του στο εσωτερικό της χώρας,να εκθέσει ενώπιον των πολιτικών αρχηγών των άλλων κομμάτων τα πραγματικά δεδομένα της διαπραγμάτευσης,να σταθμίσει πολιτικά μέχρι πού μπορεί να φτάσει με αυτά τα δεδομένα που υπάρχουν στη διαπραγμάτευση,να δώσει με ακρίβεια(τώρα μπορεί να το κάνει)το δικό του οικονομικό πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης με αριθμούς και όχι με επίθετα και αν δεν υπάρξει συνεννόηση,να προκηρύξει άμεσα εκλογές  με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο,με το οποίο θα διαπραγματευθεί με τους δανειστές την επομένη των εκλογών.
Αυτή η λύση είναι ίσως η πλέον ευρωπαϊκή,αφού τα πλαίσιο της νέας διαπραγμάτευσης με τους δανειστές θα το καθορίσει ο ίδιος ο λαός,επιλέγοντας το διαπραγματευτή του,που θα απαντήσει συγκεκριμένα τι θα προτείνει στους δανειστές.
Αυτός ο εξορθολογισμός θα βοηθήσει και τον ίδιο τον κ.Τσίπρα να εγκαταλείψει ρητορίες και υπερβολές αλλά και πρόσωπα που δε θα θελήσουν να τον ακολουθήσουν στον πολιτικό ρεαλισμό που αναμφίβολα έχει επιδείξει στο λίγο χρόνο που επιχειρεί να κυβερνήσει τη χώρα και …ο Θεός βοηθός!