SOS από την ομογένεια Αυστραλίας: Χάνουμε τη γλώσσα μας αν δεν αλλάξουμε πορεία

Η έλλειψη δασκάλων με κατάλληλα προσόντα για τη διδαχή της ελληνικής γλώσσας, η μείωση των ωρών διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και το γεγονός ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στην αίθουσα είναι απαρχαιωμένες συρρικνώνουν την ελληνική γλώσσα στην Αυστραλία. Οι παραπάνω διαπιστώσεις αποτελούν μερικά από τα βασικά συμπεράσματα έρευνας που συγγράφουν από κοινού οι ομογενείς πανεπιστημιακοί, Μιχάλης Τσιανίκας, καθηγητής του Τμήματος Νεοελληνικών από το Πανεπιστήμιο της Ν. Αυστραλίας, Flinders, και Αναστάσιος Τάμης, από το Πανεπιστήμιο Δ. Αυστραλίας, Notre Dame.

Η έρευνα ασχολείται με την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στην Αυστραλία από την περίοδο 1997 – 2014 και εξετάζει πώς οι αλλαγές στην κοινωνική δομή της ομογένειας της Αυστραλίας, οι θεσμικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα της Αυστραλίας και οι πολιτικοοικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα επηρέασαν την ελληνόγλωση εκπαίδευση στην Αυστραλία. Στην ολοκλήρωση της έρευνας συνέβαλαν επίσης και οι οι κ.κ. Βασίλειος Γκόκας, Ματούλα Δουβαρτζίδη, Νίνα Εconomos, Ευαγγελία Ευγγελινού-Γιαννάκη, Αντώνιος Δρακόπουλος, Μαρία Goate, Κύπρος Κυπριανού, Βίκη Μαρινέλη, Mαρία Μουρατίδου, Domenica Mufale, Βίβιαν Νίκου, Ιωάννης Μηλίδης, Νίκος Μπογιαννίδης, Σάββας Παπασάββας, Μάνος Τσιμπραγός, Γιώργος Φρανζής.

«Ο χρόνος για τη διδαχή της ελληνικής γλώσσας τόσο στα δημόσια όσο και τα ιδιωτικά σχολεία έχει μειωθεί κατά μέσο όρο 95 λεπτά την εβδομάδα τα τελευταία χρόνια» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τάμης. «Είναι ανθρωπίνως αδύνατο ακόμα και οι πλέον ταλαντούχοι μαθητές να διδαχθούν επαρκώς μία γλώσσα ιδιαίτερα την ελληνική. Έχει εκτιμηθεί ότι για τη σωστή διδασκαλία της γλώσσας μας απαιτούνται τουλάχιστον 2.600 ώρες τον χρόνο.

Η έλλειψη δασκάλων που να έχουν προσόντα εφάμιλλα της εποχής μας, δηλαδή πολύ καλή κατάρτιση στον τομέα των νέων τεχνολογιών ορίζεται ως ένας ακόμα από τους λόγους που καθιστούν το μέλλον της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία επισφαλές. Όπως αναφέρεται στην έρευνα αυτή η έλλειψη γνώσης εκ μέρους δασκάλων και καθηγητών δεν επιτρέπει τον διαδραστικό τρόπο διδασκαλίας της γλώσσας.

Το γεγονός ότι οι γονείς θεωρούν την ελληνική γλώσσα ως μη απαραίτητη για την γενικότερη επαγγελματική πρόοδο των παιδιών τους, δεν μιλούν ελληνικά στο σπίτι και δεν αποφασίζουν να στείλουν τα παιδιά τους στο ελληνικό σχολείο δεν είναι πρόσφατη εξέλιξη και συνεχίζει να βάζει σε κίνδυνο το μέλλον της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στην Αυστραλία.

Ο καθηγητής Α. Τάμης τόνισε εντούτοις ότι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην ανάπτυξη της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία, είναι η αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η ελληνική γλώσσα, όχι μόνο από την ομογένεια αλλά και από την αυστραλιανή Πολιτεία.

«Είναι λάθος να αναφερόμαστε στην ελληνική γλώσσα και να την αποκαλούμε εθνοτική γλώσσα. Η ελληνική γλώσσα δεν είναι μία γλώσσα που ομιλείται μόνο από Έλληνες. Όπως συχνά λέω στους φοιτητές μου ‘Για να μάθεις να μιλάς καλά Αγγλικά πρέπει να μάθεις να μιλάς καλά Ελληνικά’. Έτσι πρέπει να παρουσιάζουμε τη γλώσσα μας προς τα έξω».

Τα ευρήματα της μελέτης διαγράφουν ένα ιδιαίτερα μελανό μέλλον για την ελληνική γλώσσα στην Αυστραλία αλλά όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Τάμης αυτό δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει..

«Είναι συνέπεια των ιστορικών, κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών στην ομογένεια και σίγουρα της έλλειψης μίας πιο συστημικής πολιτικής εκ μέρους μας, μίας στρατηγικής με αποκλειστικό στόχο τη διατήρηση της γλώσσας.

Πριν το 2009 οι πανεπιστημιακοί εκτιμούσαν ότι η ελληνική γλώσσα θα συνεχίσει τη δυναμική της παρουσία στην αυστραλιανή κοινωνία έως το 2025. Το γεγονός ότι περίπου 80.000 Έλληνες από την Ελλάδα είτε επέστρεψαν στην Αυστραλία ή μετανάστευσαν εδώ αναπτέρωσε τις ελπίδες και στις τότε εκτιμήσεις προστέθηκαν άλλα 15 χρόνια όσον αφορά τη «ζωή» της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία.