Ομογενειακές Ανησυχίες

Του Παναγιώτη Μακριά*

Για πρώτη φορά στα 28 του χρόνια αφιερώνει το περιοδικό “Estiator” το εξώφυλλό του σε ελληνικές εκλογές.  Αυτό γίνεται διότι για πρώτη φορά πέτυχε η ακροαριστερά να σχηµατίσει κυβέρνηση (χωρίς αυτοδυναµία) µε πρωθυπουργό, υπουργό εξωτερικών και πολλούς υπουργούς διατελέσαντας αξιωµατούχοι και µέλη του Κοµµουνιστικού Κόµµατος Ελλάδας.  Το κάνοµε αυτό διότι για πρώτη φορά ακούσαµε προεκλογικές υποσχέσεις και επίσηµες προγραµµατικές εξαγγελίες που, αν πραγματοποιηθούν, θα ανατρέψουν νόµους και θεσµικές δοµές, θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα όρια του ευρωπαϊκού σοσιαλισµού και θα δηµιουργήσουν µια στρατιά πολιτών που δεν θα έχουν κανένα λόγο να δουλέψουν για το υπόλοιπο της ζωής τους, όπως γίνεται εδώ στην Αµερική, κάτω από διαφορετικές όµως αιτίες και συνθήκες.

Ο πρωθυπουργός δεν ανέφερε τίποτε για κατάργηση της παραγραφής αδικηµάτων για τους υπουργούς, ούτε και για αλλαγή του εκλογικού νόµου µε το δώρο των 50 εδρών. Ξεχάστηκε το σύστηµα της αναλογικής που θα εφάρµοζε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Μας ικανοποίησαν, όµως, οι κατηγορηµατικές διαβεβαιώσεις για την καταπολέµηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και του πελατειακού Κράτους που έφεραν την χώρα εκεί που βρίσκεται σήµερα.

Είναι φυσικό να θέλουν οι Ελληνοαµερικανοί να ακούγεται και η δική τους φωνή από την Κυβέρνηση και τα αδέλφια τους στην Ελλάδα. Δεν ζητούν εύσηµα για τα όσα κάνουν χωρίς να κοµµατίζονται. Τους ενδιαφέρουν άµεσα οι κυβερνητικές εξαγγελίες. Πάρα πολλοί από αυτούς έχουν µεταφέρει στην Ελλάδα τους καρπούς µακροχρόνιων µόχθων. Έχουν αποταµιεύσεις στις Τράπεζες, είναι ιδιοκτήτες ακινήτων, ξεκίνησαν επιχειρήσεις και έκαµαν επενδύσεις χωρίς να φανταστούν ότι µια µέρα θα ήταν δυνατό να τα έχαναν όλα.

Είναι φυσικό να ενδιαφέρει όλους µας η περαιτέρω αποµάκρυνση από  τις αρχές της Ελεύθερης Οικονοµίας και ο προσανατολισµός σε περισσότερο κρατισµό, που µπορεί να  οδηγήσουν την χώρα σε µόνιµη φτώχεια και µεγαλύτερο χρέος. Πολλοί οµογενείς ανατρίχιασαν µε την υπουργική εξαγγελία για την δηµιουργία “Κολχόζ”, κατά το σοβιετικό πρότυπο. Και δεν αρέσουν καθόλου τα προκλητικά φλερταρίσµατα µε την Ρωσία, ή τα καλά λόγια του κ. Πούτιν για τον κ. Τσίπρα. Με την απέραντη αγάπη µας για την πρώτη πατρίδα και την όλη συµπαράσταση στα δίκαια του Ελληνισµού πιστεύοµε στην ανάγκη παραµονής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς περισσότερο κρατισµό.

Η καταπληκτική πρόοδός των οµογενών σε όλο τον κόσµο πραγµατοποιήθηκε µε τις ευκαιρίες που τους δίνουν οι αµερικανική και άλλες ελεύθερες οικονοµίες. Ακούσατε πολλές περιπτώσεις Ελλήνων που έχουν προκόψει σε κοµµουνιστικά  καθεστώτα;  Πόσοι Έλληνες αποδηµούν στην Κούβα, στην Βενεζουέλα, στην Κίνα, στην Βόρεια Κορέα, η ακόµη και στην µετακοµµουνιστική Ρωσία, για µια καλύτερη ζωή;

Πολλοί, εκτός και εντός Ελλάδος, ευλόγως ερωτούν “πού θα βρεθούν τα λεφτά” για τόσα δαπανηρά κοινωνικά προγράµµατα την ώρα που τα κρατικά ταµεία είναι άδεια, και η χώρα καταχρεωµένη, αλλά δεν δίνονται ικανοποιητικές απαντήσεις.

Καθώς ευχόµαστε να επιτύχουν οι σκληρές διαπραγµατεύσεις για νέο δάνειο, εκφράζοµε την ελπίδα ότι η νέα κυβέρνηση θα αναγκαστεί από τα πράγµατα να µειώσει την ρητορική και τις υπερβολικές εξαγγελίες και να βάλει νερό στο κρασί της σε όλα.  Όσο περισσότερο νερό και όσο γρηγορότερα, τόσο το καλύτερο για την χώρα.

*ΣΗΜ: Ο Παναγιώτης Μακριάς δημοσιογραφεί στην Αμερική τα τελευταία 50 χρόνια. Είναι εκδότης του μηνιαίου περιοδικού Estiator και πρώην εκδότης του Greek-American Review. Διετέλεσε για 16 χρόνια αρθρογράφος και αρχισυντάκτης του Εθνικού Κήρυκα Ν. Υόρκης και ανταποκριτής της Ελευθεροτυπίας στην Νέα Υόρκη και στα Ηνωμένα Έθνη.