Νέα πνοή στην ελληνική παροικία της Αυστραλίας

Νέα πνοή στην ομογένεια της Αυστραλίας δίνει η πρόσφατη άφιξη αρκετών χιλιάδων ατόμων από την Ελλάδα, μετά το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης το 2010.
Οι περισσότεροι από τους νεοαφιχθέντες είναι νέοι και πτυχιούχοι.

Αυτό προκύπτει από την παρουσίαση μελέτης που έκανε η Αυστραλο-Ελληνική Κοινωνική Πρόνοια της Μελβούρνης (AGWS).
Τη μελέτη που τιτλοφορείται «Το Ταξίδι των Νέων Ελλήνων Μεταναστών στην Αυστραλία: Ευκαιρίες και Προκλήσεις» και την οποία ετοίμασε ο Δρ. Κωνσταντίνος Τσίγκας, παρουσίασε στο Μεταναστευτικό Μουσείο της Μελβούρνης ο ομοσπονδιακός υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών, Κέβιν Άντριους, ο οποίος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, και στην ιστορία της μετανάστευσης Ελλήνων στην Αυστραλία που ξεκίνησε πριν 160 χρόνια -όπως είπε- και συνεχίζεται έως τις μέρες μας.
Σύμφωνα με την έρευνα της Αυστραλο-Ελληνικής Κοινωνικής Πρόνοιας, περίπου 6.000 Έλληνες έχουν φτάσει μόνο στην Πολιτεία της Βικτώριας από το 2010 έως το τέλος του οικονομικού έτους 2012-2013, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον.

Η Αλκμήνη Μπαλντά και ο Οδυσσέας Τζιμπράκος, που συγκίνησαν τους παρευρισκόμενους, εξιστορώντας τις εμπειρίες τους

Εκτιμάται ότι έκτοτε έφθασαν άλλες δυο χιλιάδες.
Συνολικά, δηλαδή, μόνο στη Βικτώρια εγκαταστάθηκαν οκτώ χιλιάδες Έλληνες τα τελευταία πέντε χρόνια, όπως μας είπε ο Δρ. Τσίγκας.
Το 60% αυτών, είναι Ελληνοαυστραλοί που είχαν επιστρέψει στην Ελλάδα με τις οικογένειές τους, αλλά η οικονομική κρίση τους ανάγκασε να φτιάξουν εκ νέου τις βαλίτσες τους και να επιστρέψουν στην Αυστραλία. Σε αντίθεση με την προηγούμενη «φουρνιά» μεταναστών, οι άνθρωποι που φτάνουν στην Αυστραλία τα τελευταία χρόνια είναι μορφωμένοι και έχουν οικογένειες με μικρά παιδιά.

Στην εκδήλωση που έγινε στο Μεταναστευτικό Μουσείο, αναφέρθηκαν στην προσωπική τους μεταναστευτική Οδύσσεια, παρουσία και του Αυστραλού υπουργού, δυο νεοαφιχθέντες:
Η Αλκμήνη Μπαλντά και ο Οδυσσέας Τζιμπράκος, που συγκίνησαν τους παρευρισκόμενους, εξιστορώντας τις εμπειρίες τους.
Η κ. Μπαλντά στάθηκε ιδιαίτερα στη δυσκολία να αναγνωριστούν και να εκτιμηθούν στην Αυστραλία τα προσόντα που έχει κάποιος από το εξωτερικό, ενώ ο κ. Τζιμπράκος αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν έφθασε μόνος του στην Αυστραλία, χωρίς γνωστούς και χωρίς χρήματα, αλλά του δόθηκε στέγη στη Μονή Άξιον Εστί και, στη συνέχεια, έφερε την οικογένειά του.
Ο ίδιος, επίσης, προσοντούχος, με καταγωγή από την Β. Ήπειρο, στην Ελλάδα σπούδαζε και έκανε και διάφορες δουλειές και το 2004 είχε ανακηρυχτεί «ο καλύτερος οδηγός ταξί της Αθήνας το 2004».

«Αν το ξέραμε αυτό θα σε φέρναμε νωρίτερα» αστειεύτηκε ο Αυστραλός υπουργός, κ. Άντριους.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η έξοδος από την Ελλάδα, όσο και αν είναι οδυνηρή, είναι για τους ίδιους (αλλά και για την Ελλάδα) αναζωογονητική για την ομογένεια.
Αποτελεί όμως και πρόκληση για την ομογένεια, σε μια περίοδο αναγέννησης και εναλλαγής των γενεών. Οι σημαντικότερες θετικές επιρροές εμφανίζονται στην εκπαίδευση και την φροντίδα των ηλικιωμένων, καθώς αρκετοί από τους νεοφερμένους ενισχύουν τα Ελληνόφωνα σχολεία και φροντίζουν τον γηρασμένο Ελληνικό πληθυσμό της Αυστραλίας.

Την ίδια ώρα, όμως, οι νέοι αφιχθέντες δημιουργούν και πρόβλημα στις ελληνικές υπηρεσίες πρόνοιας που πρέπει να προσαρμοστούν στην αυξημένη πλέον ζήτηση για να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους.
Η Αυστραλο-Ελληνική Κοινωνική Πρόνοια (AGWS) έκανε την ερευνητική μελέτη της σε αναγνώριση της σημαντικής αύξησης του αριθμού των ανθρώπων που καταφθάνουν από την Ελλάδα και σε μικρότερο βαθμό από την Κύπρο, από το 2010.
Σχολιάζοντας τη μελέτη «Το Ταξίδι των Νέων Ελλήνων Μεταναστών στην Αυστραλία: Ευκαιρίες και Προκλήσεις», η εκτελεστική διευθύντρια της Πρόνοιας κ. Μεσημέρη, ανέφερε: «Με τις δουλειές στην Ελλάδα να είναι σπάνιες, πολλοί άνθρωποι μετακομίζουν σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Αυστραλίας, ψάχνοντας για ευκαιρίες απασχόλησης».

Ο πρόεδρος της Πρόνοιας, κ. Γ. Σπηλιώτης, είπε:
«Η Μετανάστευση δεν είναι ποτέ εύκολη και πουθενά. Η μελέτη της Πρόνοιας καταδεικνύει ότι δυσκολίες προκύπτουν σε ένα εύρος πεδίων κατά τη διάρκεια του προ-μεταναστευτικού σχεδιασμού και στο στάδιο της προετοιμασίας. Δείχνει, επίσης, ότι οι προκλήσεις που οι καινούργιοι Έλληνες μετανάστες αντιμετωπίζουν όταν φθάνουν, ποικίλουν ανάλογα με την ακρίβεια της προ-μεταναστευτικής προετοιμασίας, με τις διαθέσιμες οικονομικές πηγές, τις διαφορές στη βίζα, την παρουσία οικογένειας, συγγενών ή φίλων και τη διάρκεια και τη ποιότητα της υποστήριξης που αυτοί παρέχουν, την επίγνωση και πρόσβαση σε επίσημες υπηρεσίες υποστήριξης, και στην ικανότητα αυτών των υπηρεσιών να ανταποκριθούν αποτελεσματικά και με ευαισθησία».

Η κ. Μεσημέρη δήλωσε ότι σημαντική είναι «η σύνθεση του προφίλ των ανθρώπων που καταφθάνουν από την Ελλάδα, με το 60% να είναι Αυστραλοί υπήκοοι ή μόνιμοι κάτοικοι Ελληνικής προέλευσης, που επιστρέφουν στην Αυστραλία μετά από πολλά χρόνια παραμονής στην Ελλάδα και σε μικρότερο βαθμό από την Κύπρο. Μόλις πάνω από το 40% είναι Έλληνες υπήκοοι» είπε.

Η κ. Μεσημέρη πρόσθεσε «η μελέτη ενίσχυσε την άποψη ότι αυτή η ομάδα ανθρώπων είναι κυρίως πανεπιστημιακής μόρφωσης, πνευματικά έμπειροι, καλλιεργημένοι, σίγουροι για τον εαυτό τους, και ερευνούν ευκαιρίες για να απελευθερώσουν τα ταλέντα τους και τη θέληση να πετύχουν. Πρόκειται για μοναδικό ανθρώπινο κεφάλαιο για την Αυστραλο-Ελληνική κοινότητα της Βικτώριας και τη γενικότερη Αυστραλιανή κοινωνία, η οποία αν αξιοποιηθεί κατάλληλα θα φέρει σημαντικά οφέλη στην Αυστραλία».
Κλείνοντας, η κ. Μεσημέρη τόνισε ότι «η Αυστραλο-Ελληνική Κοινωνική Πρόνοια προσβλέπει στο να εργαστεί στενά με την Πολιτειακή και την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, όπως επίσης και την Αυστραλο-Ελληνική κοινότητα για να εξασφαλιστεί ότι οι κύριες προτάσεις σε αυτή τη μελέτη θα εφαρμοστούν με σκοπό να επιταχυνθεί η εγκατάσταση των ανθρώπων που μόλις φθάνουν από την Ελλάδα και τη Κύπρο, δίνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να εμπλακούν πλήρως ως μέλη της Αυστραλιανής κοινωνίας».

ΠΗΓΗ: Neoskosmos.com