Συνέντευξη με τον νέο πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αδελαΐδας, κ. Βασίλειο Γκόνη

Καθώς ξεκινάμε να συζητάμε για την εκλογή του, ο κ. Βασίλης Γκόνης, μου εξηγεί πως ύστερα από χρόνια στον επιχειρηματικό κόσμο και μετά από τη συγκινητική συμπαράσταση και στήριξη των ομογενών στο πρόσωπό του, ένιωσε έτοιμος να αναλάβει την διοίκηση ως πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Νότιας Αυστραλίας.

Παθιασμένος με τη φιλανθρωπία και με αστείρευτη αγάπη για οτιδήποτε ελληνικό, ο κ. Γκόνης θα συγκεντρώσει τις προσπάθειές του στο να μετατραπεί η Κοινότητα σε έναν προοδευτικό και προσιτό σε όλους οργανισμό, με απώτερο στόχο την προστασία και αρωγή των μελών του οργανισμού αλλά και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας στην Πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας. Επιθυμία του είναι να προσεγγίσει τις πτυχές όλων των θεμάτων με ανοιχτό μυαλό και σεβασμό.

«Σίγουρα, έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας και στο εσωτερικό, αλλά και με εξωτερικούς παράγοντες, αλλά αν υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε, είναι το γεγονός πως είμαστε όλοι Έλληνες, με κοινή ταυτότητα και δεσμούς και κατά συνέπεια οφείλουμε όλοι, παρά τις τυχόν διαφωνίες μας, να παραμείνουμε ενωμένοι και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον».

Ο κ. Γκόνης κλείνει συμπληρώνοντας, «Η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή για συζητήσεις οι οποίες στόχο έχουν το ‘καλό’ των ομογενών μας. Στη ζωή ποτέ μη λες ποτέ». Εμείς τον ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο του και του ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Ο νέος πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αδελαΐδας, κ. Βασίλειος Γκόνης

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

«Νέος Κόσμος»: Το 2006 βραβευθήκατε για τις κοινωνικές σας υπηρεσίες με τη διάκριση ΟΑΜ που δίνεται από την κυβέρνηση της Αυστραλίας ως απώτερος τιμητικός τίτλος. Ποιες θεωρείτε πως ήταν οι αρετές αυτές που σας έφεραν αυτόν τον τίτλο;

Β.Γ.: Ξεκίνησα να εργάζομαι ως εθελοντής τη δεκαετία του ’80 γιατί θεωρούσα και θεωρώ πως είναι σημαντικό να ερχόμαστε σε ουσιαστική επαφή με τους ανθρώπους εκείνους που μας έχουν πραγματικά ανάγκη και να δείχνουμε ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στους ομογενείς μας. Όπως είναι φυσικό, ένιωσα εξαιρετική τιμή και περηφάνια για τον τιμητικό αυτό τίτλο και ήταν μια πολύ συγκινητική και ευχάριστη έκπληξη που επιβεβαίωσε κατά κάποιο τρόπο το έργο μου την περίοδο εκείνη.

«Ν.Κ.»: Πότε και με ποια κριτήρια πήρατε την απόφαση να αναμιχθείτε ενεργά στην Κοινότητα Ν. Αυστραλίας και να θέσετε υποψηφιότητα για την προεδρία στις τελευταίες εκλογές;

Β.Γ. Και οι δυο γονείς μου μετανάστευσαν από την πατρίδα και, συγκεκριμένα, την Πελοπόννησο το 1956. Ως οικογένεια αναμειχθήκαμε με την ελληνική κοινότητα από πολύ νωρίς και η πατρίδα μας είχε ανέκαθεν μια πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας. Πέρυσι, με την ενθάρρυνση και συμπαράσταση πολλών μελών της Κοινότητας, αλλά και άλλων ομογενών, αποφάσισα να προσφέρω ενεργά κι εγώ στην ελληνική παροικία και να διοχετεύσω την εμπειρία και την γνώση μου στον οργανισμό. Θεωρώ πως είναι πολύ εύκολο να αγναντεύεις από μακριά και να κρίνεις, χωρίς όμως ουσιαστικά να προσφέρεις, γι’ αυτό πήρα την απόφαση κι έβαλα υποψηφιότητα την τελευταία στιγμή. Τα μέλη της Κοινότητας με τίμησαν με την ψήφο εμπιστοσύνης τους και τους ευχαριστώ πολύ όλους γι’αυτήν την τιμή.

«Ν. Κ.»: Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Νότιας Αυστραλίας. Ποιες είναι οι αξίες και η αποστολή του οργανισμού;

Β.Γ.: Η Κοινότητα συγκροτήθηκε επίσημα πριν από 83 χρόνια, αλλά τα μέλη της είχαν ξεκινήσει το έργο τους πολύ νωρίτερα. Μιλάμε για μια ομάδα διακεκριμένων Ελλήνων την εποχή εκείνη, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν οργανισμό που θα διέπεται και θα προάγει την χριστιανική αγάπη, την ελληνική γνώση και τον πολιτισμό, την αμοιβαία εμπιστοσύνη ανάμεσα στους Έλληνες μετανάστες, την φιλανθρωπία και τον σεβασμό των υπολοίπων λαών. Θεωρώ πως αυτές είναι οι πιο σημαντικές αξίες που διέπουν την Κοινότητα μας και σκοπεύω να τις διατηρήσω και τα επόμενα χρόνια.

«Ν.Κ.»: Τον προηγούμενο χρόνο η Κοινότητα αποφάσισε να προχωρήσει σε εκλογές αναζητώντας την αλλαγή. Σήμερα που τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν τον δρόμο τους με το καινούριο Διοικητικό Συμβούλιο κι εσάς στη θέση του προέδρου, έναν άνθρωπο με χρόνια εμπειρίας στον επιχειρηματικό τομέα, ποιες είναι οι αλλαγές που θα πρέπει να αναμένουμε σε θέματα διοίκησης αλλά και προγράμματα;

Β.Γ.: Για να είμαι δίκαιος απέναντι σε όλα τα μέλη της Κοινότητάς μας, αλλά και απέναντι στον εαυτό μου, έχουν περάσει μόλις έξι εβδομάδες από την ημέρα που ανέλαβα τις υποχρεώσεις μου ως προέδρου. Θεωρώ, με μια πρώτη εκτίμηση, πως έχουμε καταφέρει πολλά και σημαντικά ως ομάδα αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης σε αρκετούς τομείς – ειδικά αναφορικά με την δημιουργία περισσοτέρων προγραμμάτων για τα μέλη μας. Αλλά για να μπορέσουμε να σχηματίσουμε μια εμπεριστατωμένη άποψη αναφορικά με το τι πραγματικά χρειαζόμαστε, οφείλουμε αρχικά να στραφούμε προς τα υπάρχοντα μέλη μας, να μιλήσουμε μαζί τους και να εξετάσουμε τις ιδέες και τις ανάγκες τους. Αυτό που έχει σημασία τελικά είναι να έχουμε την υποστήριξη των μελών μας και να τους παρέχουμε τις υπηρεσίες που εκείνοι χρειάζονται. Σίγουρα όμως έχουμε ανάγκη και από την ενεργό παρουσία της νεολαίας για να μπορέσουμε όχι μόνο να διατηρήσουμε αλλά και να δώσουμε την ευκαιρία στην κοινότητα μας να εξελιχθεί, στηριζόμενη σε γερά θεμέλια που θα εμπνεύσουν εμπιστοσύνη και θα προσελκύσουν την νέα γενιά.

«Ν. Κ.»: Ποια προβλέπετε ότι θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα αντιμετωπίσετε στη θέση του νέου προέδρου της Κοινότητας;

Β.Γ.: Γνωρίζω ήδη πως η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα θα είναι να προσελκύσω την νεολαία να συμμετάσχει ενεργά στον οργανισμό. Παλιά, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά και το ελληνικό στοιχείο, η ελληνική παράδοση και γλώσσα ήταν εμποτισμένα μέσα μας. Αδιαμφισβήτητο κομμάτι της ύπαρξής μας. Τώρα οι δυναμικές σε μια πολυπολυτισμική χώρα, όπως είναι η Αυστραλία, έχουν αλλάξει.

«Ν.Κ.»; Άρα, πώς σκοπεύετε να προσελκύσετε και να εμπνεύσετε την νεολαία, που όπως όλοι γνωρίζουμε είναι πιο αποστασιοποιημένη σε θέματα ομογενειακά από τις προηγούμενες γενιές;

Β.Γ.: Πρέπει να προωθήσουμε την ελληνική κουλτούρα και την σημασία της και να δείξουμε στους νέους πως το ελληνικό στοιχείο τους αφορά άμεσα. Οφείλουμε να κατανοήσουμε καλύτερα την νεολαία, η οποία σήμερα μεγαλώνει εντελώς διαφορετικά, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις διαφορετικές επιρροές καθώς και τους γοργούς ρυθμούς ζωής να την οδηγούν σε διαφορετικά μονοπάτια. Είναι υποχρέωσή μας, στον 21ο αιώνα, να αναλύσουμε την ψυχολογία του νέου ομογενή δεύτερης και τρίτης γενιάς και να τον φέρουμε κοντά μας μέσα από την διδαχή της ελληνικής ιστορίας και γλώσσας, δυο παραγόντων σημαντικών για να κρατηθεί μια παράδοση ζωντανή. Επίσης, δεν πρέπει μέσα σε όλα, να παραλείψουμε την πολύ σημαντική συνεισφορά των μεγαλυτέρων και οφείλουμε να ενισχύσουμε τον δεσμό ανάμεσα στους νέους με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, οι οποίοι παραμένουν άρρηκτα συνδεδεμένοι με την ελληνική τους συνείδηση και ταυτότητα, συνεπώς είναι ικανοί και άκρως κατάλληλοι να μεταδώσουν την αγάπη για το ελληνικό στοιχείο.

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ

«Ν.Κ.»: Από τη στιγμή που αναλαμβάνετε τη θέση του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Νότιας Αυστραλίας, αυτόματα παρουσιάζεται το δίλημμα αναφορικά με τις σχέσεις ανάμεσα στη Ελληνική Κοινότητα και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Υπάρχουν πάντα οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μιλήσαμε για σεβασμό και αγάπη μέσα στους κόλπους της ελληνικής παροικίας, οι υπόλοιπες Πολιτείες έχουν ενωθεί με την Αρχιεπισκοπή, αλλά το θέμα εδώ παραμένει άλυτο. Ποια είναι η γνώμη σας για ένα θέμα που απασχολεί τους Έλληνες σε ολόκληρη την Αυστραλία;

Β.Γ.: Αυτή είναι όντως μια ενδιαφέρουσα ερώτηση. Και πάντα οι απόψεις και οι απαντήσεις διίστανται. Το θέμα αυτό όντως απασχολεί και τα δυο μέρη και, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να παραδεχτούμε πως και οι δυο μεριές έχουν πολύ συγκεκριμένες απόψεις επί του θέματος αυτού. Είναι σεβαστό και κατανοητό πως η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Ν.Α. δεν επιθυμεί να χάσει την ανεξαρτησία της. Και οι δυο πλευρές έχουν δουλέψει πολύ σκληρά για να κρατήσουν ζωντανό το ελληνικό στοιχείο. Αλλά είναι πολύ νωρίς για να δώσω εγώ μία εμπεριστατωμένη άποψη πάνω στο θέμα. Το Καταστατικό της Κοινότητας αναφέρει τον οργανισμό ως ανεξάρτητο σώμα. Αλλά, ταυτόχρονα, στην εποχή μας δεν πρέπει «ποτέ να λέμε ποτέ». Θα αρκεστώ να σας πω προς το παρόν, πως μας περιμένει πολλή δουλειά στο εσωτερικό της Κοινότητας και θα επικεντρωθούμε αρχικά εκεί, πριν προχωρήσουμε στην εξέταση και επίλυση άλλων εξωτερικών θεμάτων. Αυτό που εγώ θα ήθελα ειλικρινά να τονίσω σε αυτό το σημείο, είναι πως είμαστε όλοι Έλληνες, με κοινό δεσμό και ιστορία και πρέπει να μείνουμε ενωμένοι, να υπάρχει αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμός μεταξύ μας ανεξάρτητα από ενεχόμενες διαφωνίες μας.