Η συγκλονιστική μαρτυρία Έλληνα που επέζησε από συντριβή αεροπλάνου!

Οδυνηρές μνήμες από την αεροπορική τραγωδία που βίωσε ο ίδιος πριν από 23 χρόνια, ξύπνησε η πτώση του airbus της Germanwings στο Νίκο Σκουριά. Ήταν ένας από τους εννέα επιζήσαντες της μοιραίας πτήσης 148, από τη Λυών στο Στρασβούργο, στις 20 Ιανουαρίου του 1992. Το αεροσκάφος συνετρίβη σε υψόμετρο 800 μέτρων λίγο πριν από την προσγείωση. Ο Νίκος Σκουριάς περιέγραψε όσα συνέβησαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα πρώτο ισχυρό τράνταγμα, ακολούθησαν μια σειρά τρανταγμάτων, εκκωφαντικών ήχων, σπινθήρων. Αυτό για κάποια δευτερόλεπτα. Μετά, νεκρική σιγή. Καθόμουν στην τελευταία σειρά. Το αεροπλάνο είχε προσκρούσει σε βουνό» εξομολογείται ο ίδιος.

http://www.star.gr/Pages/Ellada.aspx?art=270822&artTitle=i_sygklonistiki_martyria_ellina_pou_epezise_apo_syntrivi_aeroplanou

Στο αεροσκάφος επέβαιναν 96 επιβάτες και μέλη του πληρώματος. Ο τραγικός απολογισμός ήταν 87 νεκροί. Στην πορεία της καθόδου του, το αεροσκάφος προσέκρουσε σε βουνό.

«Ήταν μια απλή και ήρεμη πτήση. Τελείως ξαφνικά, έγινε η μοιραία σύγκρουση. Κανένας από τους επιβάτες δεν είχε αντιληφθεί, το τι επρόκειτο να συμβεί την επόμενη στιγμή. Ξαφνικά, μια τρομακτική σύγκρουση. Το αεροπλάνο προσέκρουσε στο βουνό, με μία ταχύτητα 350-360 χιλιόμετρα την ώρα.» προσθέτει ο Νίκος Σκουριάς.

Ο ίδιος περιέγραψε επίσης, τις πρώτες σκηνές που αντίκρυσε μόλις συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί. Έλυσε τη ζώνη του και κοίταξε γύρω του.

«Το αεροπλάνο είχε διαλυθεί. Σηκώθηκα, είδα ότι η ουρά είχε διαλυθεί. Δεν υπήρχε άτρακτος, είχε διαλυθεί. Κάτω από το δάπεδο υπήρχαν συντρίμμια. Έξω είχε χιόνι, συντρίμμια, έλατα που καίγονταν, η θερμοκρασία στους -10 βαθμούς και το κρύο τσουχτερό.»

Η νύχτα είχε αρχίσει να πέφτει. Μετά το πρώτο σοκ, όσοι επέζησαν προσπάθησαν να εντοπίσουν και άλλους ζωντανούς επιβάτες.

«Μία αεροσυνοδός, που βρισκόταν στο πίσω μέρος του αεροπλάνου, εκσφενδονίστηκε, αλλά ζούσε. Τη βρήκαμε στο δάσος τραυματισμένη. Εντοπίσαμε μία γυναίκα και το μωρό της μέσα στα συντρίμμια, δίπλα σε κάποια διαλυμένα καθίσματα. Βγάλαμε πρώτα το μωρό και μετά τη μητέρα. Μετά, συναντήσαμε και άλλους δύο διασωθέντες. Όλοι ήταν τραυματίες, πονούσαν, το κρύο ήταν τσουχτερό.» αναφέρει.

Η πρόσφατη αεροπορική τραγωδία στις Άλπεις χωρίς επιζώντες φέρνει στο μυαλό του Νίκου Σκουριά όσα έζησε ο ίδιος, ο οποίος βρήκε το θάρρος να μπει ξανά σε αεροπλάνο.

«Έχω ευαισθησία, πλέον. Πάντα σκέφτομαι τη δική μου περιπέτεια. Στεναχωριέμαι, ζω με αυτό. Στενοχωριέμαι για τα θύματα και μου έρχονται κάποιες αναμνήσεις. Αυτό που συνέβη στην πτήση της Germanwings, τι να πω…. Θα προτιμούσα, αν ήταν να πεθάνω, να συμβεί από λάθος πιλότου, ή βλάβη του αεροπλάνου και όχι να με παρασύρει κάποιος στο θάνατο.»

Οι 9 επιζήσαντες της πτήσης 148 κρατάνε ακόμα επαφή. Συναντώνται κάθε χρόνο σε μια εκκλησία κοντά στο σημείο της συντριβής.