Ο Ελληνισμός τιμά το Έπος του ’40

Εξαιρετική είναι η συγκίνηση που αισθάνονται όλοι οι Έλληνες, όταν καλούν στη μνήμη τους αναμνήσεις από τα ένδοξα γεγονότα του 1940. Πράγματι τα μεγάλα και φωτεινά αυτά γεγονότα, επισφράγισαν με ανεξίτηλη δόξα την ιστορική πορεία του έθνους μας.
Το Σάββατο, στην αγγλική μας έκδοση, δημοσιεύσαμε ένα αφιέρωμα για το πώς κάλυψε ο αυστραλιανός Tύπος της εποχής το «ΌΧΙ» των Ελλήνων και τις ηρωικές τους μάχες στα βουνά της Αλβανίας.

Κύριο χαρακτηριστικό των δημοσιευμάτων αυτών ήταν ότι «οι Έλληνες μετά το ηρωικό ΟΧΙ αγωνίστηκαν σαν ήρωες και απώθησαν τους Ιταλούς».
Οι ελληνικές επιτυχίες ήταν καθημερινά, επί μήνες στις πρώτες σελίδες του αυστραλιανού τύπου που στα κύρια άρθρα του σημείωνε με έμφαση την ανάγκη «να μην απειληθεί η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας αλλά και η ανεξαρτησία της για την οποία αγωνίστηκε και ο Λόρδος Βύρων».

Ο αυστραλιανός Τύπος γράφει ακόμα πως το «ΟΧΙ» έκανε τους ομογενείς υπερήφανους, τους ανύψωσε στα μάτια των Αυστραλών και χιλιάδες Έλληνες της Αυστραλίας προσφέρθηκαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να αγωνιστούν για την προάσπιση της εδαφικής της κυριαρχίας.

Την ίδια στιγμή ομογενειακές οργανώσεις έκαναν εράνους και συγκέντρωσαν σημαντικά ποσά για την ενίσχυση των ενόπλων δυνά

Πρωτοσέλιδο της αυστραλιανής εφημερίδας The Argus μετά την κήρυξη του πολέμου στην Ελλάδα το 1940

μεων της Ελλάδας.
Μάλιστα δεκάδες ομογενείς καταστηματάρχες αποφάσισαν και διέθεσαν όλα τα έσοδα μιας ημέρας «υπέρ της Ελλάδας».
Δικαιολογημένα, λοιπόν, η ομογένεια της Αυστραλίας, συνολικά το ελληνικό Έθνος αισθάνεται ιδιαίτερη υπερηφάνεια, για το μεγάλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, το οποίο αντέταξε ο Ελληνικός λαός κατά τον βαθύ όρθρο της ιστορικής εκείνης ημέρας. Ήταν η αρχή μιας εκστρατείας που όλοι τη λένε «Έπος» που κάλυψε ένα ένδοξο μέρος της μακραίωνης ελληνικής ιστορίας μας, που περιέχει εν αφθονία τα δύο στοιχεία που συνθέτουν γενικά την ιστορία, τα γεγονότα και το άρωμα της εποχής. Τα μεν γεγονότα έχουν καταγραφεί από ιστορικούς, ώστε να δύνανται οι ενδιαφερόμενοι να ανατρέξουν σε συγγράμματα προς γνώση και εξαγωγή συμπερασμάτων και ακόμη μεταγενέστεροι ιστορικοί να μπορούν να τα αποκαταστήσουν έστω και αν έχουν παρέλθει αιώνες.

Το άρωμα όμως, όπως και όσο το αισθάνθηκαν οι πρωταγωνιστές και στη συγκεκριμένη περίπτωση ολόκληρος ο ελληνικός λαός, την εποχή των γεγονότων, χάνεται από τον άνεμο του χρόνου, ακόμη και για αυτούς που τα έζησαν.

Το «Έπος του 40», φαινόμενο ψυχολογικό και ιστορικά απροσδόκητο για όλο το κόσμο, αδικήθηκε κατάφωρα από τα μετέπειτα γεγονότα, την κατοχή, την αντίσταση, τις εκτελέσεις, το κίνημα του Δεκέμβρη, τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, το ξύπνημα της πυρηνικής εποχής, γεγονότα τα οποία τα σκέπασαν και έτσι αυτό το κεφάλαιο σφραγίστηκε βιαστικά και κλείστηκε στο αρχείο προτού μνημειωθεί, για να ανοίξει μετά την απελευθέρωση της χώρας από τη γερμανική μπότα.

Η γενιά του ’40 απέδειξε για μια ακόμη φορά, ότι το ιερό πάθος για την ελευθερία της Πατρίδας είναι υπέρτατο καθήκον όλων των Ελλήνων, που επανειλημμένα το έχουν αποδείξει κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ύπαρξής τους και δεν θα σταματήσουν να το αποδεικνύουν.

Πηγή: neoskosmos.com