Κερδισμένοι ή χαμένοι;

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Published on: Feb 21, 2015 @ 12:56 (τελευταία ανάρτηση)

Σε κάθε διαπραγμάτευση τα διαπραγματευόμενα μέρη μετρούν «κέρδη και ζημιές».  Κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις. Σημασία έχει πόσο κοστολογείς αυτά που δίνεις και πόσο αυτά που λαμβάνεις. Άρα, στο ερώτημα «νικητές ή χαμένοι;» η απάντηση θα ήταν καθαρά υποκειμενική εάν δεν συνέτρεχαν κάποιες προϋποθέσεις που βαραίνουν αυτεξούσια στην πλάστιγα της αξιολόγησης.

Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στις  20 Φεβρουαρίου 2015 με τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

  • Ένα τέτοιο σημείο αφορά ασφαλώς στο ότι δεν διαταρράχθηκαν οι σχέσεις Ελλάδος- EE – Νομισματικής Ένωσης.  Παραμένουμε στο Ευρώ και αυτό είναι ένα σημαντικό όφελος. Ίσως όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ, σίγουρα, όμως,  για την Ελλάδα: συνεχίζουμε, για ένα τετράμηνο, να έχουμε ευρωπαϊκή “κάλυψη” που μας διαφυλάσσει από χρεοκοπία.

Δυστυχώς, αυτό είναι και το μόνο βεβαιωμένο κέρδος από την όλη διαπραγμάτευση! Όλα τα άλλα στα οποία η Κυβέρνηση έσπευσε να στηρίξει την (εξαιρετικά περιορισμένη, είναι αλήθεια) μετα-διαπραγματευτική ρητορία της, τελούν υπό την αίρεση του Μνημονίου που ισχύει στο ακέραιο. Η Ελλάδα παραμένει πάντα στο υφιστάμενο Πρόγραμμα που το ελέγχουν οι δανειστές, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καταθέσει κατάλογο με σοβαρές μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να τις εγκρίνουν οι  δανειστές και αναλαμβάνει την υποχρέωση να μην προβεί σε καμμία απολύτως μονομερή ενέργεια του θα επηρεάσει τα δημοσιονομικά, αν δεν την εγκρίνουν οι δανειστές!

Τη Δευτέρα θα αποφασίσουν οι δανειστές εάν οι προτεινόμενες από την ελληνική κυβέρνηση μεταρρυθμίσεις και τα ισοδύναμα είναι ικανοποιητικά.  Με άλλα λόγια, και επειδή όλα  τα ισοδύναμα τα στηρίζει η κυβέρνηση στο κυνήγι των φοροφυγάδων και στη διαφθορλά, πρέπει να ονομάσει τους φοροφυγάδες και τους φοροκλέφτες , τους φοροαποφεύγοντες και τους διεφθαρμένους και αυτούς  “που πήραν τα πλάγια”…

Τελη Απριλίου, θα αξιολογήσουν πάλι οι δανειστές  εάν έχουν τηρηθεί τα συμφωνηθέντα για  τα χρήματα που θα μας δώσουν  Πόσους απ’ αυτούς βρήκαν, και πόσους  πετρελαιολαθρέμπορους έπιασαν! θα καταθέσουν τα στοιχεία,  πόσους τσάκωσαν  και πόσα τους πήραν. Μόλις οι δανειστές θα τα δουν αυτά ως είσπραξη στα ταμεία κράτους,  θα διατάξουν την επόμενη δόση οικονομικής ενίσχυσης, που λέγεται πλέον συμπληρωματική βοήθεια.

Όλα αυτά, αν βέβαια  περάσει η συμφωνία από τη Βουλή. Σύμφωνα με έγκυρο πολιτικό παρατηρητή, “βλέπω όταν φέρουν τις μεταρρυθμίσεις στη Βουλή να τηλεφωνάει ο κ. Τσίπρας στον κ. Σαμαρά και να του λέει: σώσε με!”

Διότι αυτό που σαφώς προέκυψε από τις “διαπραγματεύσεις” είναι αφενός μεν η δέσμευση της κυβέρνησης  να μην προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, καθώς και να μην ακυρώσει τις μέχρι σήμερα μεταρρυθμίσεις, που  θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους. Δηλαδή 100% την τήρηση του  υφιστάμενου Μνημονίου.

Τι σημαίνει η δέσμευση για αποφυγή μονομερών μέτρων; Ότι το πακέτο του προγράμματος Θεσσαλονίκης, που αφορούσε στην “ανακούφιση” των ασθενέστερων λαίκών τάξεων, επί του παρόντος αναβάλλεται για να μην πούμε  ακυρώνεται. “Η ανακούφιση θα γίνει μέχρι τον Απρίλιο με βεντούζες”, έλεγε πολιτικός σχολιαστής με εμπειρία στα δημοσιονομικά.

Πλέον, «κόκκινα δάνεια» ή ληξιπρόθεσμες οφειλές αν προχωρήσουν σε ρυθμίσεις, αυτές θα γίνουν μόνον αν στο ίδιο νομοσχέδιο θα έχει η κυβέρνηση καταγράψει τους πόρους με τους οποίους θα πληρωθούν. Το ίδιο και για τον ΕΝΦΙΑ. Κανένα τέτοιο μέτρο δεν θα περάσει χωρίς την αντίστοιχη “κοστολόγιση” και την πηγή ισοδύναμων εσόδων…

Στον αέρα και οι προεκλογικές (αλλά και Προγραμματικές!) υποσχέσεις της κυβέρνησης  για κατάργηση μίας σειράς μέτρων απορρύθμισης της αγοράς εργασίας,  (κατώτατος μισθός,  Κυριακές, αργίες κλπ) καθώς παρά το ότι μπορεί κάποιες από αυτές  να μην έχουν δημοσιονομικό κόστος, εναπόκειται, όμως,  στην … Τρόϊκα (!) δηλαδή το “τρίγωνο- θεσμοί” να μην τα εγκρίνουν ως έχοντα αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη.

Όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, τώρα η κυβέρνηση ανακάλυψε την …αξία του να μην είναι δογματική, αλλά να τις εξετάσει …κατά περίπτωση!

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. βρέθηκαν να κολυμπούν στον ολυμαγδό των προεκλογικών και Προγραμματικών τους δεσμεύσεων όπου τα έδιναν όλα σε όλους. Και έκαναν την αυτονόητη “τούμπα”.  Χωρίς, μάλιστα, να το κάνουμε “Κούγκι”!..

Ρωτήσαμε “σοφή περί τα πολιτικά” προσωπικότητα για το “δια ταύτα”. Μας είπε: “Ο κ. Τσίπρας σώθηκε από τον Σόιμπλε, να δούμε τώρα πως θα σωθεί από το Λαφαζάνη”…

Πρόσθεσε δε και μία φράση του Μπίσμαρκ: “Όταν ο αδύναμος διαπραγματεύεται με τον δυνατό καλά θα κάνει να πάρει την πρώτη πρόταση του δυνατού, όχι την τελευταία”…

Θα αντέξει η κυβέρνηση, ενόψει της τελικής κρίσης τον Απρίλη; Η εξουσία (όταν μάλιστα την κυνηγάς πενήντα χρόνια!) ενώνει.  Ακόμη και ετερόκλητες συμμαχίες. Το θέμα είναι ποιά επιπλέον ζημιά υπέστη η Ελλάδα όλο αυτό το διάστημα της “ανάτασης”, της “αξιοπρέπειας” και της “παραδειγματικής για την Ευρώπη” διαπραγμάτευσης, όπως με περισσή  έπαρση τόνιζαν.

Ο δε κίνδυνος είναι όλοι αυτοί οι μη προνομιούχοι που βγήκαν στους δρόμους πιστεύοντας στην διαπραγματευτική δεινότητα, στην αποφασιστικότητα και στους κρυφούς άσους στο μανίκι της αγραβάτωτης κυβέρνησης,  να ξαναβγούν στους δρόμους, τη φορά αυτή όχι πανηγυρίζοντας τη “λύτρωση”, αλλά ζητώντας εξηγήσεις για την  χαμένη τους ελπίδα!

Αυτή θα είναι, τότε, η καταλυτική απάντηση στο ερώτημα “κερδισμένοι ή χαμένοι;