Ομογενής ιστορικός στον κατάλογο των καλύτερων ερευνητών τoυ κόσμου

8 Sep 2014

H ομογενής καθηγήτρια και επικεφαλής του Τμήματος Ιστορικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, Τζόι Δαμούση

Μόλις 16 ακαδημαϊκοί και ερευνητές προερχόμενοι από το παγκόσμιο ερευνητικό στερέωμα κατάφεραν φέτος να εντυπωσιάσουν με την ερευνητική τους δεινότητα και το αντικείμενο της έρευνάς τους το Αυστραλιανό Κέντρο Έρευνας (Australian Research Council – ARC) και να κερδίσουν την υψηλού κύρους τιμητική υποτροφία Australian Laureate Fellowship. Στη λίστα αυτών των λαμπρών επιστημόνων ανήκει και η ομογενής καθηγήτρια και επικεφαλής του Τμήματος Ιστορικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, Τζόι Δαμούση, την υποτροφία της οποίας συνοδεύει και το βραβείο του ARC Kathleen Fitzpatrick, που απονέμεται σε γυναίκες ακαδημαϊκούς που έχουν επιδείξει ιδιαίτερη δράση στην προώθηση και παροχή στήριξης σε άλλες γυναίκες που δραστηριοποιούνται στην έρευνα.

Και δεν είναι μόνο αυτό το σημαντικό πνευματικό επίτευγμα που, σίγουρα, μας κάνει όλους περήφανους, αλλά και το γεγονός ότι η ομογενής καθηγήτρια είναι η πρώτη γυναίκα ακαδημαϊκός του Πανεπιστημίου Μελβούρνης που κερδίζει τη συγκεκριμένη υποτροφία από το ARC.

Το θέμα της 5ετούς έρευνας που θα διεξάγει και η οποία θα χρηματοδοτηθεί από το ARC μέσω της παραπάνω υποτροφίας είναι «Η ιστορία των παιδιών που ήρθαν ως πρόσφυγες στην Αυστραλία» και αφετηρία της για την επιλογή του συγκεκριμένου ερευνητικού αντικείμενου αποτελεί παλαιότερη έρευνά της για το παιδομάζωμα την περίοδο του Εμφυλίου στην Ελλάδα.

Στην προηγούμενη ερευνά της, η κ. Δαμούση ασχολήθηκε με τα προσωπικά βιώματα των Ελλήνων, παιδιών και ενηλίκων που έζησαν την ταραγμένη δεκαετία του ’40, το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, και αργότερα μετανάστευσαν στην Αυστραλία, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αυτά επηρέασαν και διαμόρφωσαν την ταυτότητά τους ως πολιτών μιας άλλης χώρας. Το αντικείμενο της έρευνάς της αυτής δεν ήταν αποκλειστικά τα παιδιά. Τώρα, όμως, η ομογενής διακεκριμένη επιστήμονας στρέφει αποκλειστικά το ερευνητικό της μάτι στα παιδιά ενώ παράλληλα διευρύνει το χρονικό πλαίσιο που θα εξετάσει η έρευνά της.
Όπως ανέφερε η ίδια στον «Νέο Κόσμο», το χρονικό πεδίο της νέας της έρευνας ξεκινά από την δεκαετία του 1920 έως και σήμερα.

Μέχρι στιγμής όλες οι έρευνες στο συγκεκριμένο θεματικό πεδίο δηλαδή αυτό της εγκατάστασης των προσφύγων στην Αυστραλία και του τρόπου με τον οποίο οι τραυματικές εμπειρίες που βίωσαν, όπως βασανιστήρια, πείνα, καταδίωξη στην χώρα προέλευσής τους, τους επηρεάζουν, ήταν γενικότερες και δεν αφορούσαν αποκλειστικά τα παιδιά.

«Τα παιδιά είναι μία πολύ ειδική κατηγορία και γενικότερα η κοινή γνώμη βλέπει με διαφορετικό μάτι τα παιδιά πρόσφυγες απ’ ό,τι τους ενήλικες πρόσφυγες. Η αθωότητά τους, το γεγονός ότι είναι πιο ευάλωτα από τους ενήλικες συγκινεί» ανέφερε η κ. Δαμούση η οποία στην έρευνά της θα εξετάσει το πώς η Αυστραλία και η αυστραλιανή κοινή γνώμη αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα τα παιδιά που ήρθαν και έρχονται ως πρόσφυγες στην Αυστραλία.
Μία άλλη πτυχή της νέας της έρευνας θα είναι και η ιστορική εξέλιξη στον τομέα της αναγνώρισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τα παιδιά πρόσφυγες, όχι μόνο στην Αυστραλία, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, και στον τρόπο με τον οποίο αυτή η εξέλιξη διαμόρφωσε αρχικά την πολιτική της Αυστραλίας και εν συνεχεία τις συνθήκες υποδοχής εκ μέρους της πολιτείας των παιδιών προσφύγων στην χώρα.

Η έρευνα της ομογενούς καθηγήτριας, εκτός από την μελέτη των παραπάνω, θα εμπεριέχει και την εξέταση του τρόπου υποδοχής αλλά και της κοινωνικοποίησης και ένταξής τους στην αυστραλιανή κοινωνία παιδιών προσφύγων τεσσάρων διαφορετικών κοινοτικών ομάδων εθνοτικής καταγωγής. Πρόκειται για τα παιδιά που ήρθαν ως πρόσφυγες από το Βιετνάμ, τη Βοσνία, το Σουδάν και το Αφγανιστάν.

«Η επιλογή των συγκεκριμένων κοινοτήτων έγινε με βασικό κριτήριο τη χρονική περίοδο που τα παιδιά πρόσφυγες ήρθαν στην Αυστραλία. Τα παιδιά πρόσφυγες που κατάγονταν από το Βιετνάμ ήρθαν στην Αυστραλία την δεκαετία του 1970, αυτά που έφτασαν εδώ ως πρόσφυγες μετά από το πόλεμο στην Βοσνία στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και έως τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ενώ τα προσφυγόπουλα από το Σουδάν και το Αφγανιστάν σχετικά πρόσφατα» ανέφερε η καθηγήτρια κ. Δαμούση προσθέτοντας ότι με την πάροδο του χρόνου και σε συνάρτηση με τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στην Αυστραλία αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο αυτά τα παιδιά ενσωματώνονται στην αυστραλιανή κοινωνία.

Τέλος, να αναφέρουμε ότι το βραβείο Kathleen Fitzpatrick, που συνοδεύει την υποτροφία της ομογενούς καθηγήτριας, επιφέρει και κάποιες ιδιαίτερα προσφιλείς σ’ αυτήν υποχρεώσεις. «Με ευχαριστεί ιδιαίτερα να εργάζομαι με νέες γυναίκες και να τις ενθαρρύνω να συνεχίσουν το ερευνητικό τους έργο. Ο χώρος μας και γενικότερα ο χώρος της έρευνας στον τομέα των Ιστορικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών είναι ανδροκρατούμενος. Χρειαζόμαστε περισσότερες γυναικείες φωνές σ’ αυτόν» είπε χαρακτηριστικά.

Πηγή: Neoskosmos.com