Πασχάλιον Μήνυμα του Σεβ. Μητροπολίτου Ιταλίας και Μελίτης κ.κ. Γενναδίου
+ ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΙΤΗΣ
ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΝΟΤΙΟΥ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΙΕΡΩ ΚΛΗΡΩ ΚΑΙ ΤΩ ΕΥΣΕΒΕΙ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Στην ΡΗΡ
Θεοτίμητε καί εὐλογημένε Λαέ τοῦ Θεοῦ,
Αἱ ἡμέραι τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, αἱ ἡμέραι τῆς Ἐνσάρκου Οἰκονομίας, ἡ ἡμέρα τῆς Βηθλεέμ, ἡ ἡμέρα τῆς Βαπτίσεως εἰς τόν Ἰορδάνην, αἱ ἡμέραι τοῦ Θαβώρ καί τοῦ Γολγοθᾶ, ἐποιήθησαν ὑπό τοῦ Κυρίου διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν.
Ὅμως, ὅλα αὐτά θά εἶχον σημασίαν καί σπουδαιότητα, ἀλλά καί ἐπίδρασιν, πειθώ, κῦρος καί διάδοσιν «Μηδέν» (μηδαμινήν), ἐάν δέν ἐπηκολούθη ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, «ἡ Πανήγυρις τῶν Πανηγύρεων». Ἰδού, τό Ἀποστολικόν ἐπιστέγασμα: «Εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ἡμῶν» (Α’ Κορίνθ. 15,14). Ἀλλ’ εἶναι βέβαιον καί γνωστόν τοῖς πᾶσιν ὅτι ὁ Χριστός «παρεδόθη διά τά παραπτώματα ἡμῶν καί ἠγέρθη διά τήν δικαίωσιν ἡμῶν» (Ρωμ. 4,25). Καί ἀκόμη εἶναι ἐπίκαιρον νά ἐνθυμηθοῦμεν ὅτι ἐχέγγυον τῆς δικαιώσεως καί ἀπολυτρώσεως ἡμῶν εἶναι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου διά τῆς θυσίας Του.
Μέσα εἰς τό πανηγυρικόν καί ἀναστάσιμον τοῦτο χρονικόν διάστημα, πιστά καί ἐκλεκτά τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἡ Μήτηρ ἡμῶν Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θά ἑορτάσῃ τόν Ἅγιον Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον τόν Τροπαιοφόρον, Πολιοῦχον καί Προστάτην τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως καί τῆς ἱστορικῆς Κοινότητος τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Βενετίας. Κατά τήν Ἐαρινήν ταύτην ἀγιωτάτην τῆς «Ἀναστάσεως ἡμέραν, λαμπρυνθῶμεν λαοί», ὅπως ψάλῃ ὁ Ὑμνῳδός τοῦ Ἁγίου Πάσχα, ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ».
Ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος, τόν ὁποῖον εὐφημοῦμεν «ὡς ὑπέρμαχον, τῶν πιστῶν ἐν κινδύνοις» καί δή «τῷ τῆς πίστως θώρακι καί ἀσπίδι τῆς χάριτος καί Σταυροῦ δόρατι…» (Μ. Ἐσπερινός) ἤθλησε μέ τήν πίστιν καί τό πνεῦμα τῆς Ἀναστάσεως. Πιστός μέχρι θανάτου, ἔλαβε τόν αἰώνιον καί ἀκατάλυτον στέφανον τῆς ἀθανάτου ἁγιότητος καί οὐρανίου ζωῆς.
Ἡ φωτοφόρος καί πεποικιλμένη μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ἡ ὁποία ἐξέλαμψε, δόξῃ καί Χάριτι, προσφέρει ὑπέροχα καί ἀνεξίτηλα διαχρονικά Μηνύματα, ὅπως τήν πίστιν, τήν ἀγάπην, τήν ἐλπίδα, τήν ἑνότητα, τήν ἀφοσίωσιν, τήν θυσίαν. Εἶναι τά ζωηφόρα καί ἀμάραντα ἄνθη, ὡραιότατα καί ἀσύγκριτα εἰς τήν δύναμιν τῆς εὐωδίας καί τῆς ἀπολαύσεως, ἀποτελοῦν μίαν Ἀνθοδέσμην, οὐ τήν τυχοῦσαν, ἡ ὁποία δέν πωλεῖται, δέν ἔχει τιμήν, εἶναι ἀνεκτίμητα καί σωτήρια. Εἶναι ἄνθη, τά ὁποῖα δίδουν Μύρον ἀέναον, εἶναι θησαυρός θεῖος, κεχρισμένος μέ τήν εὐλογίαν καί τήν δύναμιν τοῦ Θεοῦ, ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν μακαριότητα καί τήν θεϊκήν αἰωνιότητα τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς.
Ἡ σημερινή κρίσις, ἐκλεκτά καί ἀφωσιωμένα τῇ Μητρί ἡμῶν Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ τέκνα ἐν Κυρίῳ, καίτοι ἐν τῇ πράξει εἶναι ἕνας σκληρός καί ἀδίστακτος ἐχθρός τῆς ἀνθρωπότητος, κατά τῆς προόδου καί τῆς ἀναπτύξεως αὐτῆς, καί ἡ ὁποία, χωρίς ἔλεος, μέ τήν προσωρινήν καί παναθλίαν συμπόρευσιν τῆς ἐκκοσμικεύσεως καί τῆς ἀδιαφορίας κατά τοῦ συνανθρώπου ἡμῶν, σφαγιάζει εἰς τήν οὐσίαν, ἀδίκως καί παρανόμως, κάθε ἄνθρωπον, σπρώχνει δέ αὐτόν εἰς τήν διαφθοράν καί τήν κοινωνικήν ἐξαθλίωσιν, δέν πρέπει νά ἐκμηδενίσῃ ἡμᾶς, ἀλλ’ ἡμεῖς, Κλῆρος καί Λαός τοῦ Θεοῦ, μέ τήν θεϊκήν πνοήν τοῦ Μύρου καί τήν ἀκαταίσχυντον δύναμιν τῶν κεχαριτωμένων Ἀνθέων, τῶν αἰωνοβίων Μηνυμάτων, τά ὁποῖα δωρίζει εἰς ἡμᾶς ὁ ἐντός ὁλίγων ἡμερῶν ἑορταζόμενος Ἅγιος Προστάτης καί Πολιούχος τῆς Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς ἱστορικῆς Κοινότητος τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Βενετίας, Γεώργιος ὁ Μεγαλομάρτυς καί Τροπαιοφόρος, καί μέ τά ὁποῖα δυνάμεθα, «τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ», ὅπως βροντοφωνῇ ὁ Εὐαγγελιστής, νά ἐλευθερωθοῦμεν ἀπό τήν φοβεράν ταύτην κρίσιν, καί δή, νικηφόροι καί ἰσχυροί, νά βαδίσωμεν τόν δρόμον τῆς ἐλευθερίας, τόν δρόμον τοῦ φωτός, τόν δρόμον τῆς ἀληθείας, ὁ ὁποῖος ἐν τῇ πραγματικότητι εἶναι «Ἕνας καί Μοναδικός». Εἶναι ὁ Δρόμος (ἡ «Ὁδός») τοῦ Ἰησοῦ χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ εἰς τήν Ἀνάστασιν, ὁδηγεῖ εἰς τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, εἰς τήν Αἰώνιον Ζωήν, διά τήν ὁποίαν ἐπλάσθη ὁ ἄνθρωπος καί διά τόν ὁποῖον ἐγεννήθη, ἐσταυρώθη, ἐτάφη καί ἀνέστη ὁ Σωτῆς ἡμῶν Χριστός.
Περαίνοντες τό Πασχάλιον καί Πανηγυρικόν τοῦτο Μήνυμα, ἄς ψάλωμεν μαζί μέ τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Χρυσόστομον, Ἀρχιεπίσκοπον Κωνστνατινουπόλεως, ἐν ἕνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ: «Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως, πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος… Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο».
Χριστός Ἀνέστη!
Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Σχόλια Facebook