Ευχαριστώ…
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Τι όμορφο συναίσθημα σου δημιουργείται όταν συναντάς κάποιον/α που διαβάζει τα γραπτά σου! Γίνεται και κολακευτικό όταν ο αναγνώστης/τρια σου συμβαίνει να είναι δημοσιογράφος και μάλιστα όταν σου λέει πως βρίσκει τα άρθρα σου «πολύ καλογραμμένα»…
Είναι πραγματικά συγκινητικό όταν ο ίδιος άνθρωπος, δίχως δική σου γνώση, σπεύδει και αναδημοσιεύει τα γραπτά σου στην δική του αξιόλογη, αγωνιστική δημοσιογραφική έπαλξη.
Δεν έχει –για την περίπτωση- σημασία το όνομα του /ης συναδέλφου. Ο/η παραλήπτρια του σημειώματος, ξέρει. Ούτε η δημόσια θέση που κατέχει έχει νόημα να αναφερθεί.
Υπάρχουν άξιοι συνάδελφοι και συγγραφείς που γράφουν βιβλία και τιμής ένεκεν μοιράζουν πολλά αντίτυπα σε φίλους και γνωστούς. Κάποιοι από αυτούς –οι περισσότεροι;- φαίνεται πως ούτε καν από περιέργεια τα ξεφυλλίζουν… Πάντως, δεν επιστρέφουν ποτέ στον/ην δημιουργό ένα τηλεφώνημα ή δυό καλά λόγια για ο πόνημά του/ης.
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό για έναν συγγραφέα», έλεγε στον γράφοντα παλαιότερα ένας από τους γνωστότερους Έλληνες δημοσιογράφους.
Εδώ συμβαίνει το καλύτερο: Σε διαβάζει, σε εγκρίνει σε προβάλει και όλα αυτά τα σπουδαία, εν αγνοία σου!
Θα αναρωτηθείτε, λοιπόν, ποιός είναι ο σκοπός του σημειώματος. Ένας και μοναδικός! Να εκφράσω δημόσια τις ολόθερμες ευχαριστίες μου στο/η συνάδελφο για την καλοτυχία των άρθρων μου. Και να του/ης πω ότι θεωρώ εξόχως τιμητικό για μένα όχι τόσο την αναδημοσίευση καθευτή, που θα μπορούσε να την υπαγορεύσουν και επαγγελματικοί λόγοι, όσο τα φιλικά του/ης αισθήματα που η προσεγμένη προβολή απονέει. Και που είναι αμοιβαία!
Είναι σημαντικό να έχεις φίλους που διαθέτουν την μεγαλοσύνη να μην σου …εξομολογούνται ανέξοδα τα φιλικά τους αισθήματα, αλλά να τα βιώνεις ως αποτέλεσμα της γενικότερης συμπεριφοράς τους προς εσέ. Φίλους που είναι ΕΚΕΙ για σένα ακόμα και όταν εσύ δεν το αναμένεις και δεν το υπολογίζεις. Φίλους που από μακριά παρακολουθούν, ξεχωρίζουν και προβάλουν τη δουλειά σου.
Αν αυτό, το τελευταίο μπορεί να έχει και το ελάχιστο έστω ανταποδοτικό ηθικό όφελος για τον/ην συνάδελφο, τόσο το καλύτερο για τα ωραιότερα των συναισθημάτων που υπηρετεί: Τη φιλία.
ΥΓ:Γιατί στη στήλη Απόψεις Αναγνωστών;
Απλά γιατί πιστεύω ότι η ΡΗΡ είναι των αναγνωστών. Όχι δική μου. Με την έννοια ότι εκείνους υπηρετεί. Και γιατί άλλο είναι οι προσωπικές απόψεις για κάτι που συμβαίνει στη ζωή σου και άλλο οι απόψεις της εφημερίδας για ένα δημόσιο ζήτημα.
Χρ.Μ.
Σχόλια Facebook