ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Οι ψήφοι μυρίζουν;

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Κάποτε ένας πολιτικός -ονόματα δεν έχει η ιστορία μας- αποφάσισε να βάλει υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος σε κάποια Περιφέρεια της Ελλάδος. Γνωστός πολιτικός ήτανε, αντίσταση στη χούντα έκανε, μα κάπου  στο “παρά πέντε” τον γέλασε ο “αρχηγός” και τον άφησε έξω από τους συνδυασμούς του κόμματός. Βλέπετε πολλοί τάζουν πολλά πριν από τις εκλογές, μα σαν φθάνει η “κρίσιμη” ώρα σφυρίζουν στον αέρα και σ΄αφήνουν αμανάτι…

Έτσι και ο “αρχηγός” της ιστορίας μας άφησε τον πολιτικό με την ψευδαίσθηση ότι θα ήτανε στις λίστες και, μάλιστα, σε συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια… Παρατυχών δημοσιογράφος (είπαμε ονόματα δεν λέμε) που γνώριζε από την περίοδο της χούντας τον πολιτικό και τον αγώνα του,  έτυχε να ακούσει κάποια διφορούμενα λόγια μεταξύ δύο υψηλόβαθμων παραγόντων στους διαδρόμους του κόμματος, το “σφύριξε¨ με τρόπο τηλεφωνικά στον εν δυνάμει …υποψήφιο.

-Τελικά, έμαθες αν θα είσαι στους συνδυασμούς;

-Απ ό,τι ξέρω ναι. μου το υποσχέθηκε…

-Α, πέραν από την υπόσχεση έχεις κάποιο πειστικότερο στοιχείο;

-Γιατί, νομίζεις το χρειάζομαι;

-Γιατί νομίζεις δεν το χρειάζεσαι;

-Τι θέλεις να πεις;

-Εγώ; Ό,τι ήθελα να πω, το είπα. Κοίτα τώρα εσύ να σιγουρευτείς…

Τρεις ώρες αργότερα χτύπησε το τηλέφωνο του δημοσιογράφου.

-Δίκιο είχες, σχεδόν ούρλιαξε ο “απατηθείς”. ! Δεν με βάζει στους συνδυασμούς!

Μια βδομάδα αργότερα, οι δύο βρέθηκαν σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Ο πολιτικός εξηγούσε στον δημοσιογράφο ότι είχε αποφασίσει να βάλει υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος και του ανέπτυσσε τη συλλογιστική του για το πως θα κατάφερνε να εκλεγεί.

-Μα, απ΄ό,τι καταλαβαίνω, του είπε κάποια στιγμή ο δημοσιογράφος, θα πάρεις και ψήφους χουντικών;

Η απάντηση του αντιστασιακού πολιτικού τον άφησε άφωνο:

-Γιατί, οι ψήφοι των χουντικών μυρίζουν;

Αυτά τότε. Σήμερα εμείς δεχόμαστε τους Χρυσαυγίτες να μεταφέρονται από τη φυλακή στη Βουλή και να ψηφίζουν! Δεχόμαστε να ψηφίζουν “παρών”, όπως και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της ΔΗΜ.ΑΡ.  και των ΑΝΕΛ, μα αν τυχόν κάποιοι από αυτούς αποφάσιζαν να ψηφίσουν Πρόεδρο, λέμε ότι δεν θα αναγνωρίσουμε το αποτέλεσμα!

Τότε, αφού “μυρίζουν” οι ψήφοι τους, γιατί τους επιτρέπουμε να συμμετέχουν στη διαδικασία; Τι “ευαισθησίες” είναι αυτές; Και με τον Αστυφύλαξ και με το Χωροφύλαξ;

Τελικά τι χώρα είμαστε; Τι δημοκρατία – ακορντεόν είναι τούτη;

Δηλαδή επιτρέπουμε στους βουλευτές της Χρυσής Αυγής να ψηφίζουν αλλά την ίδια ώρα ακυρώνουμε την ψήφο τους; Υπάρχει σχετική πρόβλεψη στο Σύνταγμα ή στον κανονισμό της Βουλής;

Δε λέω, να συνεχίσουν να ψηφίζουν “παρών”, αλλά επειδή έτσι αισθάνονται. Όχι επειδή έτσι βολεύει κάποιους! Ούτε επειδή έτσι θα αποκτήσουμε αντιχουντικούς “τίτλους” 40 χρόνια μετά τη χούντα!

Θυμίζει αυτό την πρώτη μεταπολιτευτική επέτειο του Πολυτεχνείου. Ένα εκατομμύριο Αθηναίοι στους δρόμους να πανηγυρίζουν την αυτοκατάρρευση της χούντας, όταν λίγους μόλις μήνες νωρίτερα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν άνοιγε την πόρτα του διαμερίσματός του να κρύψει εξεγερμένους φοιτητές!!! ΜΟΝΟΝ η Σοφία Βέμπο. Που αντιστασιακή δεν την έλεγες!

Ήτανε, όμως, Ελληνίδα!