ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Αγαπημένη…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τι ήτανε κι αυτό που ζήσαμε το βράδυ της Τρίτης! Θα έτριζαν τα κόκκαλα του Καραϊσκάκη!  Ούτε εντός μπορεί πια αυτή η Εθνική να κερδίζει;

Είδατε, αρκέστηκα στο Εθνική και παρέλειψα το της …Ελλάδος! Έχω το σκοπό μου! Αυτή Εθνική ομάδα ήτανε, Ελλάδα ΔΕΝ  ήτανε!

Μήτε “επίσημη αγαπημένη” ήτανε χθες βράδυ! Αυτή, καλέ έμοιαζε με απεγνωσμένη γυναίκα που γυρνούσε άσκοπα στους δρόμους του Φαλήρου και μονολογούσε: “Αγάπαμε μ΄όλα τα λάθη που ‘χω κάνει, κράταμε”!

Και εμείς, από κούνια …εραστές, άπονοι δεν είμαστε. Εντάξει. Και την κρατάμε και την …συμπονάμε! Αλλά κι κείνη, όμως! Καλέ τι απέγιναν “εκείνα τα παιδιά” που γκρέμισαν τα κάστρα της Ευρώπης, που άλλωναν τους “16” του κόσμου; Ε;

Και δε λέω, ανανέωση να κάνουμε, αλλά …αχταρμά γιατί να κάνουμε;

Σε ονόματα παρωχημένα γιατί να επιμένουμε;

Σε σχήματα από τα αποδυτήρια αποτυχημένα, γιατί να επανερχόμαστε;

Έπειτα, αυτοί έμοιαζαν περισσότερο με …μικτή κόσμου παρά με Εθνική Ελλάδος! Άλλος σε ιταλική, άλλος σε ισπανική, άλλος σε βρετανική, άλλος σε τουρκική, άλλος σε πορτογαλλική ομάδα, όλο και κάπου έχουν βολευτεί οι περισσότεροι από τους “διεθνείς” μας! Ε, πώς να ρισκάρουν τα χρυσαφένια πόδια τους για τη νίκη της πατρίδας;

Όχι που έχουν άδικο, αλλά όπως και να το κάνεις, αν δεν βρέξει το παντελόνι του ο Ψαράς, ψάρια δεν τρώει!

Αν δεν μπείς  μέσα στη φωτιά, αν δεν καψαλιστείς, πως θα νιώσεις μέσα σου “το ωραίο και το αληθινό”;

Αντί, του λοιπόν, να καλλιεργούνε φρούδες ελπίδες, αντί να κυνηγάμε με τη γλώσσα έξω και αδίκως την πρόσκριση στο  επόμενο “Γιούρο”, ας κάνουνε γενική ανανέωση στην Εθνική ομάδα, με νέους, μικρούς και ταλαντούχους παίκτες οι οποίοι σε τέσσερα χρόνια από τώρα θα μπορούν να διαπρέπουν στο ποδοσφαιρικό στερέωμα για δύο δεκαετίες. Όσο για το αναμεταξύ χρονικό διάστημα, θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Με τις ήττες τους, με τις ισοπαλίες τους ε, άντε και με καμμιά νίκη, άμα κάτσει!

Εμείς δε, οι φίλαθλοι, αντί να βαυκαλιζόμαστε με τίτλους και διακρίσεις, θα μαζευόμαστε στα γήπεδα να βλέπουμε, να συμπαραστεκόμαστε και να ενθαρρύνουμε τα νέα ταλέντα ν΄ανοίξουν τα φτερά τους.

Ε, αυτός ο αγώνας έχει νόημα!

Και θα αποδώσει!

Διαφορετικά, κινδυνεύει να πάθει οριστική …εξάρθρωση ο Καραϊσκάκης!