ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Δεν είμαι εγώ!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τελικά, βρε παιδιά, τι έγινε; Εμείς κάναμε κωλοτούμπα ή οι Ευρωπαίοι εταίροι μας; Τους τρομάξαμε ή μας έσκιασαν; Τους ξεγελάσαμε ή μας τύλιξαν σε ένα e mail;  Τί έγινε επιτέλους; Κατάλαβε κανένας;

Μπα, μάλλον «κανένα στόμα δεν το ‘βρε και δεν το πε ακόμα»!

Έτσι κι εγώ έσπευσα πρωϊ-πρωϊ, που αλλού;  στο τηλέφωνο!

-Πρόεδρε, σχεδόν ούρλιαξα, πες μου τι στην ευχή συνέβη; Μπας και κατάλαβες εσύ; Εμένα μου θυμίζουν τους τέσσερις στρατηγούς του γνωστού άσματος…  Ο ένας, ο διαπραγματευτής, αναφωνεί “νενικήκαμεν”.  Ο δεύτερος, από την Ευρωβουλή, ζητάει συγγνώμη από το λαό που τον παραπλανήσαμε!  Ο τρίτος, ο πιο πάνω, λέει πως κάνει …στρατηγική και ο τέταρτος κραυγάζει ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια γιοκ, κι ας τους γράψαμε το αντίθετο! Τι γίνεται;

-Γιατί, εσύ δεν κατάλαβες χαζέ δημοσιογράφε;

-Μόνον εγώ δεν κατάλαβα πρόεδρε; Θαρρείς κατάλαβε ο Λαφαζάνης; Νομίζεις κατάλαβε ο Γλέζος; Μήγαρις κατάλαβε ο Λαπαβίτσας; Ή ο Θεοδωράκης, που δέχθηκε και την επίσκεψη του πρωθυπουργού!.. Νομίζεις κατάλαβαν οι μισθωτοί αν θα πάρουν τις αυξήσεις  στον κατώτατο μισθό που τους υποσχέθηκαν; Πιστεύεις ότι κατάλαβαν οι μικροομολογιούχοι αν θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους που τους έταξαν; Νομίζεις κατάλαβαν οι καθαρίστριες εάν επιστρέφουν στο υπουργείο ή κατασκηνώνουν στο πεζοδρόμιο; Ποιός και τι κατάλαβε, Πρόεδρε;

-Λοιπόν άκου. Όπως θυμάσαι, σου είπα τις προάλλες ότι όταν διαπραγματεύεται ο αδύναμος με τον δυνατό, είναι καλύτερα αντί να κάνει τον παλλικαρά, να παίρνει την πρώτη πρόταση που του κάνει ο δυνατός. Γιατί όλες οι άλλες είναι χειρότερες από την πρώτη και η τελευταία η χειρότερη όλων!

-Ναι, το θυμάμαι. Το έγραψα κιόλας…

-Α, ωραία! Επίσης σου θύμησα μια άλλη φορά τι είπε ο μακαρίτης ο Μπίσμαν. Αλλά και ο Θουκιδίδης που είπε πως ο δυνατός προχωράει μέχρις εκεί  που του επιτρέπει η δύναμή του. Και ο αδύναμος υποχωρεί μέχρι εκεί που τον υποχρεώνει η αδυναμία του!

-Ωραία Πρόεδρε, τα ‘παμε αυτά!  Τι έχουν να κάνουν με τον Βαρουφάκη;

-Όταν με ρώτησες για την νοημοσύνη και την ευφυϊα του Βαρουφάκη, θυμάσαι τι σου είπα;  Σου είπα: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε…

-Πρόεδρε, ούτε στην αρχή ούτε στο τέλος τον μακαρίζω! Κι αν θέλεις να ξέρεις, ούτε ψύλλος στον κόρφο του!

-Λοιπόν, άκου τώρα και τους πιο πρόσφατους δικαιολογιούχους!  Όταν είδαν στη Ρώμη Ιταλούς στρατιώτες να επιστρέφουν από το μέτωπο της Ελλάδος, επειδή τότε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο δεν υπήρχε, πίστευαν ότι είχανε νικήσει. Έτσι, όταν ρώτησαν το Μουσολίνι γιατί επέστρεψε τόσο σύντομα ο στρατός, αυτός είπε: ΄Τους κατατροπώσαμε τους Έλληνες. Ήταν η πρώτη μάχη. Αργότερα ο πόλεμος”!

-Δηλαδή, Πρόεδρε, θέλεις να πεις ότι …μας κατατρόπωσαν οι εταίροι μας;

-Ποιοί εταίροι, θέλεις να λες οι τρεις ιεράρχες!  Όχι οι θρησκευτικοί, οι …πολιτικοί ιεράρχες!  Αυτοί τους βάφτισαν «τρεις θεσμοί», αλλά τρεις ιεράρχες τους πεις, τρεις θεσμούς τους αναφέρεις, τρόϊκα είναι! Και αυτό δεν αλλάζει!

-Δηλαδή Πρόεδρε, θέλεις να πεις ότι  το Πρόγραμμα το υπογράψαμε με την τρόΪκα;

-Ποιό Πρόγραμμα; Αυτό είναι η 4μηνη προέκταση του Μνημονίου που οδηγεί σε νέο –το τρίτο- μνημόνιο! Πρόγραμμα το πεις, Συμφωνία το ονομάσεις, Μνημόνιο είναι , σου υπενθυμίζει τι έχεις αναλάβει υποχρέωση να κάνεις. Και αυτό δεν αλλάζει!

– Πρόεδρε, με μπερδεύεις πρωί-πρωί. Είναι καλό ή κακό για μας, αυτό μπορείς να μου το εξηγήσεις;

-‘Ακου κουφιοκεφαλάκη μου. Θα σου πω ένα ανέκδοτο. Κι επειδή, ασχέτως του πως κάθε φορά σε βαφτίζω, έξυπνος είσαι, θα καταλάβεις!

_Τό σώσες, Πρόεδρε, στο και πέντε!..

-Λοιπόν, άκου: Επιστρέφει μια μέρα νωρίτερα η σύζυγος από ένα επαγγελματικό της ταξείδι στην Ευρώπη.  Από το αεροδρόμιο πάει κατ ευθείαν στο σπίτι και τσακώνει τον άντρα της με άλλη γυναίκα στο κρεβάτι!

Γίνεται έξαλλη! Παλιάνθρωπε, τομάρι, τι κάνεις εκεί βρε;

Την κοιτάζει σαστισμένος ο  άπιστος  σύζυγος:  Άκου, της λέει,  αυτός που βλέπεις, δεν είμαι εγώ!

-Τι λες βρε τζαναμπέτη, θα σου σπάσω το κεφάλι, βρε!

-Ακους τι σου λέω; παίρνει φόρα ο σύζυγος. Ακούς; Αυτός που βλέπεις δεν είμαι εγώ. Αυτή είναι η θέση μου και  δεν την αλλάζω!

-Καλά,  πρόεδρε, αυτό είναι …προεδρικό!

-Όχι, άλλο είναι προεδρικό: Αυτό που θα σου πω τώρα:  “Είσαι αφέντης στις λέξεις που δεν έχεις ακόμη προφέρει, αλλά γίνεσαι  σκλάβος στις λέξεις που έχεις πει! Γι αυτό, στην πολιτική διαμάχη καλό θα είναι τα λόγια σου να είναι μετρημένα, γλυκά και τρυφερά! Γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειασθεί να τα ξανα-φας”!

Θα σου μάθω και ένα ακόμα, κύριε δημοσιογράφε: Ξέρεις ποιός είναι ο καλλίτερος τρόπος για να μην πάρεις πίσω το λόγο σου;

-Ποιός είναι πρόεδρε;

-Να μην τον δώσεις! μου λέει με την βροντερή φωνή του και κλείνει το τηλέφωνο με ένα, have a nice day!