Έλληνες έζησαν τη φρίκη στις πιο αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις της δεκαετίας

Ο Γιάννης Κανίδης γεννήθηκε στην Τιφλίδα, πρωτεύουσα της τότε Σοσιαλιστικής Ομόσπονδης Σοβιετικής Δημοκρατίας της Υπερκαυκασίας, την πρωτοχρονιά του 1930. Τον Σεπτέμβριο του 2004, ήταν δάσκαλος γυμναστικής στο σχολικό συγκρότημα του Μπεσλάν. Ήταν η πρώτη μέρα του σχολείου,  όταν ένοπλοι Ιγκουσέτιοι και Τσετσένοι εξτρεμιστές εισέβαλαν στο κτίριο και κράτησαν ομήρους πάνω από 1200 μαθητές και ενήλικες.

Ο 74χρονος Κανίδης επέμεινε να μείνει μαζί με τους μαθητές του, παρά το γεγονός ότι οι εξτρεμιστές του πρότειναν να φύγει, λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του.

Ο Κανίδης σκοτώθηκε κατά την τρίτη ημέρα της ομηρείας. Οι περιστάσεις του θανάτου του δεν είναι ξεκάθαρες. Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Γεντιόθ Αχρονόθ, σκοτώθηκε όταν πετάχτηκε και κάλυψε με το σώμα του μία χειροβομβίδα που είχαν πετάξει οι τρομοκράτες σε παιδιά που έφευγαν. Σύμφωνα με την αγγλόγλωσση έκδοση της εφημερίδας Η Καθημερινή, πυροβολήθηκε καθώς επιχειρούσε να αποσυναρμολογήσει έναν ανεμιστήρα οροφής που είχε παγιδευθεί με εκρηκτική συσκευή. Σύμφωνα τέλος με άρθρο του C.J. Chivers στο Esquire τον Ιούνιο του 2006[1], ο Κανίδης σκοτώθηκε παλεύοντας με έναν εκ των τρομοκρατών, προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο ώστε να δραπετεύσουν όσο το δυνατό περισσότερα παιδιά. Οι τελευταίες του λέξεις (σε αυτή την εκδοχή) ήταν: «Βγάλτε τα παιδιά έξω!»

Οι βομβιστικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου του 2005 στο Λονδίνο (γνωστές στα αγγλικά και ως 7/7 bombings) ήταν μια σειρά συντονισμένων βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, με στόχο τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν νωρίς το πρωί, σε ώρα αιχμής, από 4 Βρετανούς Μουσουλμάνους.

Στις 08:50 τρεις βόμβες εξερράγησαν με διαφορά πενήντα δευτερολέπτων μεταξύ τους σε τρία τρένα του Μετρό του Λονδίνου.

Μια τέταρτη βόμβα εξερράγη σε λεωφορείο σχεδόν μία ώρα αργότερα στις 09:47 στην Πλατεία Τάβιστοκ. Ως αποτέλεσμα σκοτώθηκαν 56 άτομα, μεταξύ των οποίων και οι 4 δράστες, ενώ άλλοι 700 άνθρωποι τραυματίστηκαν και προκλήθηκε καταστροφή στο συγκοινωνιακό σύστημα του Λονδίνου, (σε μεγάλο βαθμό την πρώτη ημέρα) καθώς επίσης στην τηλεπικοινωνιακή υποδομή και στο σύστημα κινητής τηλεφωνίας.

Οδηγός του διώροφου τουριστικού λεωφορείου και μοναδικός διασωθείς από την επίθεση σε αυτό, ήταν ο Χανιώτης οδηγός του, Γιώργος Ψαραδάκης. Η λονδρέζικη εφημερίδα Evening Standard έγραψε την επόμενη ημέρα: «ο 47χρονος Ελληνας οδηγός μετά την έκρηξη γύρισε να δει τι συνέβη και είπε: “Ολοι οι επιβάτες μου είναι νεκροί”».

Σύμφωνα με την εφημερίδα ο Ψαραδάκης νόμιζε ότι χτύπησε στο κράσπεδο του πεζοδρομίου ή ότι είχε σκάσει ένα από τα λάστιχα του λεωφορείου.

Ο ίδιος, βγήκε από το όχημα με εκδορές και μώλωπες.

Επιτυχημένος δικηγόρος, ο Ελληνοαυστραλός Στέφαν Μπαλαφούτης, το πρωί τη περασμένης Δευτέρας βρέθηκε στο στο καφέ Lindt, στο κέντρο του Σίδνεϊ. Εκεί που εισέβαλε ο ένοπλος Ιρανός, κηρύσσοντας την έναρξη ενός εφιαλτικού 16ωρου για προσωπικό και πελάτες.

Ο Στέφαν Μπαλαφούτης, ήταν ένας από τους πέντε ομήρους που κατάφεραν να δραπετεύσουν λίγες ώρες πριν από την επέμβαση της αστυνομίας και την αιματηρή κατάληξη της ομηρίας. Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης της Αυστραλίας, κυριολεκτικά δραπέτευσε από την καφετέρια όταν η προσοχή του δράστη ήταν στραμμένη αλλού.